<p>Hoi allemaal,</p><p>Ik zit een beetje met het volgende, we zitten even in een moeilijke fase met onze peuter van net 2.</p><p>hij is erg claimerig, hangt het liefst de hele dag aan mij en heeft snel heftige driftbuien als iets niet gaat zoals hij wilt of als hij iets niet mag. Brult dan echt alles bij elkaar, ligt trappend op de grond en is dan echt even buiten zinnen.</p><p>hij is ook heel dwingend met de manier van vragen en dingen willen. Vraagt iets vaak niet rustig maar meteen ‘schreeuwend’ en onaardig.</p><p>wat mij ook opvalt is dat hij moeite heeft met nieuwe dingen. Ik heb laatst een nieuwe trui gekocht, wil hij absoluut niet aan en raakt echt helemaal overstuur als ik het toch probeer. Hetzelfde is met sommige schoenen en zijn slaapzak, daar is er maar 1 van die hij aan wil.</p><p>Ik merk dat we inmiddels echt op eieren lopen en dat het er niet gezelliger op wordt in huis. Ik probeer echt consequent te blijven maar soms raak ik zelf ook zo geïrriteerd en zit ik er zelf wel eens helemaal doorheen waardoor ik aan mezelf twijfel of ik het wel goed doe en of ik dit wil aankan. Het maakt me vaak erg verdrietig in ieder geval.</p><p>ik hoop dat dit een fase is en dat mensen dit herkennen.</p><p>bedankt voor het lezen in ieder geval!</p><p> </p><p style="text-align: center;"> </p>
Normaal gedrag?
- Onderwerp starter MammaVanB
- Startdatum
Qua autisme denk ik het zelf niet, veel van die symptomen zijn weinig contact maken, geen gezichtsuitdrukking, niet met kindjes willen spelen, weinig praten. Dit is allemaal niet het geval, hij kan goed contact leggen, lacht veel (ook naar vreemden), kan al veel woordjes en kleine zinnetjes maken en vind andere kindjes maar al te interessant.
het lijkt mij meer op dwarsigheid. Vandaag gaat het al een stuk beter en luistert hij beter. Ik hoop gewoon op een fase en even overprikkelt door alle drukke dagen rondom zijn verjaardag, Sinterklaas en kerst. Tussendoor is hij ook nog twee keer ziek geweest en is hij gestart op de nieuwe peutergroep op de crèche wat hij ook spannend vindt.
het lijkt mij meer op dwarsigheid. Vandaag gaat het al een stuk beter en luistert hij beter. Ik hoop gewoon op een fase en even overprikkelt door alle drukke dagen rondom zijn verjaardag, Sinterklaas en kerst. Tussendoor is hij ook nog twee keer ziek geweest en is hij gestart op de nieuwe peutergroep op de crèche wat hij ook spannend vindt.
Bleegh dat 'klinkt als autisme' geblaat altijd, bah!!
Dat wat je beschrijft is heel normaal peutergedrag! Grenzen aftasten, ontdekken dat er een eigen wil, wens en mening is. Leren dat er bij elke situatie andere omgangsnormen zijn etc. Het ene kind uit het anders/ vaker/ meer/ heftiger dan het andere kind.
Al die indrukken van een dag, al die emoties, al die verbindingen die in z'n hersenen gemaakt worden. Iets nieuws niet (aan) willen is ook heel normaal (eigen mening vormen). Maak je geen zorgen!
Ik snap dat je er soms door heen zit en geïrriteerd raakt, ook heel normaal!
Hier wordt het nu beter, ik beperk in veel gevallen de keuzes (kind mag bijv. kiezen uit twee truien (ik bepaal welke wil je niet dan tel ik tot drie en beslis ik), scheelt heel veel geëmmer. Het dwingende 'schreeuwen' is ook echt oké hoor. Ik zie netjes en rustig praten ook gewoon als aangeleerd gedrag, wel echt noodzakelijk! Ze kunnen niet alles in 1x en leren kost tijd.
Ik wist dat onze zoon dit 'gedrag' buitenshuis niet liet zien, dat gaf hoop ?
