nog een er bij?

hoi

ik wou altijd 2 kinderen en liefst een meisje en jongen en het is gelukt. Laura is net 2 jaar en Jordi bijna 3 maanden. Ik heb een normalen bevaling en een keizersnede. Ze zijn allebij gezond en ik ben gelukkig

Ik wil graag een opleiding doen maar wil niet mij kinderen naar dagverblijf brengen nu Jordi nog zo klien is,  dus moet ff wachten, mischien over een jaar of twee , dan zijn ze wat grooter. Nu wil ik van Jordi en Laura ook natuurlijk genieten, het gaat zo hard.

Het is een raar idee dat ik nooit meer zwanger zou zijn dus wie weet kom er ooit nog een kindje, maar voorlopig niet.

groetjes boontje
 
Hoi,

na de geboorte van Luuk wilde ik er al snel een bij tot hij een maand of drie was, toen wilde ik toch wel genieten van hem. Komt er een tweede heel snel bij, moet je aandacht delen.
Toen Luuk 2 en een half was werd ik zwanger maar eindigde helaas in een miskraam.
Toen ik 4 maanden later weer zwanger werd, was het er niet een maar 2. Terwijl mijn man eigenlijk een even aantal wilde. Hij zie ik bedoelde er twee.
Ýk vind het eigenlijk wel goed zo. Komt er een vierde is het welkom, maar nu even niet. Maar zeg nooit nooit.
Wel zal ik het zwanger zijn missen.

Groetjes Miranda
 
hoi hoi
we hebben nou drie jongens en drie meiden dus ik vindt het heel erg mooi zo.
bovendien een zwangerschap is voor je lichaam best zwaar en aangezien ik in 5 jaar tijd 6 keer zwanger ben geweest(2 miskramen)vindt ik het heel mooi zo.
het zwanger zijn vindt ik heerlijk en kinderen krijgen vindt ik sowieso een wonder,maar ik heb nu 6 gezonde wondertjes en dat risico ga ik echt niet meer nemen.
dus al vindt ik het echt heel mooi allemaal ik laat het zwanger zijn nu aan anderen over.
liefs sil
 
Ik heb altijd gezegd dat ik twee genoeg vind. Nu heb ik er twee en ook nog een jongen en een meisje, maar ik kan erg verdrietig worden als ik bedenk dat ik nooit meer zwanger zal zijn. Ik zou wel voor een derde willen gaan. Ik heb alleen een partner die erg van veiligheid houd en hij vindt dat hij zijn kinderen alles moet kunnen bieden en zelf ook nog alles moet kunnen.
Of die derde er komt is dus afwachten. We zien wel!

Groeten Korrine
 
Hoi,

De eerste zwangerschap liet 3 jaar op zich wachten. Toen mijn eerste geboren wist ik meteen dat ik er nog 1 wilde en  ben ik niet aan anticonceptie gegaan maar wel met het idee dat er misschien nooit een 2e zou komen. Gelukkig is dat wel gebeurt. Maar nu heb ik het eerlijk gezegd wel gehad met die gebroken nachten, luiers verschonen en puberpeuters. Voor mij geen 3e meer (zeg ik nu).

gr. Anne
 
hi dames,

Wat grappig dat het voor iedereen zo verschillend voelt!
Wij wisten vorig jaar niet of we wel kinderen wilden. Toch gestopt met de pil en kijken wat er zou gebeuren. Na 2 maanden was ik zwanger (het duurde wel langer voor we het echt beseften). Eind november hebben we een fantastische dochter gekregen. Toen dachten we dat we het bij 1 zouden houden. En nu, juist omdat het zo goed gaat en we zo gek zijn van ons meisje, gaan we in april weer beginnen om zwanger te worden (ondanks dat ik zwanger zijn verschrikkelijk vond, maar ja, het hoort bij een kindje). Hopelijk is de natuur ons goed gezind en hebben we in 2009 gezinsuitbreiding!

Succes met jullie baby's en evt. volgende zwangerschappen!
Dee
 
Terug
Bovenaan