nog meer fulltime moeders?

Hoi!
Mijn man kan dus inderdaad in zijn functie niet minder gaan werken. Hij draait vol-continue onregelmatige diensten en ze zitten daar al met een personeelstekort. Dus voor ons was die keuze niet zo moeilijk en ik vind het nog leuk ook.
Hij kan wel ouderschapsverlof opnemen, in zijn geval hoeft hij vanaf eind 2007 anderhalf jaar lang geen ochtenddiensten meer te draaien. In zijn rooster betekent dat dat ie eens per 6 weken 2 weken aaneengesloten vrijgeroosterd is. Ideaal hoor en zo zorgt ie dan toch ook mee?

Waar ik in mijn omgeving wel altijd van baal is dat je van die reacties krijgt van 'meid, wat zonde van je carrière, nu kom je nooit meer aan de slag!'. Ik moet dan altijd hard lachen, want ik heb nog nooit zonder werk gezeten. Heb altijd kantoorbaan gehad, nou ik kom echt wel weer aan 't werk hoor. Als je wilt werken, is er werk, dat is mijn motto.
Nu ook .. ik ken mensen die geen werk kunnen vinden blijkbaar .. ik solliciteer een paar keer en kan gelijk kiezen! Ja kweet ook niet wat dat is dusse ... zal best loslopen.

Verder hebben wij voordat we een huis gingen kopen, voordat we gingen trouwen en ook ruim voordat we een gezinnetje wilden proberen te stichten, alles op een rijtje gezet. Ik had maar 2 'eisen': ik wil graag mijn 2e-hands autootje houden (we wonen in een dorp, dus lang leve het openbaar vervoer ... NOT! ;-) en ik wilde de vrijheid krijgen om te stoppen met werken als ik zou willen, zonder dat we dan veel moesten minderen. Daar hebben we onze portemonee op aangepast. En dat gaat nog steeds goed. Nu verdient mijn man vast wel ietsje pietsje meer gemiddeld, omdat hij onregelmatig werkt, maar dat is aan mijn uitgavenpatroon niet te merken, die is nog steeds hetzelfde, hooguit iets meer aan boodschappen sinds de kleine er is. Voorheen met z'n 2-tjes 40-45 euro per week, nu 60. Nou, die 15 euro is ook wel te overleven toch? ;-)

Ik merk in mijn omgeving wel altijd dat jij, als fulltime moeder, respect moet tonen voor werkende mama's, maar andersom krijg je dat respect een stuk minder snel.
Je moest 20 jaar geleden eens aangeven dat jij als moeder ging werken, dan werd je raar aangekeken toch? Tis de tijd momenteel .. toch jammer soms hoor.
 
Klopt, dat beeld is er wel inderdaad: minder respect voor fulltimemoeders.
Er moet evenveel respect voor fulltimemoeders zijn dan voor 'partimemoeders'.
Raar eigenlijk ook, het is toch juist prachtig dat je er fulltime bent voor je kinderen?
Maar goed, mensen kunnen soms krom denken.
Zelf denk ik wel, dat je het als fulltimemoeder ook druk kunt hebben. Je wilt dan ook alles perfect hebben in het huishouden denk ik. Daarnaast dus de zorg voor je kid(s).
Maar, het houdt natuurlijk ook op na het eten koken... dan kan je man ook wel helpen met verzorging en de andere huishoudelijke dingetjes die niet te veel vergen.
Ik bedoel maar, anders ben je als huisvrouw 24 uur in de weer.
Toch kun je je eigen tijd wel lekkerder indelen, zodat je het niet echt druk hebt, is mijn ervaring. Ik vond het een peace off cake toen ik fulltimemoeder was. Het huis kon ik met gemak tip top in orde maken, kind verzorgen, tijd voor mezelf, lekker op visite of shoppen.
Maar het ging mij dus vervelen. En nu werk ik alweer een tijdje 3 dagen, heerlijk!
Ook nu ervaar ik niet dat ik het echt druk heb. Toch is mijn huis schoon en opgeruimd. Heb genoeg tijd voor mijn kind en ook voor mezelf. Soms natuurlijk heb je zo'n week dat het niet zo is, dan merk je echt wel dat je werkt.
Maar, ik ben tevreden zo. En als iedereen dat is, dan is het mooi!
 
