Niet willen slapen

Ik had dit bericht ook al bij gezondheid en verzorging gepost, maar ik geloof dat dit een betere plek is, dus zet ik het ook hier neer.

Mijn zoontje is een lieve, vrolijke baby van 6,5 maanden oud. Hij heeft erg last van reflux (is hierdoor al 4 keer opgenomen geweest in het ziekenhuis) en tot voor kort ook erg last van obstipatie. Nu kan hij wel van de ontlasting af komen sinds we afgelopen maandag bij de osteopaat zijn geweest en die ons een kruidenmengsel meegaf (wat supergoed werkt, nu poept ie wel een paar keer per dag, dus ben ik dat kruidenspul aan het afbouwen). Dat is allemaal extra info die volgens mij wel van belang is bij deze situatie.

Nu is het zo dat mijn zoontje 's middags vaak wel moe is maar als ik hem in bed doe, wil hij gewoon niet slapen. In het begin huilt hij nog gewoon maar het wordt steeds erger tot hij helemaal over de toeren is. Nu begint hij sinds 2 dagen al als zijn hoofdje het matras raakt al met huilen.

Ik leg hem in bed, laat hem 10 min. huilen en als hij dan nog huilt dan geef ik de speen weer, stop hem weer opnieuw in, geef hem een aai over zijn bol en draai zijn muziekje aan. Dan ga ik weer weg (ook als hij nog huilt, wat vaak het geval is) en na 10 min. herhaal ik het ritueel weer en zo door.

Volgens het CB is dit een goede manier, maar waarom werkt het niet? Het huilen gaat maar door en door en wordt erger en erger en op een gegeven moment krijst hij alles bij elkaar. Als hij zo krijst dan haal ik hem uit bed, dan laat hij ontzettende dikke boeren door de lucht die hij door het huilen/krijsen binnen heeft gekregen.
Volgens velen moet je ze niet uit bed halen, maargoed, hij is dan niet te troosten, helemaal over de toeren en heeft gewoon last van die lucht en die komt er niet vanzelf uit.

Volgens de arts van het CB kan het niet, maar ik merk dat als ik hem laat huilen, hij als hij flink over de toeren is weer last krijgt van reflux, soms zo erg dat het lijkt alsof hij verdrinkt. En om hem dan te laten liggen dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen.

Wat moet ik hier nou mee? Hij moet toch gewoon slapen als hij moe is? En ik weet echt 100% zeker dat hij dan moe is, hij heeft rode wangen, gaapt, wrijft in de ogen en is sloom, valt ook tijdens het drinken van de fles in slaap, dan is het toch duidelijk?

Hij heeft gewoon totaal geen ritme hierdoor en het komt regelmatig voor dat hij overdag gewoon niet slaapt (terwijl hij wel moe is) en 's avonds als we geluk hebben wel, hoewel het de laatste weken ook 's avonds regelmatig een drama is met slapen. Na de laatste fles van 20:00 breng ik hem dan naar bed, maar vaak na een half uurtje is het weer krijsen en doen en dan is hij ook weer superactief.

Ik snap er niks van, waar haalt hij de energie vandaan? Ik ben helemaal gesloopt aan het eind van de dag, en dan komt de avond nog...

tips graag!

 
Ach gossie wat zielig!!! En wat zwaar zeg!!! En idd waar haalt hij de energie vandaan!!! Ik weet niet of hij plat ligt? Misschien zou je een boek onder het bedje kunnen leggen zodat hij met zijn hoofdje iets hoger ligt. Vanwege zijn reflux lijkt me dat prettiger liggen.

Als mijn meidje zo huilt pas ik hetzelfde toe als jij doet alleen pak ik haar wel om en om. de ene keer laten liggen, speen en knuf erbij en weer weg en na 10 min eventjes eruit halen, niks zeggen gewoon vasthouden en heen en weer wiegen. Evt heel zachtjes neurieën. Als ze dan na 1,5/2 uur nog niet slaapt even met haar op de stoel zitten en wat water geven en zorgen dat ze rustig wordt.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt want dit sloopt je!!
Veel succes met je mannetje!!
 
