<p>Hallo allemaal ,</p><p>vanochtend voor de eerste keer een test gedaan. Negatief, absoluut geen ramp en ook heel realistisch na 1 keertje proberen. En toch voel ik me heel erg verdrietig. Met vriendinnen kan ik het niet delen, omdat we liever niet willen dat zij door hebben wanneer we in verwachting zijn. Met mijn vriend kan ik er maar tot op zekere hoogte over praten, hij is er te nuchter voor. </p><p>Mijn fout is waarschijnlijk geweest dat ik ontzettend bewust op mijn lijf heb gelet. ‘Hoe ziet mijn afscheiding eruit?’, ‘waarom heb ik buikpijn?’, ‘ik ben winderig, zwangerschapskwaal?’. Elke dag, de hele dag was ik ermee bezig. Tips hoe ik dat een beetje los kan laten?</p><p>Zelfs nu denk ik nog, ik ben nog niet ongesteld. Dus misschien toch? Niet genoeg hcg aangemaakt?</p><p>Nou in elk geval maak ik mezelf dus helemaal gek en hopelijk kan ik mijn ei bij jullie een beetje kwijt.</p><p>liefs</p>