Hallo lieve mama’s,
Ik heb een vraagje. Mijn zus gaat in juni trouwen in italie en daarvoor heeft ze een week lang een mooie villa gehuurd voor de familie. Mijn zoontje is nu 7 weken jong (8 weken te vroeg geboren) en wil ik hem niet meenemen naar italie ivm corona en is een trouwerij ook veelste druk voor hem aangezien hij zo vroeg geboren is en niet zoveel prikkels aankan. Dus is het niet slim en beter voor hem om hem thuis te houden.
Alleen een probleem ik kan mijn kind niet loslaten ik vind het al niks als andere mensen hem vast hebben of de fles geven. Ook vind ik het heel irritant als mensen hem uit de box pakken of steeds vragen of ze met hem mogen knuffelen. Ik kan hem dan gewoon niet uit het oog verliezen en wil ik hem meteen weer terug bij mij pakken. Laat staan als ik naar de trouwerij ga een hele week lang zonder me kleine mannetje die dan bij mijn schoonouders logeert. Pfff ik lig er echt wakker van ik wil hem gewoon constant bij me hebben en ik weet niet hoe ik hier vanaf kom of hoe ik dit minder krijg. Ik kan wel huilen als ik eraan denk dat ik me lieve kleine mannetje een week lang bij mijn schoonouders moet laten zonder dat ik erheen kan pff. Heeft iemand tips voor mij want het vreet al mijn energie en ik kan me gedachten niet eens ergens anders op zetten. Alvast bedankt
Ik heb een vraagje. Mijn zus gaat in juni trouwen in italie en daarvoor heeft ze een week lang een mooie villa gehuurd voor de familie. Mijn zoontje is nu 7 weken jong (8 weken te vroeg geboren) en wil ik hem niet meenemen naar italie ivm corona en is een trouwerij ook veelste druk voor hem aangezien hij zo vroeg geboren is en niet zoveel prikkels aankan. Dus is het niet slim en beter voor hem om hem thuis te houden.
Alleen een probleem ik kan mijn kind niet loslaten ik vind het al niks als andere mensen hem vast hebben of de fles geven. Ook vind ik het heel irritant als mensen hem uit de box pakken of steeds vragen of ze met hem mogen knuffelen. Ik kan hem dan gewoon niet uit het oog verliezen en wil ik hem meteen weer terug bij mij pakken. Laat staan als ik naar de trouwerij ga een hele week lang zonder me kleine mannetje die dan bij mijn schoonouders logeert. Pfff ik lig er echt wakker van ik wil hem gewoon constant bij me hebben en ik weet niet hoe ik hier vanaf kom of hoe ik dit minder krijg. Ik kan wel huilen als ik eraan denk dat ik me lieve kleine mannetje een week lang bij mijn schoonouders moet laten zonder dat ik erheen kan pff. Heeft iemand tips voor mij want het vreet al mijn energie en ik kan me gedachten niet eens ergens anders op zetten. Alvast bedankt