Dat wat je beschrijft is heel normaal peutergedrag! Grenzen aftasten, ontdekken dat er een eigen wil, wens en mening is. Leren dat er bij elke situatie andere omgangsnormen zijn etc. Het ene kind uit het anders/ vaker/ meer/ heftiger dan het andere kind.
Al die indrukken van een dag, al die emoties, al die verbindingen die in z'n hersenen gemaakt worden. Iets nieuws niet (aan) willen is ook heel normaal (eigen mening vormen). Maak je geen zorgen!
Ik snap dat je er soms door heen zit en geïrriteerd raakt, ook heel normaal!
Hier wordt het nu beter, ik beperk in veel gevallen de keuzes (kind mag bijv. kiezen uit twee truien (ik bepaal welke wil je niet dan tel ik tot drie en beslis ik), scheelt heel veel geëmmer. Het dwingende 'schreeuwen' is ook echt oké hoor. Ik zie netjes en rustig praten ook gewoon als aangeleerd gedrag, wel echt noodzakelijk! Ze kunnen niet alles in 1x en leren kost tijd.
Ik wist dat onze zoon dit 'gedrag' buitenshuis niet liet zien, dat gaf hoop ?
We hoeven niet direct met stoornissen te strooien hoor. Daar is je kindje nog veel te jong voor. Niet naar luisteren.
Mijn dochter is pas 19 maanden maar heeft ook wel snel dat ze moet wennen aan veranderingen, ook in kleding. De overgang van zomer naar winterslaapzak was echt wel een paar nachten huilen. Maar een deken wilde ze ook niet. Gewoon haar oude vertrouwde slaapzak.
En de schoppend op de grond liggen huilen kennen we allemaal wel denk ik. Dat is wel normaal peutergedrag. Evenals graag je aandacht willen, net als je even bezig bent. Ik sta ook wel te koken met een gillende dreumes aan mn been hoor.
Hier helpt het om haar verantwoordelijkheid te geven, haar mee te laten doen. Dus koken gaat al beter met haar op een kruk terwijl ze wat simpele taakjes krijgt. Maar evengoed sta ik dan soms te touwtrekken met een gillend meisje omdat ze iets te pakken heeft dat niet mag.
En veel uitleggen en aankondigen. Na dit gaan we... Ok je mag nog heel even, maar dan... We moeten even in de auto, en dan gaan we... doen. Simpele keuzes geven, dit of dat.
Maar het lijkt me heel normaal dat je soms zelf ook even zwaar gefrustreerd bent. Ik in elk geval ook.
Mijn dochter is pas 19 maanden maar heeft ook wel snel dat ze moet wennen aan veranderingen, ook in kleding. De overgang van zomer naar winterslaapzak was echt wel een paar nachten huilen. Maar een deken wilde ze ook niet. Gewoon haar oude vertrouwde slaapzak.
En de schoppend op de grond liggen huilen kennen we allemaal wel denk ik. Dat is wel normaal peutergedrag. Evenals graag je aandacht willen, net als je even bezig bent. Ik sta ook wel te koken met een gillende dreumes aan mn been hoor.
Hier helpt het om haar verantwoordelijkheid te geven, haar mee te laten doen. Dus koken gaat al beter met haar op een kruk terwijl ze wat simpele taakjes krijgt. Maar evengoed sta ik dan soms te touwtrekken met een gillend meisje omdat ze iets te pakken heeft dat niet mag.
En veel uitleggen en aankondigen. Na dit gaan we... Ok je mag nog heel even, maar dan... We moeten even in de auto, en dan gaan we... doen. Simpele keuzes geven, dit of dat.
Maar het lijkt me heel normaal dat je soms zelf ook even zwaar gefrustreerd bent. Ik in elk geval ook.
Oh en die dwingende manier van vragen: volgens mij leren kindjes pas veel later rekening te houden met gevoelens van een ander en hoe ze daar zelf invloed op hebben. Mijn dochter is net 3 maanden flink aan het praten en is er best goed in. Maar ik vind het eigenlijk best normaal en grappig dat ze alles als een commando roept. Ik denk niet dat het onaardig is, maar gewoon hoe ze het doen. Dat er sociale regels zijn... Lijkt me iets voor de toekomst.