Hoi allemaal,
Nu iedereen zo'n 4-5 maanden onderweg is met de kleine ben ik benieuwd naar hoe jullie staan tegenover nog 1 of meer kinderen. Denken jullie daar al over na?
Ik heb mezelf altijd gezien als een moeder van een groot gezin (5 kids), omdat ik zelf uit een groot gezin kom. Ik vond dat altijd heerlijk en zou het mijn kinderen ook graag willen geen. Later bedacht ik dat een stuk of 3 kinderen ook wel mooi is, 5 is niet per definitie romantisch, daar zitten ook nadelen aan.
Nu na de bevalling is de boel aardig op zijn kop gezet. Aangezien ik stevig bloedverlies (5 liter) heb gehad en embolisatie heb gehad om het bloeden te stoppen, vind ik het heel moeilijk om mijn afweging te maken of ik er nog een keer aan wil beginnen. Ik moet er niet aan denken dat Diederik enig kind zou zijn, maar anderzijds is het het ook niet waard om er nog een keer voor te gaan als ik het zelf niet overleef zeg maar. De gyneacoloog gaf aan dat er geen reden is om er niet meer aan te beginnen, maar er is wel een herhalingsrisico op bloedverlies.
Dus eigenlijjk komt het erop neer dat ik wel graag wil, maar niet durf. Als ik nou een garantie kon krijgen dat het goed ging... maar zo werkt het helaas niet!
Hoe zitten jullie daarin? Lijkt me heerlijk als je er relatief onbezorgd weer aan kunt beginnen straks!
Nu iedereen zo'n 4-5 maanden onderweg is met de kleine ben ik benieuwd naar hoe jullie staan tegenover nog 1 of meer kinderen. Denken jullie daar al over na?
Ik heb mezelf altijd gezien als een moeder van een groot gezin (5 kids), omdat ik zelf uit een groot gezin kom. Ik vond dat altijd heerlijk en zou het mijn kinderen ook graag willen geen. Later bedacht ik dat een stuk of 3 kinderen ook wel mooi is, 5 is niet per definitie romantisch, daar zitten ook nadelen aan.
Nu na de bevalling is de boel aardig op zijn kop gezet. Aangezien ik stevig bloedverlies (5 liter) heb gehad en embolisatie heb gehad om het bloeden te stoppen, vind ik het heel moeilijk om mijn afweging te maken of ik er nog een keer aan wil beginnen. Ik moet er niet aan denken dat Diederik enig kind zou zijn, maar anderzijds is het het ook niet waard om er nog een keer voor te gaan als ik het zelf niet overleef zeg maar. De gyneacoloog gaf aan dat er geen reden is om er niet meer aan te beginnen, maar er is wel een herhalingsrisico op bloedverlies.
Dus eigenlijjk komt het erop neer dat ik wel graag wil, maar niet durf. Als ik nou een garantie kon krijgen dat het goed ging... maar zo werkt het helaas niet!
Hoe zitten jullie daarin? Lijkt me heerlijk als je er relatief onbezorgd weer aan kunt beginnen straks!
