Aan de anoniem van 05-11-2004 13:40:34, van de vragensteller
Ik vind je vraag niet onbehoorlijk of zo hoor, en natuurlijk moet je de dingen altijd in het juiste perspectief zien. Inderdaad is het maar de vraag of je zwanger kunt worden en of je kind gezond is dat is het allerbelangrijkste. Maar zoals de andere reacties al aangeven hebben veel vrouwen nu eenmaal een bepaald beeld in hun hoofd. Ook ik dacht altijd als eerste aan een meisje als ik aan mezelf met een kindje dacht. Dat wil helemaal niet zeggen dat ik een jongen niet ook geweldig vind maar het is wel even wennen. Gelukkig herkennen velen van jullie je hierin; gezien de vele gelijksoortige reacties (bedankt!).
Misschien komt het door het gezin waarin je opgroeit; mijn moeder had als eerste een meisje en ik zag mezelf in gedachten altijd als eerste met een dochter. En een vriendin van mij heeft het omgekeerd; haar moeder kreeg eerst een jongen en zij denkt als eerste kind aan een jongen. Of dat er toe bijdraagt weet ik niet, maar feit blijft dat veel meisjes er nou eenmaal een idee bij hebben. Net zoals veel meisjes denken aan hun toekomstige huis of leven of man of wat dan ook... hihi. Zoals Monica uit "Friends" die in 1 aflevering vertelde dat ze met een kussensloop als sluier rondliep. Niet dat iedereen dit doet, maar meisjes dromen nu eenmaal wat meer denk ik?
Inmiddels kan ik zeggen dat ik al snel wen aan het idee van een jongen; heb ook onwijs leuke jongenskleertjes gekocht. Maar inderdaad; ik moest echt even wennen. Ik kan me voorstellen dat dit misschien ondankbaar klinkt naar degenen toe die bv. moeilijk zwanger worden maar ja, andere dingen in je leven zorgen ervoor dat je anders denkt. En geloof me: de gezondheid van de kleine man is het allerbelangrijkste hoor!! En zijn geluk. Wij hebben niet voor niets jaren gewacht met het kiezen voor gezinsuitbreiding, juist omdat we vinden dat ons kind (m/v) ouders met een goede relatie verdienen, een relatie die hecht duurzaam en onverbrekelijk is. Dat doet niet iedereen; om mij heen zie ik toch veel vrouwen die zelf een kind willen terwijl hun leven er niet naar is ingericht of wiens relatie niet optimaal is of eigenlijk hun vriend/man er niet aan toe is. Natuurlijk kun je er niet voor zorgen dat het leven perfect is, maar ik had zeer zeker een bepaalde maatstaf voor het leven van mijn kind en daardoor heb ik jarenlang met pijn in mijn hart ervoor gekozen kinderloos te blijven. Dat was niet altijd makkelijk maar ik ben liever alleen "ongelukkig" hiermee dan dat ik mijn kind in een situatie plaats die ik hem/haar niet toewens.
Mijn m/v-kindje krijgt nu een stel ouders die allebei heel bewust samen hiervoor gekozen hebben, eraan toe zijn, voor 100% vader en voor 100% moeder zijn qua liefde en inzet. En dat is toch onbetaalbaar?
K.
Ik vind je vraag niet onbehoorlijk of zo hoor, en natuurlijk moet je de dingen altijd in het juiste perspectief zien. Inderdaad is het maar de vraag of je zwanger kunt worden en of je kind gezond is dat is het allerbelangrijkste. Maar zoals de andere reacties al aangeven hebben veel vrouwen nu eenmaal een bepaald beeld in hun hoofd. Ook ik dacht altijd als eerste aan een meisje als ik aan mezelf met een kindje dacht. Dat wil helemaal niet zeggen dat ik een jongen niet ook geweldig vind maar het is wel even wennen. Gelukkig herkennen velen van jullie je hierin; gezien de vele gelijksoortige reacties (bedankt!).
Misschien komt het door het gezin waarin je opgroeit; mijn moeder had als eerste een meisje en ik zag mezelf in gedachten altijd als eerste met een dochter. En een vriendin van mij heeft het omgekeerd; haar moeder kreeg eerst een jongen en zij denkt als eerste kind aan een jongen. Of dat er toe bijdraagt weet ik niet, maar feit blijft dat veel meisjes er nou eenmaal een idee bij hebben. Net zoals veel meisjes denken aan hun toekomstige huis of leven of man of wat dan ook... hihi. Zoals Monica uit "Friends" die in 1 aflevering vertelde dat ze met een kussensloop als sluier rondliep. Niet dat iedereen dit doet, maar meisjes dromen nu eenmaal wat meer denk ik?
Inmiddels kan ik zeggen dat ik al snel wen aan het idee van een jongen; heb ook onwijs leuke jongenskleertjes gekocht. Maar inderdaad; ik moest echt even wennen. Ik kan me voorstellen dat dit misschien ondankbaar klinkt naar degenen toe die bv. moeilijk zwanger worden maar ja, andere dingen in je leven zorgen ervoor dat je anders denkt. En geloof me: de gezondheid van de kleine man is het allerbelangrijkste hoor!! En zijn geluk. Wij hebben niet voor niets jaren gewacht met het kiezen voor gezinsuitbreiding, juist omdat we vinden dat ons kind (m/v) ouders met een goede relatie verdienen, een relatie die hecht duurzaam en onverbrekelijk is. Dat doet niet iedereen; om mij heen zie ik toch veel vrouwen die zelf een kind willen terwijl hun leven er niet naar is ingericht of wiens relatie niet optimaal is of eigenlijk hun vriend/man er niet aan toe is. Natuurlijk kun je er niet voor zorgen dat het leven perfect is, maar ik had zeer zeker een bepaalde maatstaf voor het leven van mijn kind en daardoor heb ik jarenlang met pijn in mijn hart ervoor gekozen kinderloos te blijven. Dat was niet altijd makkelijk maar ik ben liever alleen "ongelukkig" hiermee dan dat ik mijn kind in een situatie plaats die ik hem/haar niet toewens.
Mijn m/v-kindje krijgt nu een stel ouders die allebei heel bewust samen hiervoor gekozen hebben, eraan toe zijn, voor 100% vader en voor 100% moeder zijn qua liefde en inzet. En dat is toch onbetaalbaar?
K.