Normaal gedrag?

Klinkt voor mij als typisch peuter gedrag hoor! Hier ook precies hetzelfde. De ene dag heftiger dan de andere dag. Geen zorgen maken hoor!
 
Heel fijn jullie reacties, moest gewoon even horen dat het er bij hoort denk ik haha. 
Als ik had vermoed dat het om een stoornis zou gaan, zou ik wel een professional inschakelen en niet op een forum om advies vragen :)
ik merk dat als ik hem inderdaad duidelijke keuzes geef, dat het helpt. 
ik vermoed ook dat het voor hem leuker wordt als hij nog beter kan praten, soms kan hij zich toch nog niet helemaal begrijpbaar maken. 


nogmaals bedankt voor jullie reacties, echt even fijn om te horen!
 
Mijn dochter heeft het ook vaak en veel drift buien en iets netjes vragen vind ze ook heel lastig maar met de opmerking melk nu krijgt ze toch echt geen beker melk tot dat ze het netjes vraagt bv mag ik een beker melk en ze wil ook maar 1 pyjama aan en alleen de speen met Woezel en Pip en met kleding of aan presies het zelfde het is alleen goed als ze aankrijgt wat zij wil ze is nu 3 en het is een stukje beter aan het worden nog geregeld drama ik zou zeggen om het voor je zelf rustig te houden kies op welke momenten je het geduld op kan brengen om rustig te blijven tijdens zo'n drift bui zonder toe te geven want de hele dag de strijd aan gaan is niet te doen
 
Hé gat! Gelijk een kind autistisch noemen! Ik ben zelf kinderpsycholoog en wat je omschrijft klinkt mij echt niet gelijk autistisch hoor! Eerder als een flinke peuterpuber. Ik heb er zelf ook eentje thuis. Heel vermoeiend soms, dingen altijd zelf willen doen. Helpen mag alleen op haar verzoek ? Vooral veel geduld bewaren, geen haast proberen te hebben.
Nieuwe kleren kan je laten wennen door deze eerst aan je kindje te laten zien. Dus niet gelijk aantrekken maar er eerst ‘mee spelen’. Als hij die ene keer niet de nieuwe trui aan wil, laat het dan maar. Pak een andere trui en probeer het een andere keer. Pick your battles ? Het is gelukkig een fase die ook minder wordt. Succes!
 
Zo herkenbaar! Onze dochter was tot een maand of 23 best makkelijk, meegaand, vond alles gezellig en leuk. En toen werd ze twee…

Het liefst heeft ze elke dag zelfde jurk aan, om over de pyjama en slaapzak maar niet te spreken. Na een warme vakantie weigerde ze nog iets aan te doen met slapen, had ze immers op vakantie ook. Maar thuis was het met 10 graden beetje koud in alleen een luier. Wat hier helpt (ze is nu 2,5) is dingen samen uitzoeken of nieuwe dingen als cadeautje te geven. Nieuwe slaapzak? Ingepakt en liefst door oma laten geven, dan is het geweldig. We hadden geluk, Sint heeft net de wintercollectie gebracht?. Ook keuzes geven, zoals hierboven werd gezegd. Al is het maar om jezelf te behoeden voor dat peuter gedram: blauwe trui of gele trui? Zelfs als ik weet dat ze een jurk aan wil. En ik loop ook wel eens weg als ze dramt. Als ik dan terug kom, maakt ze vaak (helaas niet altijd) we snel een keuze uit de dingen die ik aan bied.
 
Herkenbaar hoor. Onze zoon had rond zijn tweede verjaardag echt een omslag in gedrag. Hij moest zich overal mee bemoeien, ook met dingen die hij niet kon of mocht en dan boos op zijn kont neervallen en huilen. Het heeft echt een paar maanden geduurd maar nu gaat het weer goed. Gelukkig begrijpen ze al veel dus als je rustig uitlegt waarom iets niet kan dan snappen ze dat vaak wel. En ja nieuwe truien zijn drama! Broeken geen probleem, maar nieuwe truien hoef je bij hem ook niet zomaar aan te trekken. Ik leg de nieuwe trui vaak dan al de dag van tevoren op zijn kledingstoel, dan komt het niet als een verrassing.
 
Hoi, dat klinkt als vrij normaal peuter gedrag ? Ons zoontje is net 3 en heeft hier al een jaartje "last van". Nieuwe schoenen, jas of trui zijn hier de grootste uitdagingen. Ik heb één keer een trui met capuchon gekocht en besloten dat voorlopig niet meer te doen. Schoenen en jassen is hier een kwestie van doorzetten. Dan jankt ie even de eerste twee keer en dan is het klaar. Hij kan behoorlijk zijn zin doordrammen en gaat gillen als ie dan z'n zin niet krijgt. Ik probeer hem veel te overtuigen en coachen naar waar ik hem wil hebben. Soms gaat dat met een beetje omkopen gepaard haha. Wil ik linksaf en hij rechtsaf, dan zeg ik bijvoorbeeld 'maar aan die kant kan je de maan zien'. Je kleintje gaat steeds beter praten en begrijpen het komende jaar en dat vond ik echt heel fijn. Ik kan de mijne nu ook iets uitleggen waarom het niet kan en mag. Uiteraard zitten daar ook kleine leugentjes tussen (nee we gaan met de fiets, want de auto is stuk). Vast niet pedagogisch verantwoord, maar scheelt soms een hoop gejank ? En als ons mannetje echt over de zeik gaat met z'n gehuil en gegil dan neem ik hem vaak even bij me om eerst te kalmeren. Daarna beginnen we dan gewoon opnieuw. 
 
Terug
Bovenaan