Niet kunnen genieten van zwangerschap

Hi Jootje, 
Herkenbaar. Hier nu bijna 25 wkn zwanger. En sinds 2 wkn 100% ziek gemeld. Hoge bloeddruk, hartritmestoornis door hormonen hierdoor extreme vermoeidheid en harde buiken, last van rug en bekken en eergister vernomen dat ik ook zwangerschapsdiabetes heb. Gaat dit keer niet van leien dakje. 1ste keer ook hoge bloeddruk maar verder ok. Liep met dit termijn toen nog op zwarte cross. Moet ik nu niet aan denken haha. 
Echt genieten doe ik niet echt. Ja de momenten dat ik ons jochie voel is fijn. Maar loop vooral tegen mn eigen grenzen aan. 
En idd mensen verwachten van je dat je op roze wolk zit ofzo. Of je krijgt zo'n berichtje van app: je bent nu zoveel weken zwanger, je hebt weer energie een volle bos haar, blosjes op je wangen en je straalt..... 
en dan denk ik: nee voel me gewoon kut. 
Maar ik heb goede vriendinnen, fijne familie die t wel begrijpen. Ik probeer mn verwachting bij te stellen. Nee kan nu aantal dingen niet. Voel me vaak beroerd. Heb geen energie maar probeer te genieten dat ik nu rustiger aan moet doen en smorgens langer met mn dochter heb. Of dat we middagje samen disney film in bed kijken. En dan bedenk ik me dat dit niet voor altijd is en we straks een lief klein jongetje en broertje erbij hebben. 
Wens alle meiden succes! Je mag je best kut voelen en verdrietig of boos zijn dat t anders loopt dan verwacht. 
Grtjs nvn
 
He gebruiker!
 
Ja bij jou zit het ook niet mee dus en zeker waar wat je zegt het is niet voor altijd.
Heerlijk idee dat er straks een klein frummeltje bij ons ligt, daar doen we het voor natuurlijk.. 
Maar af en toe even klagen moet kunnen toch hihi.. vandaag ben ik gelukkig met mijn betere been uit bed gestapt, dat scheelt ook wel weer een beetje!
Ik wens jou beterschap en toch nog een fijne zwangerschap toe :) 
We zijn tenslotte wel iets heel moois aant broeden daar binnen! ♡
 
 
Het wisselt bij mij ook per dag. Ik probeer er echt van te genieten omdat dit de laatste zwangerschap zal zijn. Ik ben nu 31 weken en heb meer kwaaltjes dan bij de vorige zwangerschap. Deze gaat ook veel sneller.
Jootje, is jouw HB onlangs nog geprikt? Daar word je ook moe van en kan je hoofdpijn van krijgen. Bij mij is die gisteren voor de 2e keer geprikt en was net op het randje. Ik gebruik nu Floradix. Zou het eens met je vk overleggen. Is een prikje in je vinger. 
 
Meiden, kom op. Voor je het weet ligt het wondertje in jullie armen. En dan denk je vast ‘s nachts nog wel eens; zat het nog maar in mijn buik ;-).
Succes iedereen!
 
Herken zo in wat je bedoeld..
ik ben (nog maar) 12 weken zwanger, maar ben alles behalve gelukkig. 
Hoewel het ouderschap een zeer bewuste keuze is en ik ook zeker blij ben dat het ons allemaal gegunt is voel ik me vreselijk. 
Mijn verloskundige laat me nu wekelijks komen om maar naar de baby te kijken of te luisteren. 
Ook heeft ze me verwezen naar een dame die gespecialiseerd is in zwangerschapsdepressies. 
Het gevoel dat mensen je geveb dat je blij moet zijn en op een roze wolk moet zitten maakt me nog ongelukkiger dan dat ik al ben. Het feit dat iedereen zegt hele gemakkelijke zwangerschappen te hebben gehad helpt ook niet mee. 
 
Ik heb volgende week mijn eerste afspraak bij de ‘psycholoog’ om er over te praten. 
Helaas begint ook onze relatie er onder te lijden.. mijn partner begrijpt mij totaal niet en zegt maar al je moet er even doorheen, wven tandje erbij en zet je er even overheen. 
Ik zou niets liever willen, maar op een of andere manier lukt het me gewoon niet. 
Het enige wat me helpt is om maar te bedenken dat ik met sit gevoel echt niet de enige ben. 
Hoop dat je je snel weer wat beter voelt en dat er een moment komt dat je wel van je zwangerschap kan genieten. En komt het niet, dan is dat zo. Dan maar hopen dat als je kindje er is je dan met een frisse start kan beginnen en een mooie relatie met je kindje kan beginnen. 
X H
 