Ben geen fulltime moeder ik werk fulltime en onze zoon heeft een fultime vader thuis
helaas is de situatie nu zo. Maar ik hoop dat als we een tweede mogen krijgen. Dat ik dan fulltime moeder kan worden. En het comentaar van andere mensen trek je er niets van aan. Fulltime, Part time Moeder/Werken ieder moet het doen zoals in zijn situatie
het beste werkt. En iedereen heeft wat hij ook doet toch wel eens goede en slechte dagen. Ok dit is een hele dot met cliches op een rij maar ik wou het toch even kwijt.
 
Hoi, ja ook ik ben fulltime moeder! Wij hebben daar ook bewust voor kunnen kiezen gelukkig, we hebben lang op dit kindje moeten wachten en ik wil er 100 procent voor zijn. Mijn vriend werkt extra veel, en we hebben wel bekeken of ik het een beetje van hem over kon nemen maar ik kan alleen maar in winkels aan de slag, op kantoor nemen ze me gewoon niet aan met mijn arbeidsverleden en met het geld wat ik daar kan verdienen redden we het gewoon niet. We vinden het allebei goed zo, al mist hij Jion vaak wel, maar wanneer hij vrij is haalt hij het dubbel en dwars in. Wij wonen in een huurhuis en doen ook geen gekke dingen maar soms is dat zelfs niet genoeg als je man niet echt goed verdient. Mijn vriend verdient gelukkig redelijk dus we redden het er wel mee. Wij willen allebei niet dat hij naar een creche gaat en wij hebben geen mogelijkheid voor een oppas, oma's zijn al oud, broers en zussen wonen te ver, en vrienden zijn letterlijk uitgestorven of wonen ook te ver. En we willen geen vreemde.
Ik vind het heerlijk om mijn zoontje alle eerste dingen te zien doen, die ontwikkelingen zijn geweldig en zou ik absoluut niet willen missen en gun ik ook niet aan een "vreemde". Gelukkig hoef ik me niet echt te verdedigen en als iemand iets zegt over mijn weggegooide carrierekansen hebben ze aan kij een goeie want ik wil helemaal geen carriere, daar ben ik niet het type voor. Als hij straks naar school gaat wil ik parttime werken voor de centjes en mijn vriend te ontlasten dat hij wat minder kan gaan werken, maar niet omdat ik zo graag wil en dat heeft niets met luiigheid te maken maar ik voel die behoefte gewoon niet, ik heb het druk genoeg met mijn huishouden, kind, vriend, familie en nog veel meer dingen daar naast!ik heb ook een vriendin die een zoontje heeft van bijna 2, haar man is verleden jaar overleden dus nu alleen, en zij werkt 3 dagen. Ze hoeft niet te werken want door alle finacniele regelingen die ze gelukkig hebben getroffen voor haar man stierf zit ze er zonder zorgen goed bij de rest van haar leven. Zij wil toch werken om ïn het leven te staan"en dat vind ik haar goed recht hoor, maar haar zoontje gaat dus 3 dagen naar de creche vaf dat hij een jaar is en als ze vrij is brengt ze hem rustig ook nog eens naar oma of eenmoeder van een vriendin of de buurvrouw of een tante noem maar op, om tijd voor zichzelf te hebben. Dus die jongen ziet heel veel verschillende mensen en begint nu ook gedrag te vertonen waar zij vreemd van op kijkt, nou ik niet! Hij luistert niet naar haar, begint te gillen zodra hij haar ziet wilt bij haar niet eten etc. En dat vin ik wel heel erg, want je werk is toch die tijd voor je zelf? En dat deed ze la toen haar man nog leefde hoor, dus daar komt het niet door. Dus wij groeien inderdaad ook hierdoor uit elkaar, ik probeer haar soms voorzichtig dingen te zeggen, maar of ze reageert niet, wuift het weg, of raakt geiirriteerd dus dan zeg je al snel niets meer maar de ergernis wordt natuurlijk steeds groter als ik zie hoe die jongen daar onder lijdt. Hehe dat ben ik ff kwijt! Ik vind het dus heus prima als mensen willen werken maar geef daarnaast wel alle tijd die je hebt, jij hebt gekozen voor een kind zij niet voor jou! Groetjes, Hedy
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan