hoi,
jeetje heftig verhaal zeg. Dan staat mij ook nog het een en ander te wachten dus. Ook wij hebben afgelopen vrijdag slecht niets gekregen. We hadden vrijdag gelukkig toch eerder een echo gekregen (zouden eerst pas 24 december terecht kunnen) en toen kregen we dus te horen dat het niet ok is/was. Ik was 9 weken en wat dagen als het goed is maar het vruchtzakje is met 7 weken gestopt met groeien. Nou daar lig je dan. Mijn wereld stortte echt even in hoor. Je maakt al allerlei plannen en je ziet jezelf al met een dikke buik lopen enzo en ja daar wordt dan oprupt een einde aan gemaakt. Het hele weekend heel verdrietig geweest. Onze ouders wisten nog niet eens dat we zwanger waren dus voor hun was het ook een mega schok. Gisteren had ik een afspraak bij de gyn in het ziekenhuis omdat het vruchtje er nog steeds in zit. Nou ben nog nooit voor mezelf in het ziekenhuis geweest en dan loop je opeens met een status door het hele ziekenhuis heen. Eerst weer een inwendige echo (en toch ergens heb je de hoop dat er vrijdag een verkeerde diagnose was gesteld, maar helaas) en toen bloed prikken, gesprek met een anaestesist etc etc. Aankomende donderdag wordt ik opgenomen in het ziekenhuis en wordt ik gecurriteerd. Dit gebeurd onder algehele narcose. Pfff was het alvast maar vrijdag. Blijdschap en verdriet zit zo dicht bijelkaar daar zijn we nu wel over uit......
Wat is die teleurstelling toch groot.....