Nog meer mama's een peuter van 3???

Hoi,

ik weet dat dit forum alleen voor de kleintjes is,maar aangezien we hier toch alles bespreken,dacht ik dat ik met dit vraagje hier ook wel terecht kon..

Fleur is nu net 3 jaar,altijd al een pittige tante geweest.Het is niet gauw goed bij haar.Bij de meeste dingen is het bijna altijd een strijd.Aankleden,boterham eten,avondeten,tanden poetsen,noem alles maar op.Vooral het avondeten en naar bed gaan is de laatste tijd drama.Ze zegt van te voren al dat ze niets gaat eten,maakt niet uit wat je zegt,doet,of juist negeren,het eindigt altijd in krijsen(ik schaam me gewoon voor mijn buren).Met als gevolg dat ze bijna elke avond niets eet.Vervolgens probeert ze je te bijten,slaan etc...Naar bed gaan is niet heel anders.Ook hier heb ik al van alles geprobeert.Ze mag zelf pyama aandoen,dat helpt ook niet,maar elke avond weer hetzelfde spelletje.Weglopen,broertje wakker maken,en weer heel het huis op zijn kop zetten met krijsen....Ik weet dat ze deze dingen doet gewoon om te kijken hoe ver ze kan gaan,met als gevolg dat je steeds bozer word.Hoe leuk je het ook aanpakt,het eindigd altijd in hetzelfde liedje.Dat slaan en bijten vind ik ook zo erg.Van wie ze het heeft,wij doen dat niet bij elkaar hoor.Ik word er zo verdrietig van omdat ik weet dat ze dit alleen bij ons doet.Als ze op dinsdag en woensdag bij oma is geweest krijgenwe alleen maar te horen,ze is zoooooo lief geweest!!!!Bah,daar kan ikniet tegen!!!!Je krijgt dan echt het gevoel dat ze jou niet leuk vind.
Heeft iemand tips voor mij als ikze niet zelf al heb geprobeerd..
Ik wil nog wel zeggen dat ondanks alles ze altijd mijn kleine prinsesje zal blijven,en zielsveel van haar hou..Maar weet gewoon af en toe niet meer hoe ik het aan moet pakken.Bah,de tranen staan weer in mijn ogen.

Groetjes Elma,mama van Fleur 3 jaar,en Jochem 5 maanden
 
Jeetje, wat vervelend!
Mijn dochter Vera is ook net 3 geworden en die probeert me ook wel uit, maar dat valt nog mee vergeleken met jouw verhaal.
Wat doe je als ze probeert te bijten of te slaan?
Want hier zou Vera echt niet mee wegkomen. Dan mag ze op de gang staan of naar bed toe.

Ik vind het niet gek dat ze het alleen bij jullie doet. Ik heb gelezen dat peuters dit doen op de plek die voor hun het veiligst is.

Vera voert vooral een strijd met het avondeten. Wij hebben hier ook nog geen goede strategie voor gevonden. Vandaag heeft ze eerst een tijdje op de gang gestaan. Toen wilde ze nog steeds niet luisteren dus mocht ze linea recta naar bed. Toen ik de gordijnen dicht deed, vond ze het ineens niet leuk meer. Ze heeft sorry gezegd en alsnog haar eten opgegeten (en toen zei ze ook nog: hmmm dat is lekker....). Ik moet haar wel helpen de laatste tijd terwijl ze dit normaal echt wel zelf kan. Maar dat is dan ook het enige dat ik pik. Ze eet dan tenminste...
Verder is het naar bed gaan altijd prima, maar zodra je de deur dicht wil doen, begint ze keihard te huilen. Hier hebben we ook van alles voor geprobeerd, maar uiteindelijk hielp alleen: niet meer teruggaan, hooguit een paar keer welterusten roepen. Nu is het voor haar duidelijk dat het geen zin heeft.

Ik denk dat je meteen moet ingrijpen zodra ze het vervelende gedrag vertoont. Meteen afkappen en niet verder laten gaan. Dat voorkomt bij mij altijd het echt boos worden. En haar zwakke plek vinden. Vera's zwakke plekken zijn: dreigen dat ze geen tv mag kijken, dat we niet samen in bad gaan, dat ik zonder haar boodschappen doe, etc.
Dan krijg ik bijna alles gedaan van haar ;)

Heel veel succes en sterkte!!!
x Martha

 
Hallo!

Heel vervelend, ik ken het nog wel van Delani, maar, en je zult het nu vast niet kunnen geloven, het gaat over, echt waar! ER IS HOOP!!!
Delani is inmiddels 4,5 jaar.
Ons buurmeisje van 3 daarintegen zit er middenin. Wij horen haar ook iedere avond rond het avondeten krijsen, gillen, stampen. Mijn man en ik noemen haar nu liefkozend "Ons Zangeresje", wanneer we het geluid van haar gillen weer eens door de muren heen horen komen.

We dwalen af...

Normaal gesproken zou ik zeggen: Wil je niet eten, ook goed, dan ga je nu naar bed. Lekker laten uitrazen op haar kamer en net doen of je dr niet hoort. Ik heb er ook altijd een hekel aan gehad, huilen omdat je te eten krijgt...
Helaas gaat dit nu natuurlijk niet omdat anders Jochem wakker wordt. Jeetje, lastig hoor!