Hey meiden,
Hier ook ff een berichtje om een hart onder de riem te steken. Tot nu toe hier ook weinig te merken van een blijde verwachting. Ik ben elke week en bijna dagelijks ziek... Chronische migraine maar bijna geen medicijnen mogen gebruiken is een echt afzien. En dan nog de extreme vermoeidheid en het overgeven, maken het tot nu toe geen feestje. Je elke keer opnieuw ziek melden op werk zorgt ook voor stress en schuldgevoel en mijn sociale leven staat op een laag pitje omdat ik me bij de minste geringste inspanning daarna zo beroerd voel.
Ik kan gelukkig wel zeggen dat ik veel steun aan mijn zusjes en omgeving heb die zelf ook niet op een roze wolk hebben gezeten en die constant tegen me zeggen dat ik me mag voelen zoals ik me voel. En dat is nu gewoon even kak. En dat staat ook helemaal los van het feit dat mijn vriend en ik wel heel blij zijn met het feit dat we een kindje verwachten. Dat zijn echt 2 verschillende dingen. 
Ik heb me rot gelachen om het boek 'feliciteer hem maar want ik vind er tot nu toe geen reet aan' van Vera van Zelm. En ik heb een ander cartoon boekje gekregen 'I'm so pregnant'. Die staat vol met grappige en realistische tekeningen over zwanger zijn en bevallen. 
Eigenlijk wel heftig dat je omgeving je oplegt hoe je je moet voelen. Door die druk ga je je alleen nog maar meer rot voelen. 
Babyklaass goed dat je hulp bent gaan zoeken. Hoop dat je bij een fijne psycholoog terecht komt die je verder kan helpen.
En aan alle dames dikke knuffel! Hoop dat het straks dubbel en dwars genieten wordt als de kleine er straks is. Daar kijk ik naar uit en probeer af en toe maar lieve woordjes naar mijn buik te luisteren dat hij of zij het zich maar niet persoonlijk moet aantrekken hoe mams zich nu voelt ;)
 
Hey meiden,
Hier ook ff een berichtje om een hart onder de riem te steken. Tot nu toe hier ook weinig te merken van een blijde verwachting. Ik ben elke week en bijna dagelijks ziek... Chronische migraine maar bijna geen medicijnen mogen gebruiken is een echt afzien. En dan nog de extreme vermoeidheid en het overgeven, maken het tot nu toe geen feestje. Je elke keer opnieuw ziek melden op werk zorgt ook voor stress en schuldgevoel en mijn sociale leven staat op een laag pitje omdat ik me bij de minste geringste inspanning daarna zo beroerd voel.
Ik kan gelukkig wel zeggen dat ik veel steun aan mijn zusjes en omgeving heb die zelf ook niet op een roze wolk hebben gezeten en die constant tegen me zeggen dat ik me mag voelen zoals ik me voel. En dat is nu gewoon even kak. En dat staat ook helemaal los van het feit dat mijn vriend en ik wel heel blij zijn met het feit dat we een kindje verwachten. Dat zijn echt 2 verschillende dingen. 
Ik heb me rot gelachen om het boek 'feliciteer hem maar want ik vind er tot nu toe geen reet aan' van Vera van Zelm. En ik heb een ander cartoon boekje gekregen 'I'm so pregnant'. Die staat vol met grappige en realistische tekeningen over zwanger zijn en bevallen. 
Eigenlijk wel heftig dat je omgeving je oplegt hoe je je moet voelen. Door die druk ga je je alleen nog maar meer rot voelen. 
Babyklaass goed dat je hulp bent gaan zoeken. Hoop dat je bij een fijne psycholoog terecht komt die je verder kan helpen.
En aan alle dames dikke knuffel! Hoop dat het straks dubbel en dwars genieten wordt als de kleine er straks is. Daar kijk ik naar uit en probeer af en toe maar lieve woordjes naar mijn buik te luisteren dat hij of zij het zich maar niet persoonlijk moet aantrekken hoe mams zich nu voelt ;)
 
Het is niet dat ik niet kan genieten maar er staan ook echt wel veel dingen in de weg. Bijvoorbeeld irriteer ik me heel snel aan andere  mensen, vooral mijn moeder en schoonmoeder. Ze bedoelen het goed Maar soms...... verder heb ik ook geen makkelijke start gehad in de zwanger schap (bloeding) en voorliggende placenta Dus soms voel ik hem een tijdje niet en dan meteen onzeker. 
Genieten lukt soms, soms heb ik van die dagen Ben ik zo moe, zo'n bandenpijn... ik snap je helemaal. 
 
Terug
Bovenaan