Nog steeds onzeker...

A

Anoniem

Guest
Ik betrap mijzelf erop dat ik nog steeds onzeker ben over mijn rol als moeder. Als ik bijvoorbeeld die filmpjes zie waar de kindjes zo hard op lachen, denk ik: Joey heeft al een hele tijd niet geschaterlacht (schater gelachen, haha), doe ik het niet leuk genoeg?
Als ik op tv een programma van schatjes zie (waarin de grootste opvoedblunders gemaakt worden) denk ik: ik zal toch niet ook zo gaan doen?
Ook de stomste dingen: houd ik wel genoeg van je (omdat ik niet 24 uur per dag straalverliefd ben en ik in de VIVA las dat iedere ouder instant 24/7 smorverliefd is op zijn kind)?

De antwoorden? Als ik eerlijk ben?
Vraag 1: ik doe mijn best
Vraag 2: Natuurlijk doe ik dat soort dingen niet!!
Vraag 3: Ja, ik houd heel veel van mijn kind, ookal voel geen constante verliefdheid (dat voel ik voor mjin vriend ook niet en daar houd ik ook heel veel van)

Zo zijn er nog wel meer 'gedachtestemmetjes' en hoe harder ik ze weg wil hebben, hoe onzekerder ik me voel.

Ik vroeg me af of ik de enige ben??
 
nee joh, tuurlijk ben je niet de enige.

Mama zijn is geweldig, maar die bladen romantiseren het wel heel erg hoor. Je kunt toch ook niet 24 uur per dag idolaat de wieg in staren?! En volgens mij zitten we allemaal wel eens te twijfelen, ons zorgen te maken etc. Het is niet voor niets dat we elkaars steun hier op het forum zo hard nodig hebben toch?
 
precies! We hebben allemaal wel eens van die stemmetjes. Ik houd ook ontzettend veel van mijn kleintjes, maar ben niet zo van de hele dag op schoot en knuffelen enzo. Dis in de box, op de grond of het stoeltje. En voel me dan soms een beetje schuldig.

maar mijn kind is vrolijk, wordt echt wel geknuffeld en krijgt onzettend veel liefde, dus volgens mij doe ik het best oke........

Groetjes,
Mienetje
 
hoi

hier ook een onzekere moeder hoor soms weet ik het ook ff niet meer of ik wel iets goed doe ook omdat er nog geen ritme is hier en ik er alles aan doe om dat wel te krijgen selina is laatste 3 weken echt van slag ik word er wel een moe van en denk wel een stopt dit ook nog een keer want dit is echt zwaar elke nacht om 3 uur kwam ze en ook nog een verkouden geweest maar vanacht is het voor de eerste keer goed gegaan en geslapen van 22.30 tot 7.00 maar daar heb je het onzekere weer  voor hoelang doet ze dit is miss eenmalig.(sorry voor hele verhaal)maar onzeker zijn is nix geks volgens mij .

liefs taramama van selina 14-04-07
 
nee, hoor je bent niet de enige!
Ik heb de laatste tijd, ondanks dat dit nieuwe leven steeds meer begint te wennen, regelmatig dat ik denk "wanneer wordt het weer als voorheen?". "wanneer ben ik weer een keer 'vrij' ?". Zelfs als ik slaap of lekker in de sauna zit, voel ik die verantwoordelijkheid. Ik had (en heb) altijd veel tijd voor mezelf nodig. Noem me lui, maar ook zonder werk zag mijn huis er niet piekfijn uit omdat ik gewoon andere dingen wil doen voor mezelf. Nou, dat schiet er al maanden bij in! Ik snak naar een avondje lezen op de bank of relaxt tv kijken wanneer ik daar zin in heb. Maar het voelt nooit relaxt. Ik ben altijd op mijn hoede dat Loek zich kan melden... Ligt ook aan mij, maar ik kan het niet loslaten.
En dan voel ik me soms best schuldig. Ik vind het heerlijk dat hij er is, echt. Maar soms denk ik ook wel eens dat het fijn zou zijn als hij er even niet is. Even maar, zodat ik dat vrije weer kan voelen.
En dan als de sodemieter weer lekker bij mama komen!!!!

oja, en ik vind dat ik perfect moet zijn. Als ik eens wat geiriteerd geweest ben naar Loek, dan vind ik dat echt slecht. Voel me dan schuldig. Ik weet ook dat ik niet altijd voorbeeldige mama kan zijn, maar toch...
 
Zoals je ziet ben je echt niet de enige!! Hier nog een hoor....de twijfel doe ik het allemaal wel goed?? Oh dat heb ik echt best vaak. Mijn moeder viel het echt op en die had van mij dat dus ook helemaal niet verwacht...maar ja het is wel zo.
Zeker als ik mijn dag niet heb en ik wat boos heb gedaan tegen Emma omdat ze zo ligt te gillen, dan heb ik een uur daarna zo'n spijt en wil ik het zo graag goed maken....

Nee je bent echt niet de enige hoor, anders zouden hier niet zo veel vragen worden gesteld volgens mij.

Groetjes Monique
 
ik sluit me helemaal bij de anderen aan.
iedereen is weleens onzeker. en dat geeft helemaal niks. zolang jij doet wat jij denkt dat goed is komt het helemaal goed. en je kindje is toch vrolijk en gezond? wat wil je nog meer?
geniet maar lekker van je kleine!!

liefs marijke
 
je bent zeker niet de enige.iets menselijkers bestaat niet.
ik heb het zelf helemaal niet.ik ben zelfs zo zeker van mezelf dat ik daar weer bang van word.dalijk is er echt wat,en ik maar denken;loopt wel los.
zo is er altijd wat denk ik.het scheelt denk ik dat ik door mn werk al heeeel veel kindjes gezien heb.en wat je op tv ziet zijn alleen maar de extremen.
groetjes karin
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan