A
Anoniem
Guest
Hallo allemaal,
Ik zal me even voorstellen: ik ben Nikki, 29 jaar en sinds november 2005 gestopt met de pil. Helaas hebben al onze inspanningen niet tot resultaat geleid.
Omdat ik een regelmatige cyclus heb, heeft de huisarts eerst mijn man weggestuurd voor een zaadonderzoek. Helaas bleek hieruit dat het zaad van slechte kwaliteit was. Zaadcellen genoeg, maar ze bewegen niet.
Hierna zijn we gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. De eerste afspraak was afgelopen vrijdag. Ik kreeg gelijk een echo en hierop was een eiblaas te zien van 12 mm. Maandag kon ik terugkomen voor nog een echo. Hierop was een eiblaas te zien van 19 mm! Gelijk huiswerk mee gehad en vandaag kon ik terugkomen voor een samenlevingstest.
Bij mij zag het er allemaal goed uit, maar helaas waren er te weinig zaadcellen te zien. Nu moeten we eerst weer een zaadonderzoek laten doen (volgende maand), wordt er bij mij een baarmoederfoto gemaakt (HCG????) en zullen we de volgende afspraak met de gyn hebben om te horen wat de mogelijkheden zijn.
Als het zaad even slecht is als het eerste zaadonderzoek, komen we volgens de gyn gelijk in aanmerking voor IVF!!!
Echt, een klap in het gezicht! Op een paar dagen tijd, van de (valse) hoop op een spontane zwangerschap naar de wetenschap dat waarschijnlijk IVF de enige optie is (en dus gelijk, voor mijn gevoel, de laatste kans).
Het lijkt net of dit ons niet overkomt. Heb bij de gyn ook niet gehuild, wist geen vragen te stellen en ben ook gewoon weer gaan werken. Maar nu ik dit zo opschrijf, dringt het een beetje door en komen de tranen ook.
Ik ben blij dat ik bij jullie mijn verhaal kwijt kan (sorry dat het zo lang geworden is). Ben ook wel benieuwd of iemand dit ook zo meegemaakt heeft.
Groetjes,
Nikki
Ik zal me even voorstellen: ik ben Nikki, 29 jaar en sinds november 2005 gestopt met de pil. Helaas hebben al onze inspanningen niet tot resultaat geleid.
Omdat ik een regelmatige cyclus heb, heeft de huisarts eerst mijn man weggestuurd voor een zaadonderzoek. Helaas bleek hieruit dat het zaad van slechte kwaliteit was. Zaadcellen genoeg, maar ze bewegen niet.
Hierna zijn we gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. De eerste afspraak was afgelopen vrijdag. Ik kreeg gelijk een echo en hierop was een eiblaas te zien van 12 mm. Maandag kon ik terugkomen voor nog een echo. Hierop was een eiblaas te zien van 19 mm! Gelijk huiswerk mee gehad en vandaag kon ik terugkomen voor een samenlevingstest.
Bij mij zag het er allemaal goed uit, maar helaas waren er te weinig zaadcellen te zien. Nu moeten we eerst weer een zaadonderzoek laten doen (volgende maand), wordt er bij mij een baarmoederfoto gemaakt (HCG????) en zullen we de volgende afspraak met de gyn hebben om te horen wat de mogelijkheden zijn.
Als het zaad even slecht is als het eerste zaadonderzoek, komen we volgens de gyn gelijk in aanmerking voor IVF!!!
Echt, een klap in het gezicht! Op een paar dagen tijd, van de (valse) hoop op een spontane zwangerschap naar de wetenschap dat waarschijnlijk IVF de enige optie is (en dus gelijk, voor mijn gevoel, de laatste kans).
Het lijkt net of dit ons niet overkomt. Heb bij de gyn ook niet gehuild, wist geen vragen te stellen en ben ook gewoon weer gaan werken. Maar nu ik dit zo opschrijf, dringt het een beetje door en komen de tranen ook.
Ik ben blij dat ik bij jullie mijn verhaal kwijt kan (sorry dat het zo lang geworden is). Ben ook wel benieuwd of iemand dit ook zo meegemaakt heeft.
Groetjes,
Nikki