Hallo allemaal,
Ik ga jullie ook met pijn in het hart verlaten.
Afgelopen vrijdag bleek tijdens de echo dat het niet goed zat. Geen leuk nieuws. Hoopten we nog even dat ik toch minder ver zou zijn dat gedacht, werd die hoop direct de grond ingeboord toen na het maken van de inwendige echo er bloed zat aan de staaf. Na het eea te hebben doorgesproken hoe te handelen als, ben ik naar huis gegaan in afwachting wat er zou gaan komen. Zaterdagmiddag was het dan zover. Eerst een beetje, maar snel gevolgd door grote hoeveelheden. En dat terwijl wij gasten kregen en ik een uitgebreid diner zou koken! We zijn die avond doorgekomen zonder dat iemand het verder in de gaten heeft gehad. Dat ik elke 10 minuten naar het toilet stoof deden we maar even af met "een buikgriepje".
Na 22.00 toen iedereen weer huiswaarts keerde konden we ons concentreren op de miskraam. Vk gebeld die langskwam, bloeddruk was nog prima, wat nu? Toch nog maar even afwachten in de hoop dat het ergste geweest was. Maar 1,5 uur later ging het goed fout. Ik raakte buiten westen op het toilet. Vk kwam direct, paniek, bloeddruk veel te laag, infuus erin, ziekenhuis gebeld en met ambulance heen gebracht.
Uiteindelijk bleek daar dat ik het ergste nu toch wel achter de rug had maar ben de rest van de nacht ter observatie gebleven. Ik ben vanmiddag weer ontslagen gelukkig. Weer lekker thuis. Pot staalpillen mee, zo slap als een dweil, dus moet even rustig aan doen. Dit is nu de 2e keer dat een miskraam zo eindigd. Ik heb meerdere miskramen gehad, maar die waren bij ongeveer 5 weken en verliepen op een "normale" manier. Deze was ook net als die vorige bij ongeveer 10 weken zwangerschap. Ik blijk dus de late miskramen niet zo goed aan te kunnen.
Nou ja, weten we voor de volgende keer dan ook weer.
Ik ga de komende dagen even rustig aan doen, laat dat lijf weer even herstellen en dan zien we wel of het er nog een keertje van komt.
In elk geval,jullie allemaal een hele goede zwangerschap toegewenst en allemaal prachtige kindjes op de wereld zetten ergens juli volgend jaar hè?
Groeten, Alvira
Ik ga jullie ook met pijn in het hart verlaten.
Afgelopen vrijdag bleek tijdens de echo dat het niet goed zat. Geen leuk nieuws. Hoopten we nog even dat ik toch minder ver zou zijn dat gedacht, werd die hoop direct de grond ingeboord toen na het maken van de inwendige echo er bloed zat aan de staaf. Na het eea te hebben doorgesproken hoe te handelen als, ben ik naar huis gegaan in afwachting wat er zou gaan komen. Zaterdagmiddag was het dan zover. Eerst een beetje, maar snel gevolgd door grote hoeveelheden. En dat terwijl wij gasten kregen en ik een uitgebreid diner zou koken! We zijn die avond doorgekomen zonder dat iemand het verder in de gaten heeft gehad. Dat ik elke 10 minuten naar het toilet stoof deden we maar even af met "een buikgriepje".
Na 22.00 toen iedereen weer huiswaarts keerde konden we ons concentreren op de miskraam. Vk gebeld die langskwam, bloeddruk was nog prima, wat nu? Toch nog maar even afwachten in de hoop dat het ergste geweest was. Maar 1,5 uur later ging het goed fout. Ik raakte buiten westen op het toilet. Vk kwam direct, paniek, bloeddruk veel te laag, infuus erin, ziekenhuis gebeld en met ambulance heen gebracht.
Uiteindelijk bleek daar dat ik het ergste nu toch wel achter de rug had maar ben de rest van de nacht ter observatie gebleven. Ik ben vanmiddag weer ontslagen gelukkig. Weer lekker thuis. Pot staalpillen mee, zo slap als een dweil, dus moet even rustig aan doen. Dit is nu de 2e keer dat een miskraam zo eindigd. Ik heb meerdere miskramen gehad, maar die waren bij ongeveer 5 weken en verliepen op een "normale" manier. Deze was ook net als die vorige bij ongeveer 10 weken zwangerschap. Ik blijk dus de late miskramen niet zo goed aan te kunnen.
Nou ja, weten we voor de volgende keer dan ook weer.
Ik ga de komende dagen even rustig aan doen, laat dat lijf weer even herstellen en dan zien we wel of het er nog een keertje van komt.
In elk geval,jullie allemaal een hele goede zwangerschap toegewenst en allemaal prachtige kindjes op de wereld zetten ergens juli volgend jaar hè?
Groeten, Alvira