Nog steeds onzeker...

Ik denk dat iedereen wel eens onzeker is, ik ook, dat hoort er gewoon bij. De één heeft er alleen meer last van dan de ander, en de één toont het meer dan een ander.  Het is ook een hele verantwoordelijkheid om een kindje te verzorgen. Ik denk juist dat een zekere mate van onzekerheid niet eens verkeerd is, het houdt je alert en je 'evalueert' daardoor als het ware regelmatig je eigen beslissingen. Maar goed, te onzeker is natuurlijk ook niet goed, maar dat ben je denk ik niet, als ik de antwoorden lees die je zelf geeft op je vragen.  
 
Onzeker.... nee noooooit......  pffff.... natuurlijk wel. Net zoals iedereen. 24 uur per dag een roze wolk? Nee echt niet. Dat had ik tijdens de zwangerschap al niet en nu ook niet. Het is een heerlijk ventje, maar soms..... dan ben ik blij dat ik even iets zonder hem kan gaan doen. Bijv. werken.
Geef je zelf tijd joh en leg de lat niet te hoog. Meestal is dat namelijk wat vrouwen snel doen (ikzelf net zo hard hoor). We hebben vaak een heel rijtje in ons hoofd wat allemaal moet en dan moet dat ook nog perfect gedaan worden.
Ik probeer zo veel mogelijk voor mezelf de prioriteiten er uit te filteren. Ik heb liever wat meer tijd met Quinn of doe liever iets leuks voor mezelf dan dat mijn huis brandschoon is.
Probeer vooral te genieten en alles op zijn tijd los te laten.
 
Nou ik moet zeggen, zo onzeker als bij de eerste ben ik niet nu, en toen viel het ook wel mee denk ik (of ik moet in een soort ontkenningsfase zitten hoor) maar heb zo ook mijn momenten hoor

Maar die tv programma's daar moet je je echt niet mee gaan vergelijken hoor, zijn altijd excessen....anders is het vast niet interessant genoeg

groetjes Yvonne
 
Ja ik ook hoor......

Is mijn dochter wel gelukkig?
Wordt ze later wel een gelukkig mens?
Stimuleer ik haar ontwikkeling wel genoeg?
Stimuleer ik haar ontwikkeling niet te veel?
Kan ik het allemaal wel, dat opvoeden?

En buiten alle geweldige momenten met mijn dochter...ik geniet ERG  van de avonden als ze ligt te slapen en ik samen met mannetje bek af lig te kletsen/tv te kijken......

Zoals Rosanne ook zegt, de 24-uurs verantwoordelijkheid, het stopt echt nooit...best ptiitg, je bent er altijd bij met je hoofd.

Ik ben echt dol- en dolgelukkig met haar....maar deze gevoelens horen er nu eenmaal bij. Ik hou zo veel van haar, het moet perfect zijn (weet dat het niet kan) en daar word ik dan onzeker van.

Dus ook hier herkenning.
 
Nou, wel herkenbaar hoor. Ik heb net nog even met een slapende vera in het grote bed gelegen en liggen janken omdat ik soms denk dat ik te weinig tijd voor haar heb omdat ik er nog 1 van 4 bij heb. En die van 4 kan ik soms wel achter het behang plakken. Die heeft ook van die fratsen zoals bij schatjes en ja, ik schreeuw ook wel eens onpedagogisch tegen haar of roep dat ze een rotkind is . Ze is een heel pittig kind en ik ben sph-er en juf en kennelijk zijn 2 HBO -opleidingen in de opvoeding bij lange na niet genoeg om altijd lief en rustig en vol lieve aandacht te reageren  .

Maar na een lange dag vol irritaties zei mijn meisje vanavond bij het naar bed brengen: mama, ik vind je lief en ik houd van je en ik vind je mooi ...
Kijk, zelfs al voel je je de grootste mislukkeling op opvoedingsgebied, op deze momenten weet je dat je het over het algemeen wel goed doet. En natuurlijk heeft mijn meisje nog een extra knuffel gekregen van mij
 
Hallo

Meike is een heel gemakkelijk en lief kindje
Huilt zelden lacht de hele dag is erg vrolijk en als ze me haar mooie lach geeft smelt mijn moederhart
Bij haar heb ik nog niet echt twijfels gehad van doe ik het goed of zo want het gaat gewoon goed
Wel heb ik nog een dochter van 5 en daar heb ik wel twijfels bij gehad
vind ze het wel leuk op school , ze was erg stil word ze niet geplaagd maar het viel met mijn twijvels bij haar ook erg mee
Het is een lief , bijdehand meisje
ik heb ook nog een zoontje hij is morgen jarig en word 4
Vreselijk ! ik kan wel janken
Hij gaat namelijk volgende week naar school
Hij is nog zo,n kind , zo speels ,druk ,eigenwijs
Ik ben zo vreselijk bang en vraag mij af red hij het wel ,zal het hem allemaal lukken hij is geen prater weet dus niet wat er in dat kopje om gaat hij uit zich door druk te worden
Ik kan voor mijn gevoel weinig doen want als ik er over wil praten reageert hij erg weinig
Of hij heeft er veel schik of hij vind er niet aan
Bah ik wou dat hij nog niet naar school hoefde maar lekker bij mij thuis kon blijven
Een wat lang verhaal geworden maar ik zie er zo vreselijk tegen op
Monique
 
Onzeker, haha mijn pasfoto kan in het woordenboek, ik ben het model voorbeeld  van onzekerheid. Als ik het kon verkopen dan was ik nu stinkend rijk!
 
Volgens mij is het echt een vrouwelijke karaktertrek. omdat wij naar ons gevoel luisteren en mannen naar hun verstand! Oh wat zou ik graag een man zijn! haha.

Als iemand de goude tip heeft! dan hoor ik hem graag!

Anneke
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan