Nog een jaar wachten?

[Anoniem]

<p>Hoi allemaal,</p><p>Over een maand ben ik afgestudeerd en ik merk dat ik eigenlijk al wel klaar ben om kinderen te krijgen. Mijn vriend vind dat ik eerst een vast contract moet hebben voordat we gaan beginnen. Ik vind dit nog zo lang duren.. Ik verwacht wel snel een baan te hebben als ik afgestudeerd ben. En ik ben niet zo iemand die alles perfect wil plannen, dus eerst trouwen, perfect huis hebben gekocht etc etc. Het is niet dat ik volgende maand al wil beginnen maar over een half jaar bijvoorbeeld wel, dan hebben we allebei een baan en vind ik dat het wel kan...</p><p>Herkennen jullie dit?</p>

 

[Anoniem]

Wij hadden ook lang niet alles perfect! We woonden wel samen in een huurhuis, dus dat was gelukkig geen zorg. Ik had al een baan, maar mijn man was nog aan het afstuderen (terwijl hij hoofdverdiener zou worden). Wel makkelijk uitzicht op een baan, dus er besloten toch al voor te gaan. Ik was 8 weken zwanger toen hij zijn diploma in ontvangst nam en twee weken daarna had hij een baan. We zijn er financieel altijd uitgekomen en hebben sinds vorig jaar ons eerste koophuis. Onze zoon is inmiddels 1,5 jaar en ik ben bijna 19 weken zwanger van onze tweede
Om een beeld te schetsen: ik was net 26 toen onze eerste geboren was en zal net een maand 28 zijn als onze tweede komt. Mijn man was 27 en bijna 29 straks. Dus herken het wel hoor, haha. We hadden wel een aantal dingen die we op een rijtje wilden hebben. Zoals een goed financieel vooruitzicht (mocht één van ons twee een baan verliezen, konden we dan nog steeds rondkomen met een kleine?), een dak boven ons hoofd, een relatie die tegen een stootje kon voor als de zwangerschap niet lekker liep of we een huilbaby zouden krijgen, en mensen die ons konden helpen mocht er iets niet goed gaan. Daar konden, mede door hele goede gesprekken, ja op zeggen. Ik heb wel moeten wachten tot mijn man er klaar voor was hoor! We hebben begin 2016 gesprekken gehad over kinderen, maar mijn man wilde graag wachten tot na de zomervakantie voor we er echt voor zouden gaan. Ik ben blij dat ik heb gewacht op hem, want ik kon hem goed gebruiken tijdens mijn zwangerschap (die was namelijk heel zwaar). Mijn tip: het hoeft echt niet allemaal perfect te zijn, maar blijf vooral goed met elkaar praten en zorg dat je op één lijn zit. Vooral wanneer je aan kinderen gaat beginnen. Want je hebt elkaars steun echt nodig, wellicht in je zwangerschap, maar zeker daarna - als de kleine er werkelijk is. Het zou vervelend zijn als één van de twee er dan nog niet helemaal achter stond.

 

[Anoniem]

Ik was juist wel iemand die alles eerst voor elkaar wilde hebben.. lange relatie, huis gekocht, vaste baan, vast salaris. Dat gaf mij veel zekerheid op de 1 of andere manier, ook al zegt een vast contract ook niet alles want als ze moeten bezuinigen, dan kan je ondanks je vaste contract ook ontslagen worden. Maar ik vond/vind het wel een fijn idee, mijn vriend evenzo. Daarnaast leek het me ook goed eerst eens even een aantal jaar gewerkt te hebben, daar ontwikkel je je ook veel. Wij wilden daarnaast ook echt wel een grote buffer op onze spaarrekening hebben staan, kinderen kosten veel. Vaak als je net van school komt, heb je dat niet zo Ik weet niet hoe oud je bent?

 

[Anoniem]

Bedankt voor jullie reactie!
Ik ben 23 jaar en mijn vriend is 30. Hij werkt al een aantal jaar en ik merk dat hij er eigenlijk ook wel aan toe is maar omdat ik nog geen vast contract heb wil hij wachten. 
Financieel gezien kunnen we het prima redden ook als ik geen baan zou hebben. Het huis is ook groot genoeg, we hebben nog twee kamers over, dus dat is geen probleem. 
Ik hoop dat als ik eenmaal werk heb, hij inziet dat het wel goed zit. Ik weet bijna wel zeker dat onze relatie sterk genoeg is. We hebben al een aantal jaar een relatie en wonen ook samen en we hebben ook twee hondjes groot gebracht (zijn ook soortvan baby's).