Niet willen reagern

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo mensen,

Ik heb een probleem met mijn kind die bijna 5 jaar
word. Of een probleem maar vind het wel heel moeilijk om te kijken of
ik er goed mee omga. Hij is altijd verlegen als die ergens komt. Nou
dat vind ik niet zo erg want dat zijn wel meer kinderen. Maar waar ik
me aan erger is dat hij nooit dank je wel zegt of mensen aan kijkt. Dit
is niet alleen zo bij mensen die hij niet zo goed kent maar ook bij
mensen die hij heel goed kent. Voorbeeld: hij had gegeten bij de
buurvrouw. De buurvrouw heeft een kind die net zo oud is als hem. Het
zijn dikke vriendjes dus hij komt daar heel vaak over de vloer. Maar
hij wilde de buurvrouw niet bedanken voor het eten en toen ze vroeg of
hij nog een keer wilde komen eten: keek die naar beneden en wilde daar
niks op zeggen.

Ik vind ook dat ie moet weten dat hoe hij zich
gedraagt dat dat helemaal niet netjes is. Natuurlijk zeg ik dat vaak
tegen hem maar dat helpt nog niet zo veel. Ik vind het vooral heel
vervelend als het mensen zijn die hij heel goed kent waar die zo doet.
En waarom hij het doet is mij niet duidelijk want dat kan hij zelf ook
niet echt zeggen. Ja is het dan koppigheid of iets anders.

Hoe ga ik hier mee om?
 
ik herken hier wel wat in onze dochter was erg vroeg met
dankjewel zeggen ook erg verlegen heeft periodes gehad
dat het dankjewel weg bleef waar ik giganties van baalde
maar aangezien haar toen nog jonge leeftijd heb ik er even
geen aandacht aan besteed nu wel weer ze zegt ook weer dank
je wel maar heeft soms ook zoiets van ik zeg niks doe net of
ik gek ben wat betreft het verlegen zijn als iemand wat zegt/vraagt
weet ik eigenlijk geen oplossing voor ik stoor me er ook mateloos aan
maar als ze geen dankje wel zegt in de winkel bijv of als ze iets krijgt
neem ik het terug dan maar een driftbui maar verdorie je bent bijna vier
en half je hebt het altijd gezegt dus nu ook wat jou situatie betreft met
eten? mmmm misschien dreigen met zeggen dat hij er niet meer mag
eten omdat.... maar of het helpt ja ik denk dat ons kind er wel over na zal
denken de volgende keer maar ik weet niet hoe temperamentvol die van
jullie is!
 
Hallo Mamimi,
Dreigen is denk ik geen optie een kind kruipt dan nog meer in zijn schulp. Er zijn vele manieren om te bedanken. Een glimlach, een tekening maken. Er zijn veel kinderen die het moeilijk vinden om het te zeggen ondanks dat ze het heel leuk vonden. Zeg tegen je kind dat het fijn is om te bedanken als je ergens bent wezen spelen of je hebt iets gekregen. Maar vraag op welke manier kan en wil jij bedanken? Wat lukt wel.
Succes, Knof
 
het woord dreigen klinkt misschien niet zo aardig..
maar er zitten consequenties aan als je niet beleefd bent.
als je geen dank je wel zegt dan kan je niet weer zo gezellig bij de buurvrouw eten..
de buurvrouw vindt het ook leuk als je even bedankt en het is wel zo netjes.
komt op het zelfde neer, net zo als bij de slager bij het krijgen van een  worstje.
als je geen dank u zegt dan krijg je het dus niet..
ze leren het daardoor echt wel..
 
Hallo,
Als u dingen gaat verbieden ben ik (oprecht) zeer geinteresseerd in het effect over een aantal maanden. Wilt u dat ook met ons delen?
Veel succes en geniet van uw kind, Knof
 
Hoi, ik heb ook erg verlegen kinderen, die het moeilijk vinden / vonden om te bedanken of aan te kijken. Ik begrijp je dilemma wel.
Hier hielp het om het wel even te noemen (bedanken; of namens mijn kind te bedanken) en daarna niet teveel aandacht aan te besteden. Ik sprak er daarna wel thuis over met mijn kinderen. Hier ging het om een vorm van verlegenheid ('er wordt iets van me verwacht') in combinatie met koppigheid (sterke persoonlijkheden).
Dreigen werkt totaal niet. Straffen evenmin.
Maar een mooie tekening maken en die geven, dat wilden ze wel! Ik zette er dan een tekst op (bedankt voor.... enz enz).
Uiteindelijk is het allemaal redelijk goed gekomen: ze bedanken netjes (zijn nu 9, 7 en 6 jaar) als ze bij iemand zijn wezen spelen, hoewel het er nog heeeeel zachtjes uitkomt en ze niet echt oogcontact durven maken.... maar acceptabel voor mij dus.
Kinderen 'moeten' tegenwoordig zoveel, het is zo geweldig als je ze hun eigen vorm kunt laten kiezen, hun eigen stempel kunt laten drukken. Kinderen moeten, natuurlijk niet ten koste van alles, ook erg het gevoel krijgen dat ze mogen zijn wie ze zijn;   inclusief verlegenheid.
 
ik weet niet of knof het op mij bedoelde..
maar het effect is bij ons dat ze keurig iedereen bedanken, dat ze keurig iedereen feliciteren bij binnenkomst.
ze zijn al rond gegaan als ik nog buiten sta!
en ook bij mensen waar ze maar zelden komen)of zelf nooit komen).
wij leren onze kinderen bepaalde waarden en normen.
en beleefd zijn is 1 ervan, en persoonlijk vind ik deze ook erg belangrijk.

het is net zo iets als zonder geld kan je niks kopen..
is toch ook geen verbieding!?

met mijn kinderen gaat het overigs goed.
en uiteraard zijn het flinke boeven, het blijven kinderen he..
ze mogen fouten maken, doen wij ook nog elke dag..


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan