Ik heb mijn 1ste serieus de eerste weken amper losgelaten, letterlijk! Nou ja zeg, opvoeden is loslaten? Erg bot gezegd hierboven vind ik! Pasgeboren, traumatische bevalling enz. Speelt allemaal mee. Sorry dan ben ik maar ‘raar’. Onze oudste is 2,5 en heeft nog nooit ergens anders gelogeerd. Alleen oma doet wel eens oppassen en dat is bijna uitsluitend alleen voor noodzaak ivm werk. Ja we gaan (gingen vóor de Coronasjit) wel eens wat leuks doen, niet altijd met kind. Maar een week?! Hemel nee. Nog geen 1 nacht ?. Dan mijn vraag: moeten jullie ook de gehele week aanwezig zijn daar? En met alles meegaan? Wellicht kunnen jullie voor 2 daagjes, met baby? Of 1 overnachting (alleen met t trouwen en feest dus daar) zonder baby? Enzenz. Er zijn veel meer opties waarbij je niet je zus hoeft te zeggen: wij komen niet. Begrip zal ze vast wel hebben voor een aanpassing. Want beperkte opties, dat is hoe je het nu beschrijft. Dikke week hel zonder baby/dikke week teveel prikkels met de baby/of helemaal cancelen. Kijk het even aan, en fix zowieso binnekort een oefen uurtje voor je schoonouders. Zoiets bouw je op. Van dat zij op een langere visite komen en je de dag laat meemaken zoals jij het graag hebt. Tot 1 uurtje alleen laten keer daarna, zelf stukje wandelen met je telefoon in je hand ? dan een middagje bij hun thuis, jij even boodschappen doen als afleiding ofzo. Zo raak jij niet direct in paniek, geloof me ik was jou. Nu werk ik weer 5 dagen ?. Heel veel succes en nooit iets doen waar je je niet goed bij voelt. Ook niet omdat anderen zeggen dat je gek bent/aanstelt of whatever! ?❤️