Hoi,
Wat lief dat jullie aan me denken.
Het gaat op zich wel redelijk, ik zag erg op tegen de eerste dagen, maar die vielen me juist erg mee. Alles ging zo zijn gangetje met af en toe een dipje wat er nou eenmaal bij hoort.
Alleen idd na maandag avond heeft er zich wel even een donderwolk in mijn hoofd genesteld. Met Raymond is alles goed, met zijn zusje wat minder want die heeft het zien gebeuren... Die kampen worden al sinds we daar zitten bestookt, ik heb t ook meegemaakt, maar nu heeft die knul gewoon de domme pech gehad dat er een raket niet afzwaaide en dus ook nog eens ontplofte..
Maargoed gelukkig kon ik gister en vandaag weer werken zodat ik mijn gedachten een beetje kon verzetten, ik merk dat het me thuis wel eens zwaar kan vallen met een dip, een peuter in de pubertijd (en driftbuien die min 10 duren...) en danelke dag alles moeten doen. Ik deed natuurlijk veel zelf maar nu die weekenden erbij pff!
Maar we gaan t wel redden hoor! ik voel me meer goed dan niet zolang er geen nare dingen gebeuren, dan kan ik gewoon lekker mijn ding doen en gaat de tijd ook zo voorbij.
Wel is mijn lontje soms wat korter, vooral als mensen zich druk maken over dingen waarvan ik denk van pffff kijk eens naar wat je wel hebt!
Maarja over t algemeen gaat t wel goed, ik ben al aardig gewend...
Evelien