Wat je misschien zou kunnen proberen is om met het avondeten de tafel alleen voor jouw en je man te dekken. Ze zal dan vanzelf aan je komen vragen waar haar bordje is gebleven en dan zeg je op je allerliefste, vriendelijkste moedertoon: Maar lieve schat, jij wilt toch niet eten, dus dan eten papa en mama voortaan maar met zijn tweetjes. Ga jij maar lekker alleen kleuren-puzzelen-tv kijken.
Ideetje?

Ohja over dat bijten. Wat bij ons heeft geholpen is 1 keertje flink terug bijten. Net hard genoeg dat het zeer doet. Ze heeft het echt NOOIT meer gedaan. Ik weet dat dit niet de pedagogisch verantwoorde manier is, maar het heeft geholpen en dat was voor ons het belangrijkste.

Heel veel succes meid! Komt goed!

Liefs, Nicole
mv Delani 15-01-2006
en Rodin 12-03-2010
 
Hier is het pre-cies hetzelfde. Onze diva is nu drie jaar en 9 maanden en over twee maanden en drie weken mag ze naar de basisschool. Ik hoop dat er geen gewonden vallen. De beleefde term is 'ze is er heel erg aan toe' maar tussen ons gezegd en gezwegen, het is gewoon af en toe een she-devil die als dingen niet gaan zoals zij het wil een driftbui krijgt die zijn weerga niet kent.

De enige tip die ik voor je heb is volhouden, volhouden, volhouden en hoe lullig het ook voor jou is, het feit dat jouw divaatje zich bij opa en oma wel goed gedraagt is een teken dat je het wel goed doet. Want kids gaan toch op zoek naar grenzen en als ze die thuis niet krijgen dan zoeken ze die wel ergens anders op. (Hou ik mezelf maar voor :-s)
 
Ik bemoei me er even mee.
Ik ben natuurlijk nog maar net moeder, en heb nog geen kindje van 3 jaar (kijk er nu al tegenop haha).
Maar ik vind de tips van Nicole top. Vooral de ene van tafel alleen dekken voor jou en je man.
Ik ga ze onthouden!

En wat is dit toch een fijn forum he, wilde ik toch even kwijt.

Succes ermee.
 
ja hier oopk een inbreker, en ga ze overmorgen op werk gelijk uitprinten, en bewaren.

Oh klinkt heel stom maar als je van te voren weet dat ze gaat bijten en evt of ze het ook altijd op zelfde plek doet, een tip doet geen pijn, maar vnl schik effect, ik heb het bij paarden gebruikt, een gekookte aardappel wel ff afgespoeld naar wrme, hete kant, niet meer kokend, dikke doek aan mijn huid kant, en shirt eroverheen, ze bijten en warme hap doet wonderen, en zelf juist niet reageren, doen alsof er niets aan de hand is, ja ook niet echt pedagogisch verandwoord, maar ja Ja verder nog voor Nicole haar reactie gelezen dacht ik ook terugbijten.
Maar die tafel dekken voor 2 personen vind ik eigenlijk echt super bedacht!!!!!! Denk dat dat wonderen kan doen bij sommige kids.!
 
hoi, doet ze het al lang??? of pas sinds jochem er is want dan kan jaloezie ook een beetje mee spelen je bent toch misschien wat drukker met jochem bezig???

en ook hier iemand die de tip van nicole gaat testen tegen de tijd..

succes groetjes non
 
Hoihoi! Ik heb ook nog een dochter van 2,5 jaar iets jonger maar wel zelfde verhaal. Behalve het bijten dan.
Ik vroeg me af hoe laat je eet. Als ik hier te laat eet. Na 17.00uur dan merk ik wel dat ze moe is en helemaal niet meer luisterd. Dan is ook alles fout en om het dan gezellig te houden... hele tour.
Tevens weet onze dame heel goed wat ze wel en niet lust. Ze krijgt zelfde eten als ons en als ze het niet lust is het pech. Dat weet ze want vraagt nooit om wat anders en zet gewoon bord terug op tafel.En wacht op het toetje.
Negeren helpt soms ook. Kom je eten? Nee, dan ga ik alvast zitten en begin met eten. Komt ze snel genoeg. haha. of niet en dan is het eten klaar als we klaar zijn. Pech voor haar! heel hard maar komt nooit voor gelukkig.
Als ze heel moe is en alles nee is of zelf doen en als ze boos wordt/ is. Probeer ik zo snel mogelijk in dr bed te krijgen. Geen verhaal voorlezen. slaapzak aan en weg. Pfft sta ik net op de gang is ze snel genoeg uit geraast. En bedenkt zich dat ze toch nog wel een kus wil en ingestopt enz. En dan is ze vaak verdrietig. Dus kan ik dr troosten en lekker in stoppen.
Dit kotm eigenlijk alleen voor als ze moe is. Misschien voor jou wel herkenbaar??
Groetjes
 
Terug
Bovenaan