Niet willen/durven slapen.

<p>Haai allemaal,</p><p>Sinds een aantal weken, hebben wij problemen met het inslapen van onze dochter (19mnd). Tussen 7 uur en half 8 leggen we haar op bed, met nog een flesje melk. Maar na een kwartier is het echt overstuur huilen, en wil ze haar kamer uit. We blijven dit vaak elk kwartier weer opnieuw proberen en rond half 10, als ze dan nog niet slaapt, leggen we haar in ons bed en dan slaapt ze vrijwel binnen een kwartier wel, soms ook niet en zijn we nog 1 uur met haar bezig. Ik heb het idee dat ze bang is in haar eigen slaapkamer, dankzij onze buren. Wanneer zij sochtends wel eens huilde, begonnen zij namelijk heel hard te bonken. Ook hebben zij regelmatig ruzie, waarbij geschreeuwd word en hun slaapkamer grenst aan die van onze dochter.  </p><p>Ik leg het niet gelijk neer bij angst, misschien ligt het aan de leeftijd? </p><p>Iemand tips? We hebben (naar mijn idee) bijna alles wel geprobeerd. Voor het slapen in bad (met van dat eucalyptus rustgevende wasgel), knuffelen, op schoot de warme melk, boekje voorlezen (probeert ze de pagina's er uit te scheuren), op mn arm door huis lopen om haar slaperig krijgen, kwartiertje later op bed, kwartiertje eerder op bed, op bed wanneer ze net in haar oogjes wrijft, zeggen dat beer ook gaat slapen dus dat zij ook lekker moet slapen. Maar niks helpt! Elke avond is het tussen half 10 en 11 uur voordat ze slaapt.</p><p>Dus als iemand nog tips heeft, gooi ze hier neer x</p>
 
Wat eem stomme buren zeg! Arm kind...
Nachtlampje? Even bij dr liggen? Maar ze ligt zeker nog in ledikant... Ik lig vaak even bij mn dochter op bed (gewoon bed) Dan slaapt ze zo. 
 
Ik weet niet zeker of het aan de buren ligt ons dochtertje heeft dit ook gehad.
Wij probeerden ook van alles tot we accepteerde dat ze maar bij ons sliep.. En we na een poosje weer opnieuw starten met het bedritueel...Ze heeft dit nu 2 x gehad. Ze is nu bijna 4 en heeft ze weer zo'n fase nu is het dat ze een van ons wil horen en de deur op een kier moet blijven staan. Ik zie het als een soort groei ontwikkeling en angst om verlaten ofzo te worden..
Het is best dubbel want soms bemerken we dat ze gebruik van ons wil maken om bij ons te slapen ? maar als ik nu terug kijk op de afgelopen jaren is het een oprechte angst geweest. En ook wij hadden van alles geprobeerd zelf het laten huilen en dan opbouwen in tijd etc
Maar dit hielp niet het enige wat we creëerde was een compleet over stuur kind..
Succes en geloof me het gaat weer over en ben ook niet te streng tegen jezelf als het niet direct lukt. 
 
[quote quote=10101965]Wat eem stomme buren zeg! Arm kind… Nachtlampje? Even bij dr liggen? Maar ze ligt zeker nog in ledikant… Ik lig vaak even bij mn dochter op bed (gewoon bed) Dan slaapt ze zo.[/quote]
Ze slaapt in een peuterbedje al, maar dat vind ze reuze gezellig als ik bij dr ga liggen, helpt dus niet :( Nachtlampje heeft ze, helpt ook niet. ze schreeuwt gewoon echt moord en brand. 
Ben nu ook alweer hele tijd met haar bezig. 
 
Wij hadden haar trouwens ook rond deze leeftijd iets eerder zelfs een groot bed gegeven zodat we inderdaad ook bij haar konden gaan liggen totdat ze sliep.. Dit was voor ons praktischer dan half in dat ledikant moeten hangen. En inderdaad ook nog lampjes etc
 
Misschien zullen andere mensen ook gek vinden maar wij zijn toen om buurten met haar of in haar bed en zelfs een poosje in ons bed gaan liggen.. En als ze sliep ging ik of mijn man naar beneden .. niet ideaal maar zij kreeg haar slaap en wij ook rust.
Ik heb zo veel series  op mijn telefoon gekeken ? en na een poosje weer opnieuw het bedritueel geprobeerd. 
 
 
[quote quote=10101966]Ik weet niet zeker of het aan de buren ligt ons dochtertje heeft dit ook gehad. Wij probeerden ook van alles tot we accepteerde dat ze maar bij ons sliep.. En we na een poosje weer opnieuw starten met het bedritueel…Ze heeft dit nu 2 x gehad. Ze is nu bijna 4 en heeft ze weer zo’n fase nu is het dat ze een van ons wil horen en de deur op een kier moet blijven staan. Ik zie het als een soort groei ontwikkeling en angst om verlaten ofzo te worden.. Het is best dubbel want soms bemerken we dat ze gebruik van ons wil maken om bij ons te slapen maar als ik nu terug kijk op de afgelopen jaren is het een oprechte angst geweest. En ook wij hadden van alles geprobeerd zelf het laten huilen en dan opbouwen in tijd etc Maar dit hielp niet het enige wat we creëerde was een compleet over stuur kind.. Succes en geloof me het gaat weer over en ben ook niet te streng tegen jezelf als het niet direct lukt.[/quote]
Ging ze dan uiteindelijk bij jou ook zo laat slapen? Ik laat dr als het echt niet gaat uit haar kamer, en gaat ze gerust spelen. Dan denk ik, te weinig indrukken gehad? Ik weet het op dit moment echt niet.
 
[quote quote=10101970]Misschien zullen andere mensen ook gek vinden maar wij zijn toen om buurten met haar of in haar bed en zelfs een poosje in ons bed gaan liggen.. En als ze sliep ging ik of mijn man naar beneden .. niet ideaal maar zij kreeg haar slaap en wij ook rust. Ik heb zo veel series op mijn telefoon gekeken en na een poosje weer opnieuw het bedritueel geprobeerd.[/quote]
Het is nu zelfs zo dat slapen in ons bed niet gaat. Misschien dan toch niet moe genoeg om te slapen ofzo? Ze heeft vanmiddag haar middagslaapje in de auto gedaan om half 4 tot kwart over 4. Soms slaapt ze om 1 uur. Ze valt wel snel terug in het verkeerde ritme. Paar dagen terug sliep ze namelijk echt om 7 uur savonds al, werd ze wel om 10 uur weer wakker voor melk, maar dat waren maar 5 minuten.
 
Terug
Bovenaan