Hoi,
Ik zal eerst mijn verhaal doen.
Wij zijn op 29-08-08 trotse ouder geworden van Merle* Ze is 11 uurtjes later overleden op 30-08-08. Na haar overlijden vroegen ze ons of ze obductie mochten doen omdat ze klompvoetjes had en er was iets met haar longetjes (dat was al duidelijk) om te kijken of dat een samenhang kon hebben. Merle is op zaterdag overleden en maandag was de obductie. Ik vond het verschrikkelijk dat ze mijn mooie meisje nog zo te pakken namen (ze hebben me moeten verzekeren dat ze alleen in haar buikje keken en ik er met kleertjes aan niets van zou zien) maar ik heb er toch mee in gestemd (en daar ben ik nu achteraf gezien heel blij om)
Maandag smiddags kwam de kinderarts al bij ons met het gegeven dat haar longtjes niet volgroeid waren toen viel er al een soort last van ons af het was in elk geval niet voor niets gebeurd....
Donderdags is Merle begraven. ongeveer 5 weken later belde de kinderarts ons voor een afspraak en konden we voor de uitslag van de obductie langskomen (wat was ik zenuwachtig) eerst moesten we nog naar de gyn. voor nacontrole Merle is dmv een keizersnede geboren.
De kinderarts vertelde ons dat haar longetjes dus meer dan de helft te klein waren (in gewicht) en dat ze over dat gewicht ook nog eens te weinig longblaasjes had. Ze hebben in groningen (toen Merle overleed was er een arts uit groningen bij die zou haar meenemen naar groningen maar dat was niet meer nodig en de kinderarts uit het ziekenhuis waar ik bevallen ben bij) alle archieven erop nageslagen en er waren geen gegevens bekent over baby's die hetzelfde hadden als Merle* (die longetjes en klompvoetjes) de kans was dus klein dat het weer zou voorkomen. Voor de zekerheid boden ze ons nog een erfelijkheids onderzoek aan daar zijn we nu nog mee bezig. We moesten eerst onze stamboom invullen en toen dat onderzocht was konden we op gesprek komen er werden foto's gemaakt van ons onze hoofdomtrek gemeten en er werd voorgesteld om met het beetje weefsel wat er nog is van Merle* een chromosomenonderzoek te doen het wachten is nu op de uitslag daarvan. Naar alle waarschijnlijkheid komt er niks uit dus ze noemen het dan domme pech.
Ik heb geen nare ervaringen tot nu toe met het hele gebeuren (ja dat ze er niet meer is natuurlijk) Wat vervelend dat dit bij jullie wel het geval is!!! Lijkt me echt verschrikkelijk net of je nog even een trap nakrijgt!!
Fenne ik snap het heel goed dat het zo voelt dat bij iedereen alles maar goed gaat dat machteloze gevoel heb ik ook wel eens mensen kunnen ook zo naief zijn!
Wij hebben eerst een poosje gewacht omdat ik mijn lichaam de tijd wou geven om te herstellen Merle is zoals ik al eerder zei geboren dmv een keizersnede en ik wou dat mijn wond goed genezen was ik zou mezelf nooit recht in de ogen kunnen kijken als een volgende zwangerschap fout zou gaan doordat ik te snel wil (dat de wond/litteken dus scheurt) Nu zouden we het GRAAG weer willen maar ja het lukt nog niet.
Peggy ik kan me ook wel een beetje in jouw verhaal verplaatsen ik heb nu een beetje dat ik kriegel wordt van al die zwangeren ik heb 3 vriendinnen die zwager zijn en het moeilijk konden worden het is dus nu toch gelukt ik vind het geweldig voor ze maar ow ik wil ook zo graag!!!!
Meiden ik hoop dat ik op iedereen een beetje heb kunnen ántwoorden' ik kom snel weer langs.
Xx Wendy trotse mama van Merle*
Ik zal eerst mijn verhaal doen.
Wij zijn op 29-08-08 trotse ouder geworden van Merle* Ze is 11 uurtjes later overleden op 30-08-08. Na haar overlijden vroegen ze ons of ze obductie mochten doen omdat ze klompvoetjes had en er was iets met haar longetjes (dat was al duidelijk) om te kijken of dat een samenhang kon hebben. Merle is op zaterdag overleden en maandag was de obductie. Ik vond het verschrikkelijk dat ze mijn mooie meisje nog zo te pakken namen (ze hebben me moeten verzekeren dat ze alleen in haar buikje keken en ik er met kleertjes aan niets van zou zien) maar ik heb er toch mee in gestemd (en daar ben ik nu achteraf gezien heel blij om)
Maandag smiddags kwam de kinderarts al bij ons met het gegeven dat haar longtjes niet volgroeid waren toen viel er al een soort last van ons af het was in elk geval niet voor niets gebeurd....
Donderdags is Merle begraven. ongeveer 5 weken later belde de kinderarts ons voor een afspraak en konden we voor de uitslag van de obductie langskomen (wat was ik zenuwachtig) eerst moesten we nog naar de gyn. voor nacontrole Merle is dmv een keizersnede geboren.
De kinderarts vertelde ons dat haar longetjes dus meer dan de helft te klein waren (in gewicht) en dat ze over dat gewicht ook nog eens te weinig longblaasjes had. Ze hebben in groningen (toen Merle overleed was er een arts uit groningen bij die zou haar meenemen naar groningen maar dat was niet meer nodig en de kinderarts uit het ziekenhuis waar ik bevallen ben bij) alle archieven erop nageslagen en er waren geen gegevens bekent over baby's die hetzelfde hadden als Merle* (die longetjes en klompvoetjes) de kans was dus klein dat het weer zou voorkomen. Voor de zekerheid boden ze ons nog een erfelijkheids onderzoek aan daar zijn we nu nog mee bezig. We moesten eerst onze stamboom invullen en toen dat onderzocht was konden we op gesprek komen er werden foto's gemaakt van ons onze hoofdomtrek gemeten en er werd voorgesteld om met het beetje weefsel wat er nog is van Merle* een chromosomenonderzoek te doen het wachten is nu op de uitslag daarvan. Naar alle waarschijnlijkheid komt er niks uit dus ze noemen het dan domme pech.
Ik heb geen nare ervaringen tot nu toe met het hele gebeuren (ja dat ze er niet meer is natuurlijk) Wat vervelend dat dit bij jullie wel het geval is!!! Lijkt me echt verschrikkelijk net of je nog even een trap nakrijgt!!
Fenne ik snap het heel goed dat het zo voelt dat bij iedereen alles maar goed gaat dat machteloze gevoel heb ik ook wel eens mensen kunnen ook zo naief zijn!
Wij hebben eerst een poosje gewacht omdat ik mijn lichaam de tijd wou geven om te herstellen Merle is zoals ik al eerder zei geboren dmv een keizersnede en ik wou dat mijn wond goed genezen was ik zou mezelf nooit recht in de ogen kunnen kijken als een volgende zwangerschap fout zou gaan doordat ik te snel wil (dat de wond/litteken dus scheurt) Nu zouden we het GRAAG weer willen maar ja het lukt nog niet.
Peggy ik kan me ook wel een beetje in jouw verhaal verplaatsen ik heb nu een beetje dat ik kriegel wordt van al die zwangeren ik heb 3 vriendinnen die zwager zijn en het moeilijk konden worden het is dus nu toch gelukt ik vind het geweldig voor ze maar ow ik wil ook zo graag!!!!
Meiden ik hoop dat ik op iedereen een beetje heb kunnen ántwoorden' ik kom snel weer langs.
Xx Wendy trotse mama van Merle*