Nooit huilen alleen bij het zien van opa en oma?

Hoi hoi,
Hier hetzelfde! Bij niemand huilen, behalve bij opa en oma, die echt stapelgek op ze zijn!
Ik denk dat het wel met sfeer te maken heeft. Bij opa was het denk ik dat hij het liefst op de af vliegt, ze de lucht in gooit en gelijk aan het dollen gaat. Dat is iets te heftig. De oudste was er rond een jaar of twee overheen gegroeid en mijn jongste heeft het ook en nu ook nog (9,5 mnd) na een half uurtje/uurtje maakt ze de grootste lol en gaat ze zelfs huilen als oma of opa uit het zicht verdwijnt. Wat het is, weet ik dus niet, maar dat is hier dus in ieder geval hetzelfde!
Groetjes Jude
 
Hoi Nens! Ons dochtertje (inmiddels 10 maanden) had precies hetzelfde, maar dan nog iets eerder! Ik heb me toen suf gezocht naar artikelen over eenkennigheid, maar daar hadden ze het alleen over kinderen vanaf 8 maanden. Ze ging met plezier naar de creche, maar bij opa/oma (mijn schoonouders) was het pruillip en huilen. Ik dacht ook dat het door de "energie" van de drukke oma was, maar ze deed  bij mijn ouders precies hetzelfde en die zijn wel rustig. Ontroostbaar huilen, met echte tranen. Dat deed ze verder nooit. Ik ging met lood in mijn schoenen weg als we haar gebracht hadden. Het bleek wel dat het snel over was als we weg waren. Ik ben er nooit achtergekomen waarom het was (ze lachte ook tegen wildvreemden, trouwens), maar het is overgegaan toen ze zo'n 7 maanden was. Nu herkent ze opa/oma en lacht ze gelijk. Het "echte" eenkennigheid wat ze daarna moest krijgen, valt nu gelukkig mee. Wanneer ze eerst vanaf een veilige plek (mijn schoot) naar de vreemde (dokter, tante) kan kijken, durft ze na een paar minuten erop af. Dat zie ik bij andere kinderen wel anders! Zelfs na 3 weken vakantie ging ze met plezier naar de creche en oma's. Dus wie weet, heeft ze het ergste al eerder gehad! Sterkte! Ik denk dat onze kindjes ons soms een beetje in de maling nemen en je moet maar denken dat je ouders goed voor je kindje zorgen...dus niet teveel piekeren!
 
hi
ik heb het ook bij mijn beide kinderen gehad!
bij oma! die kan nogal luid lachen en is ook aanwezig en heeft een harde stem(ik zelf ook maar dat is toch vertrouwd)

ze moesten ook altijd kei hard huilen...
het is uiteindelijk(1 en 4 jaar) goed gekomen...
het is uiteindelijk ook je eigen gevoel wat je kind over neemt!
ik liet het vrij snel los en zei tegen mijn kindje nou nu is het wel klaar hoor!
want jou nare gevoel volet je kindje hel goed aan, en neemt dit over en zo kom je in een spiraal te zitten.
zit er niet overin(lekker makkelijk gezegt) en wees blij morgen mag je weer naar oma met die harde lach (of zo)
wees positief!
maar zeg het wel even waarom jij denkt dat ie huilt.
ik zei ook vaak lach nou niet zo hard hij moet van je huilen!
succes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan