A
Anoniem
Guest
Zo onderhand ben ik een zenuwinzinking nabij.. Vanmiddag moet ik weer naar de verloskundige, voor een 2e groeiecho, en vandaag had zoonlief ook netjes van stuit- naar hoofdligging gedraaid moeten zijn.
Niet dus, meneer ligt nog steeds met zijn koppie tussen mijn ribben, en nou ga ik dus waarschijnlijk worden doorverwezen naar het ziekenhuis zodat ze daar kunnen pogen het te draaien, en dat is me een zenuwtoestand.. Nou ben ik niet echt 1 van de meest lichte personen, heb een rhesus-negatieve bloedgroep, allemaal dingen die het draaien bemoeilijken (ervanuit gaand dat het uberhaupt wel kan, is ook weer afhankelijk van de ligging vd placwnta en navelstreng, hoeveelheid vruchtwater, pfffff). En nu zijn er ook complicaties mogelijk bij het kindje, de kans dat het weer terug draait naar een stuitligging is ook nog best flink, en een stuitbevalling zie ik al helemaal niet zitten..
Eigenlijk zou ik op voorhand het liefst willen kiezen voor een geplande keizersnee, maar dat zal natuurlijk wel weer niet gaan.
Zo langzamerhand word ik helemaal zenuwachtig en gestrest van die overkill aan info die deze hele toestand met zich meebrengt, en ik zit hier dan ook echt in tranen te tikken. Lekker overdreven misschien.. Maar alles liep tot voor kort uitstekend, en nu loop ik haast op het laatst (nog 5,5 week), krijgt mijn dochtertje het ook steeds meer op haar heupen (die zal de spanningen ook wel voelen natuurlijk) en ben ik mezelf allang niet meer..
Ok, genoeg... over een uurtje eerst maar eens naar de verloskundige, en dan zien we wel weer verder..
Niet dus, meneer ligt nog steeds met zijn koppie tussen mijn ribben, en nou ga ik dus waarschijnlijk worden doorverwezen naar het ziekenhuis zodat ze daar kunnen pogen het te draaien, en dat is me een zenuwtoestand.. Nou ben ik niet echt 1 van de meest lichte personen, heb een rhesus-negatieve bloedgroep, allemaal dingen die het draaien bemoeilijken (ervanuit gaand dat het uberhaupt wel kan, is ook weer afhankelijk van de ligging vd placwnta en navelstreng, hoeveelheid vruchtwater, pfffff). En nu zijn er ook complicaties mogelijk bij het kindje, de kans dat het weer terug draait naar een stuitligging is ook nog best flink, en een stuitbevalling zie ik al helemaal niet zitten..
Eigenlijk zou ik op voorhand het liefst willen kiezen voor een geplande keizersnee, maar dat zal natuurlijk wel weer niet gaan.
Zo langzamerhand word ik helemaal zenuwachtig en gestrest van die overkill aan info die deze hele toestand met zich meebrengt, en ik zit hier dan ook echt in tranen te tikken. Lekker overdreven misschien.. Maar alles liep tot voor kort uitstekend, en nu loop ik haast op het laatst (nog 5,5 week), krijgt mijn dochtertje het ook steeds meer op haar heupen (die zal de spanningen ook wel voelen natuurlijk) en ben ik mezelf allang niet meer..
Ok, genoeg... over een uurtje eerst maar eens naar de verloskundige, en dan zien we wel weer verder..