Niet kunnen loslaten

Bedankt voor jullie reacties. Blij dat ik niet de enige ben?. Ik heb mijn bevalling en herstel niet als zeer schokkend en vervelend ervaren. Ik ben met 39.4 om 21:00u ingeleid wegens “te grote” baby en om 23:50u de volgende dag was ze er dan eindelijk. 
Ik vond/vind het allemaal zoooo bijzonder dat ik alles het liefst nog eens wil ervaren en mee maken. Richting het einde was ik ook wel klaar met mijn buik, maar oh wat mis ik hem nu. Dat opschrijven ga ik ook eens proberen. Praten lucht inderdaad op, ik maak me meer zorgen om de tranen die telkens komen bij alles wat met zwangerschap en bevalling te maken hebben. Ben bang dat ik hierin blijf hangen of moet ik het gewoon nog wat tijd geven. 
Groetjes 
 
Het heeft vooral ook tijd nodig. Nu na bijna 6 maanden merk ik dat ik nog steeds last heb van mijn ervaring. Bij het woord zwangerschap of bevalling treedt direct stress op. Van mij afschrijven werkt niet. Erover praten ook niet. Ik probeer mij nu gewoon te foccussen op al het andere in mijn leven en mijn lieve dochter. Hopelijk werkt dat en slijt het met de tijd. 
 
Gefeliciteerd met jullie dochtertje.

Ik ben 9 maanden geleden bevallen en kan nog steeds uit het niets beginnen te huilen.. Heb het idee dat dit altijd zal blijven en heb het eigenlijk ook geaccepteerd nu.
 
Terug
Bovenaan