Not done

ik had echt in me hoofd dat het een meisje was eigelijk al heel mijn leven zag ik mezelf met een dochter.
toen ik hoorde dat het een jongetje was schrok ik en je mag het niet denken maar ik vond het niet bepaald leuk op dat moment.....maar nu 6 weken verder ben ik er aan gewend en vind ik het heel leuk een jongetje hoor! het is gewoon echt mijn mannetje.

Succes !
 
ik had dat ook ik ben nu voor de 2e keer zwanger en ik dacht dit is een jongen dus toen ikd epretecho had laten doen schrokken we wel maar nu zijn we er aan gewend en idd het si ons mokkeltje
 
Bij mij was het precies andersom; ik had gehoopt op een jongetje, en het is een meisje... Maar daar ben ik natuurlijk ook hardstikke blij mee, en nu heb ik ook zoiets van: wat maakt het ook eigenlijk uit??? ben ook overal aan het kijken voor meisjeskleertjes!!!
Maar als nu iemand aan mij vraagt: "wilde je ook een meisje"?" dan durf ik eigenlijk niet te zeggen dat ik op een jongetje had gehoopt.. heel raar, je voelt je meteen al heel schuldig naar je kind toe.

Groetjes,
Susan, 24wk
 
Waarom is dat not done?
Natuurlijk is het het belangrijkst dat een kindje gezond is, maar dat wil niet zeggen dat een moeder niet, om wat voor reden dan ook, een voorkeur voor een bepaald geslacht kan hebben.
Ik had in elk geval een lichte voorkeur voor een jongetje, maar dat wil zeker niet zeggen dat ik met een meisje niet heel erg blij zou zijn geweest.
Het is overigens een jongetje geworden ;-)

N.
 
Je zal mijn antwoord misschien niet zo heel leuk vinden om te krijgen, maar ik wil toch graag mijn mening geven hierover. Ben zelf moeder van een twee-jarige en nu opnieuw zwanger.

Ik kan me niet voorstellen dat je zulke wensen hebt, mits er geen bepaalde erfelijke ziekte voor jongens of juist meisjes in de familie aanwezig zijn.

Mag ik vragen waarom je dan een voorkeur hebt voor het één of het andere geslacht? Ik meen deze vraag echt serieus, het is absoluut niet mijn bedoeling om je af te katten.
Zelf ben ik beide keren heel vlot zwanger geworden, dus het verliep dus heel soepel, maar dan toch kan ik me die wens niet voorstellen.
Zeker ook als ik de verhalen lees van meiden die echt al heel lang bezig zijn. Daarbij is die vraag helemaal niet aan de orde denk ik.

Ik hoop dat je mijn vraag beantwoord, want ik ben er erg benieuwd naar.
 
Nou ik vind het helemaal niet raar dat iemand een 'lichte' voorkeur heeft. Ik had zelf een lichte voorkeur voor een meisje, ik weet niet waarom. Ik denk omdat ik er zelf een ben. Tijdens een echo bleek dat het een jongetje was, ondanks mijn lichte voorkeur was ik direct helemaal blij. Inmiddels is ie geboren en ik vind hem helemaal geweldig. Maar als ik over een paar jaar aan nummer twee ga beginnen hoop ik toch op een meisje, krijg ik dan weer een jongetje dan zal ik er echt niet minder blij om zijn. De hoofdzaak (en dat is toch echt voor iedereen zo) is een gezond kindje.

Dat iemand een voorkeur heeft wil helemaal niet zeggen dat ie ondankbaar is of dat ie geslacht belangerijker vind dan gezondheid, voorkeuren hebben is normaal in het leven. Wat niet normaal is (in mijn beleving) is hevige teleurstelling die maar niet overgaat als het wat anders blijkt te zijn dan wat de voorkeur is, dat lijkt ongezond.

groetjes, Jane mv Max 30.09.2004
 
Aan anoniem 13.40

Ik weet niet aan wie je precies je vraag gericht hebt (er zijn hier meerdere mensen die schrijven dat ze een voorkeur hebben of hadden) maar ik wil er in elk geval wel op reageren.

Ik ben zelf lang bezig geweest om zwanger te worden, ben er ook voor in de medische molen geweest, en toch had ik een lichte voorkeur. Ik denk dus niet dat het daarmee te maken heeft.

Voor mij had ik om diverse redenen een voorkeur, waarvan de belangrijkste is dat ik twijfelde of ik een meisje wel goed op zou kunnen voeden. Dat klinkt misschien raar, maar ik heb altijd meer met jongens gehad dan met meisjes. Ik speelde bijvoorbeeld vroeger met een garage en met lego, in plaats van met barbies of een opmaakpop. Ik zag mezelf dus niet zo als een meisjesmoeder, moest er niet aan denken dat ik haartjes zou moeten invlechten of verkleedpartijtjes zou moeten houden.
Ik vind het moeilijk om het precies uit te leggen, zeker aan iemand die mij niet kent, maar ik had sowieso twijfels over mezelf als moeder (ik denk dat heel veel zwangere vrouwen dat hebben) en op een of andere manier leek een jongetje me gewoon makkelijker en leuker voor mij.

Inmiddels heb ik een prachtig mannetje, maar nu ik eenmaal moeder ben zijn al dit soort twijfels ook over... ik blijk het opeens wèl heerlijk te vinden om met mijn zoontje te tutten: lekker badderen en masseren en zo, dus ik denk dat ik bij een eventuele volgende zwangerschap geen voorkeur zou hebben, of misschien juist een lichte voorkeur voor een meisje, ivm het "ideaalplaatje" zoon-dochter.
Maar het aller-allerbelangrijkste is natuurlijk een gezond kind, dat staat als een paal boven water!!!

N.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan