Niet weg durven zonder baby

Hallo lieve mama’s,

Ik heb een vraagje. Mijn zus gaat in juni trouwen in italie en daarvoor heeft ze een week lang een mooie villa gehuurd voor de familie. Mijn zoontje is nu 7 weken jong (8 weken te vroeg geboren) en wil ik hem niet meenemen naar italie ivm corona en is een trouwerij ook veelste druk voor hem aangezien hij zo vroeg geboren is en niet zoveel prikkels aankan. Dus is het niet slim en beter voor hem om hem thuis te houden.
Alleen een probleem ik kan mijn kind niet loslaten ik vind het al niks als andere mensen hem vast hebben of de fles geven. Ook vind ik het heel irritant als mensen hem uit de box pakken of steeds vragen of ze met hem mogen knuffelen. Ik kan hem dan gewoon niet uit het oog verliezen en wil ik hem meteen weer terug bij mij pakken. Laat staan als ik naar de trouwerij ga een hele week lang zonder me kleine mannetje die dan bij mijn schoonouders logeert. Pfff ik lig er echt wakker van ik wil hem gewoon constant bij me hebben en ik weet niet hoe ik hier vanaf kom of hoe ik dit minder krijg. Ik kan wel huilen als ik eraan denk dat ik me lieve kleine mannetje een week lang bij mijn schoonouders moet laten zonder dat ik erheen kan pff. Heeft iemand tips voor mij want het vreet al mijn energie en ik kan me gedachten niet eens ergens anders op zetten. Alvast bedankt ;)
 
Hoi, wat vervelend dat je daar zo mee bezig bent en tegenop ziet. Ik denk dat iedere moede daar bij een eerste kindje dat nog zo jong is erg tegenop ziet. In jouw geval is jullie kindje alleen ook nog te vroeg geboren wat het nog lastiger maakt voor je. Vervelende is alleen dat er een moment komt dat je wel zult moeten aangezien je niet 24 uur per dag bij je kindje kunt zijn de rest van zijn leven. Neem aan dat je ook ooit weer moet gaan werken. Daarnaast is het ook goed voor jou, maar ook voor de baby om af en toe gescheiden van elkaar te zijn.

Wat ik deed was het opbouwen. Ga eerst een uurtje weg, dan een paar uur, een halve dag en dan een dagje om te wennen. Moet je echt een hele week weg voor de bruiloft of kun je ook 2 of 3 dagen gaan? Denk dat iedereen begrijpt als je aangeeft, dat je met zo’n jong kindje niet meteen een week weg wil zijn. Het is echt een kwestie van wennen. En na een tijdje kom je er dan achter hoe fijn het ook is om tussen alle gebroken nachten, luiers verschonen en voedingen geven, af en toe wat tijd voor jezelf te hebben. Waarin je oplaadt om vervolgens weer een fijne moeder voor je kindje te kunnen zijn. Heel veel succes!
 
Ik denk dat het heel logisch is na de start van je kindje dat je je zo voelt. En eerlijk gezegd zou ik mijn baby op die leeftijd ook echt geen week onderbrengen, ook al is het in goede handen. Het is over een week pas de leeftijd van de uitgerekende datum dus omgerekend dan pas 2 maanden oud. Zien je schoonouders dat überhaupt zitten qua gebroken nachten en intensieve verzorging die je kindje dan vraagt? Ik zou idd ook kijken of je enkele dagen oid kunt gaan en alvast op tijd beginnen met opbouwen voor je kindje. Dus al af en toe 1-2 uurtjes naar je schoonouders en dat uitbreiden. Dan maak je het in elk geval voor je kindje wat prettiger want die zal jou ook ontzettend missen en wil je graag in een bekende en vertrouwde omgeving laten.
Over het oppakken door anderen snap ik je ook wel, dat zullen denk ik veel moeders herkennen zeker als je een zorgen kindje hebt. Ik denk dat dat een kwestie is van toch jezelf steeds een beetje inhouden en het toelaten en dan ook op een gegeven moment wel gewoon lekker zelf je kindje pakken. Een prematuur kindje van 7 weken oud hoeft ook helemaal niet door iedereen de hele tijd opgepakt te worden en heeft het het fijnste bij mama of papa. Deels dus jezelf een beetje uitdagen naar deels zou ik dus ook luisteren naar je gevoel dat zegt dat het allemaal ook nog een beetje teveel is.
 
Het is logisch dat je je zo voelt!! Mijn zoontje is ook te vroeg geboren en ik kon t ook niet. Grote control freak ook. Ik moest weer gaan werken dus toen moest ik wel maar ook ik had er een hekel aan. Wat ik deed als ik hem heel erg miste was ff beeldbellen en hele tijd na de oppas appen over hoe t ging. Het is beter voor jezelf als je gaat proberen los te laten.

Rustig opbouwen met eerst ff en x boodschappen gaan doen en je kindje dan naar oppas brengen ofzo heeft mij ook heel erg geholpen
 
Ik snap je gevoel helemaal! Je kindje is nog zo jong en jullie hebben al veel meegemaakt. Hij heeft zijn moeder nu hard nodig. En een week is wel heel lang hoor! Mijn zoon is net 1 jaar en heeft nog nooit gelogeerd. Mijn moederhart kan dat nog niet aan, ookal hebben de oma's er vaak om gevraagd. Mijn man ziet een weekend weg zonder kind ook wel zitten maar ik absoluut niet! Persoonlijk zou ik kijken of je hem niet toch mee kan nemen. Misschien is er op de dag van de bruiloft wel iemand die op jouw kindje kan passen? Dan hoef je hem maar een dag uit handen te geven ipv een week. En probeer het de komende tijd vast een paar keer uit. Breng je kindje eens een uurtje naar opa en oma bijvoorbeeld. Gewoon om te wennen hoe dat is. Je zal zien dat anderen ook heel lief voor hem zijn en goed voor hem zorgen. En daarna knuffel jij hem gewoon weer plat ?
 
Lieve mama,

Ik snap je helemaal! Ik zou ook echt niet weten wat ik zou moeten doen. Ik lees reacties dat je hulp moet gaan zoeken. Vind dit erg overdreven, ik zou ook niet een week zonder mijn oudste van 2,5 kunnen en ook niet onze baby van 5 weken.
Volg je moederhart!

Liefs
 
Terug
Bovenaan