Nee hij ligt met het hoofdeinde van het bed omhoog (liggen aan beide kanten 3 bakstenen onder). Ik vind het zo moeilijk om zoals de meeste deskundigen (zoals CB, kinderarts of verpleging van ziekenhuis) zeggen hem gewoon te laten liggen en alleen in bed te troosten terwijl het me overduidelijk is dat hij pijn heeft, dat gaat regelrecht tegen je gevoel in, dus dat doe ik ook niet als het menens is. Je kan het verschil toch echt wel horen en ik geloof niet dat die kleintjes al zo gaan denken van "als ik nou echt krijs en dikke tranen huil, dan haalt mama me er wel uit". Ze zullen nu toch vast nog niet in staat zijn om te manipuleren lijkt me?

De reflux is heel heftig, hij heeft regelmatig verbrande wangetjes van het zuur dat hij spuugt en het huidje is ook helemaal ruw daar. Hij krijgt er wel medicijnen voor (hij krijgt volgens de arts de maximale behandeling), en dat helpt wel een heel stuk, maar hij heeft er nog wel heftige dagen tussen zitten helaas.

Als ik een uur heb aangeklooid met om de 10 min. speentje brengen enz. en het werkt dan nog niet dan haal ik hem uit bed en leg ik hem in de box of op schoot.
En 's nachts, als het om half 3 nog niet klaar is met het om het halve uur wakker zijn en huilen, dan haal ik hem op en mag hij bij mij in bed (dan gaat manlief naar de logeerkamer), anders kan ik het overdag niet opbrengen hoor...

alle tips zijn welkom!
 
Voor mij is het even de vraag of hij nu pijn heeft of niet. Bij pijn lijkt het me een ander verhaal. dan is laten huilen geen optie denk ik.

maar als hij huilt omdat hij gewoon wil huilen of uit bed wil, dan is er maar 1 optie. Hem gewoon laten huilen. Ook al klinkt hij giga overstuur. Ze huilen zichzelf overstuur echt waar. Onze dochter probeerde het ook met 7 maanden. Van de één op de andere dag gaan huilen zodra ze het matras zag. Wij natuurlijk om de 10 minuten naar haar toe, maar dit had geen einde. Zodra ik binnen kwam werd ze stil en zodra ik opstond begon ze weer. Na anderhalf uur heen en weer gelopen te hebben, zonder haar uit bed gehaald te hebben, hebben we haar 'gewoon' laten huilen. 45 minuten duurde het (het was soms echt krijsen, heel zielig huilen en intens snikken) en toen was ze eindelijk in slaap gevallen. Zucht... dat waren zware minuten hoor. Alles in je wil naar haar toe, maar het is echt het proberen waard.
De avond erna probeerde ze het opnieuw en tijdens de middag ook... gewoon laten huilen. Het duurde de tweede dag 30 minuten. (al veel beter dan die avond ervoor en we gingen er ook niet meer naar toe)
Na 5 dagen was het helemaal over, 's avonds en 's middags.
Loïs heeft het ook wel eens midden in de nacht geprobeerd. gewoon rond 5 uur.... huilen... huilen... maar we lieten haar gewoon huilen na even 1 keer te checken hoe ze erbij lag. Een paar dagen en het was over!!

Hem bij je in bed nemen is op dat moment wel even fijn, rust aan je hoofd! maar als hij dan stil is is dat ook een teken dat het huilen dus alleen vragen om aandacht is. als hij pijn zou hebben dan zou hij bij jou in bed ook doorhuilen.

Mijn idee is dus dat hij (als hij geen pijn heeft!) om aandacht ligt te huilen. Na zijn verleden waar jullie bij elk kik al direct aan zijn bed stonden ivm reflux heeft ie haarfijn in de gaten dat huilen aandacht oplevert. Nu doet hij dit ook zonder pijnklachten. Geen aandacht geven is dus de oplossing! Als huilen niks meer oplevert, dan houdt hij er mee op!

En laat je niet gek maken als hij heel erg overstuur huilt, want dat doen alle baby's die dit uitproberen. volgens mij probeert 90% van de kids dit uit. Hier wordt er zelfs soms overgegeven als ze haar zin niet krijgt. dan huilt ze zo hard, gaat hoesten en geeft over waarna ze zichzelf nog meer overstuur huilt. Sommige kinderen houden hun adem in uit pure frustratie. Echt waar.... kinderen doen dit! En het is zaak om er zo min mogelijk aandacht aan te schenken, anders krijgen ze door dat dit gedrag dus iets oplevert!!! En dat moet je beslist niet hebben!

Baby's tot 6 maanden kun je niet verwennen, daarna dus wel. Na 6 maanden hebben ze al haarfijn door wanneer jij reageert.

