Hoi,
Ons zoontje is nu 6 maanden oud, vanaf dat hij 2 maanden oud is gaat hij op di- en do- morgen naar opa, en op de wo- zit hij op de creche.
Op de creche gaat altijd goed, nooit huilen, vind alles interssant, je merkt gewoon echt dat hij het naar zijn zin heeft. Het is een kleine creche, per dag maar 8 kindjes en 3 vaste begeleidsters.
Maar als ik hem naar opa breng, kijkt hij heel beteuterd, en daarna gaat hij huilen met een enorme pruillip... het zelfde huiltje als wanneer hij goed schrikt.
Dit heeft hij ook wanneer ze bij ons op bezoek komen, of wanneer we ze bijv. in het centrum tegen komen.
Hij heeft dit normaal nooit, zelfs niet als een wild vreemde tegen hem gaat kletsen in bijv de supermarkt.
Waar kan dit vandaan komen?
Is het de drukte? Of de 'energie' dat ze uitstralen, vooral mijn moeder is NOGAL aanwezig... maar hij heeft het ook bij mijn vader.
Vanaf januari 2008, gaat hij ook de do- morgen nr de creche, en is hij nog maar 1 ochtent bij opa...
Ik voel me de avond ervoor, en de ochtend zelf gewoon bijna schuldig, dat ik weet dat ik hem daar naar toe breng....
Herkent iemand dit?
Bvd Nancy
Ons zoontje is nu 6 maanden oud, vanaf dat hij 2 maanden oud is gaat hij op di- en do- morgen naar opa, en op de wo- zit hij op de creche.
Op de creche gaat altijd goed, nooit huilen, vind alles interssant, je merkt gewoon echt dat hij het naar zijn zin heeft. Het is een kleine creche, per dag maar 8 kindjes en 3 vaste begeleidsters.
Maar als ik hem naar opa breng, kijkt hij heel beteuterd, en daarna gaat hij huilen met een enorme pruillip... het zelfde huiltje als wanneer hij goed schrikt.
Dit heeft hij ook wanneer ze bij ons op bezoek komen, of wanneer we ze bijv. in het centrum tegen komen.
Hij heeft dit normaal nooit, zelfs niet als een wild vreemde tegen hem gaat kletsen in bijv de supermarkt.
Waar kan dit vandaan komen?
Is het de drukte? Of de 'energie' dat ze uitstralen, vooral mijn moeder is NOGAL aanwezig... maar hij heeft het ook bij mijn vader.
Vanaf januari 2008, gaat hij ook de do- morgen nr de creche, en is hij nog maar 1 ochtent bij opa...
Ik voel me de avond ervoor, en de ochtend zelf gewoon bijna schuldig, dat ik weet dat ik hem daar naar toe breng....
Herkent iemand dit?
Bvd Nancy