f_tt6k4fpYSQ5Nhre
New member
Hey mama's,
Ik ben op 2 weken tijd 2 keer op de huisartspost geweest en 2 keer op het spoed + pediater met mijn dochtertje 5 jaar oud.
Eerste maal omwille van braken met een heel groen-blauwe kleur en stoelgang dat ook echt niet normaal was. Ze maakten zich geen zorgen want ze zag er nog oke uit. Ze krijgt continu meer en andere klachten.
Iedere keer is het maar een griepje en worden we afgewimpeld. Er werd urine afgenomen, niet eens wat over gezegd geweest.
Yes, er is veel in omloop maar dit heb ik nog nooit meegemaakt bij de andere kids.
Momenteel zitten we op 8 dagen koorts, ze slaapt alleen maar meer en meer, eten is volledig uitgesloten, drank word ook meer uitgesloten wat normaal is, dat lichaampje heeft gewoon geen energie meer, kan het van nergens halen. Binnenkort is ze uitgedroogd en dan zullen ze inschakelen na zovele noodkreten van mij.
Ze klaagt continue van buikpijn sinds dag 1, dit is al 14 dagen nu.
Ook, zegt ze sinds vandaag dat haar handje anders voelt. Ik dacht eerst misschien aan tintelingen van te lang op haar handje te liggen of dergelijke maar dat is het geval niet. Ze heeft dit ook zonder er op te slapen, steunen.
Ik zie mijn kleine meisje gewoon zo achteruit gaan en niemand neemt het precies serieus want ik begin me echt wel extreem bezorgd te maken. Ze heeft even van die opwelling momentjes maar die zijn ook weer even snel weg. Ik weet het echt niet meer.
Hoe pak ik dit aan? Ik ben geen voorstander van bloedafname maar ik had ervoor geopteerd omdat het echt wel verder gaat als een griepje maar ze weigeren. Tegen de artsen ingaan heeft gewoon geen enkel zin.
Ik voel me als een tikkende tijdbom.
Ik ben op 2 weken tijd 2 keer op de huisartspost geweest en 2 keer op het spoed + pediater met mijn dochtertje 5 jaar oud.
Eerste maal omwille van braken met een heel groen-blauwe kleur en stoelgang dat ook echt niet normaal was. Ze maakten zich geen zorgen want ze zag er nog oke uit. Ze krijgt continu meer en andere klachten.
Iedere keer is het maar een griepje en worden we afgewimpeld. Er werd urine afgenomen, niet eens wat over gezegd geweest.
Yes, er is veel in omloop maar dit heb ik nog nooit meegemaakt bij de andere kids.
Momenteel zitten we op 8 dagen koorts, ze slaapt alleen maar meer en meer, eten is volledig uitgesloten, drank word ook meer uitgesloten wat normaal is, dat lichaampje heeft gewoon geen energie meer, kan het van nergens halen. Binnenkort is ze uitgedroogd en dan zullen ze inschakelen na zovele noodkreten van mij.
Ze klaagt continue van buikpijn sinds dag 1, dit is al 14 dagen nu.
Ook, zegt ze sinds vandaag dat haar handje anders voelt. Ik dacht eerst misschien aan tintelingen van te lang op haar handje te liggen of dergelijke maar dat is het geval niet. Ze heeft dit ook zonder er op te slapen, steunen.
Ik zie mijn kleine meisje gewoon zo achteruit gaan en niemand neemt het precies serieus want ik begin me echt wel extreem bezorgd te maken. Ze heeft even van die opwelling momentjes maar die zijn ook weer even snel weg. Ik weet het echt niet meer.
Hoe pak ik dit aan? Ik ben geen voorstander van bloedafname maar ik had ervoor geopteerd omdat het echt wel verder gaat als een griepje maar ze weigeren. Tegen de artsen ingaan heeft gewoon geen enkel zin.
Ik voel me als een tikkende tijdbom.