Hallo ik heb me net aangemeld en het lijkt me leuk om met anderen zwangeren in contact te komen. Ik ben zwanger van ons 4e kindje, afgelopen januari hebben mijn man en ik een kindje moeten missen. Bij de termijnecho bleek er alleen een vruchtzakje te zitten maar geen kindje erin. Ik ben gewoon 10 weken voor niets zwanger geweest en het ergste was ook nog dat mijn lichaam hetzelf niet afstoote ik heb hierdoor begin februari een curretage ondergaan. Dinsdag na pinksteren kreeg ik acute buikpijn de gynaecoloog dacht aan aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap of een cyste, dus ben ik diezelfde dag nog geopereerd toen bleek gelukkig dat het een cyste was. Maar ik werd niet ongesteld bleek ik tijdens de operatie ZWANGER te zijn! Ik dacht echt dit gaat ook fout dit kindje zal de narcose niet overleven, maar ik ben nu alweer 22 weken zwanger van ons wondertje.
Ik heb alleen een slechte week nu want ik had eigenlijk as zaterdag 25 augustus uitgerekend geweest van ons derde kindje als alles was goed gegaan, maar helaas. Ik mag nu wel ons kindje goed voelen bewegen en dat geeft me troost zo van mama het gaat goed hier van binnen maak je over mij maar geen zorgen.
Het begin van de zwangerschap heb ik en een soort van roes beleefd, eigenlijk pas sinds een paar weekjes voelt het goed en durf ik er van te genieten.
Heeft iemand ook ervaring met een laagliggende placenta, ik heb nl. een laagliggende placenta en soms veroorzaakt die ook bloedingen waardoor ik natuurlijk weer helemaal in de stress schiet.
Sorry voor mijn lange verhaal, tranen biggelen over mijn wangen maar ik ben zo blij dat ik mijn verhaal even van me af kan typen! Ik kan er gelukkig ook goed met mijn man over praten.
Groetjes Sandra
Ik heb alleen een slechte week nu want ik had eigenlijk as zaterdag 25 augustus uitgerekend geweest van ons derde kindje als alles was goed gegaan, maar helaas. Ik mag nu wel ons kindje goed voelen bewegen en dat geeft me troost zo van mama het gaat goed hier van binnen maak je over mij maar geen zorgen.
Het begin van de zwangerschap heb ik en een soort van roes beleefd, eigenlijk pas sinds een paar weekjes voelt het goed en durf ik er van te genieten.
Heeft iemand ook ervaring met een laagliggende placenta, ik heb nl. een laagliggende placenta en soms veroorzaakt die ook bloedingen waardoor ik natuurlijk weer helemaal in de stress schiet.
Sorry voor mijn lange verhaal, tranen biggelen over mijn wangen maar ik ben zo blij dat ik mijn verhaal even van me af kan typen! Ik kan er gelukkig ook goed met mijn man over praten.
Groetjes Sandra