nog 1 maand.......

A

Anoniem

Guest
Hello ladies.....

Morgen is het precies 1 maand voordat mijn kleine grote meid 1 jaar wordt...
Ik wordt er een beetje boel emo van, is écht niet normaal meer....
Het is een ondernemend persoontje geworden, met vooral een eigen wil.
Ondernemend, onderzoekend, kletsend gaat zij de wereld door.
Eergisteren voor het eerst haar losse stapjes gedaan, zóóó mooi!!

De box is een plek geworden om door te brengen als mama bezig is met koken/plassen/was ophangen oid....
De tijd vliegt, en stiekum beginnen mijn eierstokken wéér te klapperen

Groetjes Debby
 
Whahahahaha...ik moet altijd zo lachen om hoe jij dingen opschrijft...
hihihihi...Maar ff serieus, gaat het echt weer kriebelen?

Snel gaat het he?!
Vorig jaar liepen we met een dikke buik rond en nu hebben we gewoon een kind van bijna 1 jaar oud...ongelofelijk.
Helemaal niet gek dat je daar emo van word...word ik ook hoor.
De babytijd is gewoon bijna voorbij...

 
ja echt...  alleen weet ik niet of het komt door deze (afsluitperiode) of dat het écht zo is.
Maakt eigenlijk ook niet uit... komt nu niet goed uit, zit zelf met nog veel dingen (lichaamlijk en geestelijk)
Onze "planning" is over een jaar of 2 weer, voor zover je het kan plannen dan hé?

Groetjes Debby
 
Ja, die eerste verjaardag is toch de afsluiting van de babytijd.
Bij de eerste kon het me niet snel genoeg gaan, maar nu..
Ik wil nog helemaal niet dat ze de wereld in trekt, ze moet nog lekker mama's babietje blijven!!! Meestal dan, er zijn ook momenten dat het allemaal wel wat sneller mag gaan.
Maar ook al wordt de babytijd afgesloten, het wordt ook echt alleen maar leuker, is mijn ervaring. Als ze straks gaan kletsen, kom je helemaal niet meer bij.

Ik heb het nu ook moeilijker, omdat Chloë voor mij de laatste is. Dus het idee van nooit meer een baby in je buik, doet wel pijn.
Ach ja, zo zullen er nog veel moeilijke momenten komen..
Sil
 
Tja, het zou, idd best kunnen komen door de periode hoor.
Je sluit echt een periode af he?!
Dat echte baby-zijn is er gewoon niet meer. (alhoewel jij daar al heel snel afscheid van hebt moeten nemen )

Brrr...ik moet/wil er ook echt nog niet aan denken...

Gelukkig zitten we hier allemaal in hetzelfde schuitje...kunnen we elkaar nog een beetje steunen.
 
Heee,

Ja Debby, als ik het zo lees heb jij al echt een grote meid. Ik had overigens hetzelfde een paar weken geleden. Heather stond in de box, te brabbelen en dan is het echt een meisje. Geen baby, maar een echt meisje. Toen had ik ook wel zoiets van .mmmm, tijd voor een tweede?

En dan die eerste verjaardag, ik krijg gewoon tranen in mijn ogen als ik er aan denk! Emotionele muts die ik (soms) ben.

KT
 
Oh getsie, ik wil nog helemaal niet denken aan de eerste verjaardag van Daan. Phoe... Want inderdaad; het gaat allemaal zo snel!

En dat emo gebeuren...ik heb daar ook last van, maar niet alleen bij dit soort dingen. Ook bij een tv programma ofzo. Lang Leve Moeder zijn!!!!

Debby, je gaat ons dan toch niet verlaten he??? (als je beebje 1jr is...)

gr Anita
 
Het hele zwanger, bevalling, moeder-zijn gebeuren heeft zo'n indruk op me gemaakt (en nog) dat ik geloof ik de rest van m'n leven kriebels blijf houden als ik zwangeren of kleine beebjes zie!
Ik zou ook zo weer zwanger willen zijn, maar wil ook zo graag van Lara genieten en nog niet m'n aandacht hoeven verdelen tussen haar en een broertje/zusje. Dus we wachten nog effies!
 
Terug
Bovenaan