Sluit dus uit dat ie pijn heeft en negeer het vervolgens. Ze houden het vaak niet langer dan een uur vol. dan zijn ze zo moe en het levert hen niks op dat ze met dikke tranen in hun ogen in slaap vallen.

En over het ritme hebben.... jij kan alleen zorgen voor ritme. Op dezelfde tijden uit bed en eten/drinken/spelen... hij zal dat dan vanzelf over gaan nemen. Als kids op deze leeftijd geen ritme hebben komt dat vaak omdat jij als ouder geen ritme aanhoudt. Misschien komt dit omdat hij pas laat in slaap valt en je hem daardoor langer laat liggen enz... maar probeer hem vaste tijden te geven! Ook als ie daardoor korter slaapt!!

Succes!
 
De reflux die jij constateert bij het overstuur zijn is volgens mij gewoon de braakreflex die elke baby kan opwekken bij een flinke huilbui. De buikspieren zijn zo sterk dat ze bij het minste op geringste al over kunnen geven. Hier bij een hoestbui of een huilbui.... ik maak me er niet druk om. Ook in bed heeft ze het wel eens gehad. gelukkig niet elke keer. Want dan moet je er wel heen! Ik kon op de babyfoon altijd horen wanneer ze spuugde... dat begon ze ineens heel hard te hoesten en te kokken!

Als ze het weer eens had dan verschoonde ik het bed zonder 1 woord te zeggen. ik troostte niet, Deed schone kleertjes aan en ik legde haar daarna onder een dekentje op het tapijt, verschoonde het bedje en deed haar dan zonder verder een geluid te maken opnieuw in bed. Geen licht maken (alleen overloop licht aan), geen oogcontact... alleen het bed schoon maken!

het klinkt hard, maar het heeft ons binnen een week van de problemen afgeholpen!
 
Dat is voor mij nou ook de vraag, hij is zo overstuur en vaak als ik er dan naast ga zitten om hem met een hand op zijn voorhoofd "in slaap te helpen" dan is hij net in slaap gevallen en vertrekt zijn gezicht zo uit het niets helemaal en dan denk ik bij mezelf "ja die heeft overduidelijk ergens last van". Maar hij maakt zichzelf idd ook helemaal overstuur.

En de ene keer is hij ook als hij bij mij in bed ligt helemaal van slag, en de andere keer niet.

Dus het uitsluiten van pijn... ja dat wil ik graag, ook voor mijn eigen rust, maar hoe?...

Ik vind dit zo moeilijk, ik wil hem niet in z'n eentje met pijn laten dealen, maar ik wil ook niet die slapeloze nachten en die ritmeloze dagen.

Ik was idd al begonnen met hem na iedere fles naar bed te brengen, alleen na de fles van 16:00 niet meer (als het lukt, want als hij echt moe is dan breng ik hem wel naar bed), zodat hij na de fles van 19:30 ook moe is en de nacht goed door kan komen.
Vannacht is hij ook om het halve uur wakker geweest (en dit echt de hele nacht door), het is niet te doen zo.
Ik wil het wel uitproberen, dat laten huilen, maar vind het moeilijk omdat ik dus niet weet of hij echt pijn heeft of "alleen maar" overstuur is.

