Nu al verdrietig?

<p>Hallo allemaal :),</p><p>vanochtend voor de eerste keer een test gedaan. Negatief, absoluut geen ramp en ook heel realistisch na 1 keertje proberen. En toch voel ik me heel erg verdrietig. Met vriendinnen kan ik het niet delen, omdat we liever niet willen dat zij door hebben wanneer we in verwachting zijn. Met mijn vriend kan ik er maar tot op zekere hoogte over praten, hij is er te nuchter voor. </p><p>Mijn fout is waarschijnlijk geweest dat ik ontzettend bewust op mijn lijf heb gelet. ‘Hoe ziet mijn afscheiding eruit?’, ‘waarom heb ik buikpijn?’, ‘ik ben winderig, zwangerschapskwaal?’. Elke dag, de hele dag was ik ermee bezig. Tips hoe ik dat een beetje los kan laten?</p><p>Zelfs nu denk ik nog, ik ben nog niet ongesteld. Dus misschien toch? Niet genoeg hcg aangemaakt?</p><p>Nou in elk geval maak ik mezelf dus helemaal gek en hopelijk kan ik mijn ei bij jullie een beetje kwijt.</p><p>liefs</p>
 
Wat herkenbaar! En de eerste ronde was ik ook verdrietig. Dacht dat het echt eens raak kon zijn, helaas was dat dus niet het geval.
Deze ronde gaat me al wat makkelijker af. Misschien helpt dat? Dat je nu weet wat je een beetje te wachten staat..
Succes!
 
Zoooo herkenbaar. Wij hebben in januari besloten voor een tweede kindje te gaan. Al wel eerder gestopt met de pil zodat ik het ontpillen wel al gehad had. Eerste maand ook gelijk heel erg mee bezig geweest. Wanneer zijn mijn vruchtbare dagen, voelde van alles wat voor mijn gevoel wel eens een zwangerschaps symptoom zou kunnen zijn. Zo erg ook dat ik mijzelf had wijs gemaakt dat het echt wel in eens in een keer raak kon zijn. Je raad het al.... werd gewoon ongesteld. Ook super teleurgesteld en verdrietig! Maarrrr.... was wel korter ongesteld als anders dus dacht wie weet toch wel dus alsnog test gedaan en die was natuurlijk hardstikke negatief. Was hier gelijk klaar mee dus tweede ronde op zijn beloop gelaten... vruchtbare dagen niet berekend, veel leuke dingen ingepland om de tijd te doden en pas testen als ik echt over tijd was. En juist nu ik dacht, het is niet raak was ik juist wel zwanger. Nu 8w1d zwanger.
dus mijn tip: probeer niet te veel bezig te zijn met je vruchtbare dagen en plan leuke dingen in om de tijd van 'wachten' sneller te laten gaan. Succes en ik hoop voor jullie dat het snel raak mag zijn!!
 
Mega herkenbaar!! Het loslaten dan moet ik zeggen. Wij zitten in de eerste ronde namelijk. Lig al de hele dag op de bank.. niet vooruit te branden en misselijk en borsten die zo veel pijn doen dat ik geen bh aan kan. Kan alleen maar denken.. zou het zou het??
Hoor wel van vriendinnen dat het iets meer gaat wennen het wachten. En probeer echt voor jezelf dingen te plannen waardoor jij ontspant en de dag misschien sneller lijkt te gaan.
Zal voor je duimen!
 
Bedankt voor jullie reacties! Ik ben blij dat het zo herkenbaar is. 
Tot nu toe nog steeds niet ongesteld, straks nog maar even wat goedkope testjes in huis halen. Zal dan alleen niet testen waar mijn vriend bij is. Wie weet kan ik hem nog verrassen. Er rammelt wel vanalles in mijn buik maar moeilijk te plaatsen of dat menstruatie krampjes zijn of mijn darmen.
We gaan het zien! En anders zal het de volgende maand inderdaad misschien wat makkelijker gaan.
liefs
 
Terug
Bovenaan