Niet alleen gelaten worden

Mijn oudste 2 hadden dat ook. De eerste maanden is dat ook nog heel normaal. 
Hier was een draagdoek de oplossing om toch nog e.e.a. te kunnen doen. De 2de heeft echt maandenlang hele dagen bij mij in de draagdoek gezeten. Is even wennen, je bent natuurlijk dan niet zo wenbaar als zonder baby bij je, maar hoe heerlijk is het om je kleintje zo veel zo dicht bij je te mogen hebben. Ik probeerde het maar postief te zien ;) 
En wat bij alle lastige baby-fases het allerbeste helpt: Accepteren dat dit voor nu nou eenmaal zo is. Het gaat weer voorbij. 
 
Ik ben ook voorstander van samen slapen, maar probeer ook te oefenen (zonder af te dwingen met huilen) om onze dochter alleen te laten slapen. Hier helpt het door haar in te bakeren, een speentje te geven en als ze na een voeding genoeg heeft kunnen boeren etc rechtop. Dan maak ik een nestje van het voedingskussen, dan maak ik ook al lekker warm met een kruik en dan stop ik haar helemaal in. Dit lukt nu af en toe een uurtje overdag (ze is pas 2 weken), verder slaapt ze voorlopig nog fijn op mij. Misschien dat je het zo met je zoontje kunt proberen en rustig wat uitbouwen? Daarnaast is idd de draagzak nog een fijne optie om zelf wat meer te kunnen. Succes!
 
Terug
Bovenaan