 
Hoi,
Mijn zoontje heeft ook tot dat hij 8 a 9 maanden was totaal geen ritme gehad in het overdag slapen. Tot die tijd vertikte hij het ook om overdag in bed te slapen. 's Avonds sliep hij altijd wel prima in zijn bedje. Toen hij tien weken was zijn wij begonnen met hem 's avonds in bed te leggen. Wij hebben hem toen ook laten huilen. In het begin duurde dit ook echt lang, soms wel 2 uur. Toch hebben wij dit door gezet. Het werd langzaam steeds korter en na twee weken piepte hij nog maar max 5 minuutjes en ging dan slapen. Overdag vertikte hij dit echter. Hij sliep wel in de box of bij bij ons in het grote bed(ik was dan de was aan het doen of achter de pc). Dit hebben wij toen zo gelaten omdat hij 's avonds wel goed in zijn bed sliep zonder problemen. Het verschilde toen ook elke dag hoelaat hij overdag ging slapen en hij sliep dan ook max 2 keer een half uurtje. Tja, niks aan te doen. Ik paste mijn dag dan gewoon aan hem aan. Na een tijdje ben ik hem als hij in de box of op bed in slaap was gevallen in zijn eigen bedje gaan leggen en toen pikte hij het wel. Na een week hem overdag ook in zijn bedje gaan leggen en toen vond hij het opeens prima! Tja elk kind is er op een ander moment aan toe denk ik dan.
Als je kind zo aan het huilen is, kun je ook naast zijn bedje gaan zitten. Niet aandacht geven, maar je kindje weet dan wel dat je er gewoon bent. Soms wil dat ook helpen. Vaak zijn het fases, maar geloof me, je wil ze niet verwennen!
Bij mijn zoontje merk ik het al als hij een paar dagen ziek is geweest. Dan is hij 's nachts in de weer en ga je uiteraard naar hem toen omdat hij ziek is. Als het ziek zijn dan over is, zijn we vaak weer 1,5 week bezig om hem weer te ontwennen dat we de hele nacht naar hem toe komen! Heel irritant. Ik zeg dan ook niks, kijk hem niet aan, geef hem zijn speen, zijn doek en zet zijn vogel geluidjes aan en loop weer weg. En kom dan ook minstens een half uur niet meer terug. Het is heel moeilijk, dat vind ik ook, maar ik weet gewoon dat het bij hem op die manier werkt! En jou eigen nacht rust is toch ook heel erg belangrijk!
Wij hebben ons zoontje nooit bij ons in bed genomen, ik vind dat een eng idee, maar iedereen moet dat voor zich zelf weten.
Probeer het naar je kindje gaan ook af te wisselen met je man. Als je om ste beurt gaat, is het voor jezelf ook wat minder heftig.
Als onze zoon 's nachts spookt spreken wij meestal een tijd af: de een van 23.00 uur tot 4 uur en de ander van 4 tot 9 uur. Dan heb je allebei in ieder geval 4 uur aan 1 gesloten slaap. Dat heb je ook echt nodig om dit soort dingen door te kunnen zetten, want hoe vermoeider je zelf bent, hoe moeilijker het is om je kind te horen huilen.
Heel erg succes en ik hoop dat je kindje snel beter gaat slapen!
Liefs,
Mar
 
Ik ben vandaag begonnen met het laten huilen. Ik ga na een half uur huilen nog naar hem toe om hem zijn speen te geven, opnieuw in te stoppen en een aai over zn hoofdje te geven, en daarna kom ik een uur niet terug. Als hij na dat uur nog huilt (dus in totaal anderhalf uur) dan haal ik hem uit bed en dan proberen we het later weer.
Ik twijfel eraan om hem toch te laten liggen als hij na die anderhalf uur nog huilt (ik vind het zo sneu... vanmorgen was hij ook helemaal over de toeren en had zijn hele bed ondergespuugd, ook toen ik hem er uit haalde werd hij niet rustig dus dat werkt ook erg op je schuldgevoel), maar aan de andere kant, toen ik hem uit bed haalde was hij dan ook wel gewoon echt helemaal kapot en supermoe... ik dacht bij mezelf "ik had hem ook nog langer kunnen laten liggen en hopen dat hij toch uiteindelijk in slaap zou vallen.

Maargoed, vanmiddag weer geprobeerd en hij ligt nu anderhalf uur in bed, maar is sinds een half uur wakker (huilen). Ik laat hem nog een half uur liggen zodat hij in totaal 2 uur in bed heeft gelegen, zodat ie went aan de tijden van een middagslaapje.

Dit allemaal op het advies van het CB. Ik wil het echt volhouden, er moet toch een keer een ritme in komen.

Ik vind het wel hard, hij is nog zo klein... Ik hoop niet dat ik hiermee vertrouwen of het gevoel van geborgenheid of iets anders mee kapot maak...
De meningen zijn ook zo verschillend over het laten huilen en ik zie bij allebei de kanten het punt ook wel, maar ik denk "generaties lang wordt het al op deze manier aangepakt door veel mensen en je zult toch nooit precies weten wat voor uitwerking het heeft gehad, je kan toch nooit b.v. zeggen mijn kind is sociaal niet erg ontwikkeld (o.i.d.) omdat ik hem heb laten huilen als hij niet wilde slapen" daarvoor zijn er gewoon teveel andere factoren die meebepalen hoe een kind zich ontwikkeld lijkt me.

Ik ga dit volhouden en hoop dat het heel snel zijn uitwerking heeft want ik voel me wel verdomd schuldig als ik hem hoor huilen.
 
Terug
Bovenaan