hoi,
het wachten duurde idd lang voordat je die test kon doen,en die test,oh nog 4 weken wachten tot je naar de verloskundige gaat en ook nog eens 6 weken wachten op je echo.en nu duurt niet meer als een week.
hoe dichterbij hoe ik rustiger ik word,misschien van de week niet meer.iedereen om me heen weet het al.
dat het mis is,kans is toch aanzienlijk verlaagd,dat geeft al rust.
vind het alleen spannend om het in levende lijf te zien.
hopelijk mogen te zien.
misschien komt het ook omdat het me 3de is.ik weet wat me te wachten staat,ben nu veel meer bewust van dat het ook mis kan gaan al vanaf het begin.dat had ik bij die andere 2 niet.dacht ik wel oh dat gaat wel goed.maar nu wordt het steeds minder dat gevoel nu de weken verder gaan.
door al die beroerdheid afgelopen weken maakt het me wel bewust,nu die vermoeidheid elke keer met trui en vest aan,geeft me ook het gevoel dat ik zwanger ben.
de stempel zwanger vind ik alleen raar,denk dat het pas komt als ik echt zichtbaar dikker wordt.
bij de 2de moest ik bij 10 weken al stoppen met werken,i.v.m zware bekkenklachten.als ik door zou gaan zou in rolstoel belanden.ben toen ook nog 2 weken doorgegaan want dat was onzin,zag niks had geen echo gehad,na die 2 weken toch echt hard achteruit gegaan en gestopt met werken.
nu gaat het tot nu toe goed loop ik wel bij de gewone fysio.tenzij het weer over gaat op bekkenpijn wordt ik door gestuurd.
nog doe ik nu alles,ben niet eigenwijs hahaha.
hoop wel dat ik nu wat langer vol gaat houden,kan echt niet zonder me werk.vind het heerlijk om voor die mensen te zorgen.krijg ook zoveel zorg van ze terug.
ben nu wel blij dat ik nu eens 3 weekenden vrij bent.heerlijk zo op de bank boekje lezen,op internet.
ze hebben wel weer gebeld of ik straks kon werken,maar heb NEE kunnen zeggen.
gr marjan
