Obsessief bezig met zwanger worden

R

Roos19

<p>Hoi allemaal,</p><p>Ik lees al een tijdje mee en ik plaats voor het eerst een topic. Misschien alleen al om het even van me af te schrijven. </p><p>Mijn vriend en ik hadden gepland om in augustus te beginnen met proberen zwanger te worden. 3 augustus heb ik mijn koperspiraal eruit laten halen, en vanaf dat moment ben ik echt alleen maar bezig met zwanger willen worden. Ik lees de hele dag van alles erover, ovulatietesten etc. Gisteren een zwangerschapstest gedaan (negatief) maar verwacht pas vanaf de 27e mijn NOD.</p><p>Gisteren voelde ik van alles in mijn lichaam. Pijnlijke borsten, steken in mijn buik. Maar vandaag voel ik weer niks. Het zal wel gewoon tussen m'n oren zitten. Mijn hoofd maakt gewoon overuren. Ik wordt zelfs wakker midden in de nacht met zo een zenuwachtig gevoel en de gedachte 'zou ik zwanger zijn??'. </p><p>Hebben andere vrouwen ook last van die obsessieve gedachten? Hebben jullie tips voor mij om wat relaxter te worden? Het is pas de 1e ronde dus het slaat nergens op dat ik zo space waarschijnlijk! Mijn vriend lacht me vierkant uit ;)</p>
 
Ik denk dat je er 1 van velen bent. Je zou kunnen overwegen om geen ovulatietesten te doen en om niet bij te houden wanneer je ongesteld zou moeten worden enzo.. maar als ik het zo hoor zit dat er niet echt in haha! Tsja als de wens er eenmaal is wil je ook meteen zwanger zijn he? Maar de extra stress is niet perse handig, denk ik. Ik wens je sowieso succes!
 
Hoi Linda sb,
Ik had precies hetzelfde en bij mij werd het ook niet minder na een aantal ronden. Totdat ik naar de huisarts ging vanwege een griepje en ter sprake kwam dat we zwanger wilde worden en ik vond dat het te lang duurde.  We begonnen in oktober 2017 en februari 2018 ging ik naar de huisarts. Ook wij waren bezig met ovulatietesten, heel veel online opzoeken en zwangerschaptesten. De huisarts zei tegen mij dat al die ovulatietesten in mijn geval onzin zijn, dat we nog niet lang bezig waren en als tip gaf ze mee dat we, hoe lastig het ook is, ons er juist niet te veel mee bezig moesten houden. Die stress is namelijk juist niet goed. En toeval of niet, ik stopte met al die dingen en was gelijk zwanger. Tuurlijk blijf je zwangerschapstesten doen en kijk je soms online,  maar focus je op het ontspannen, gezond eten en bewegen. Succes! 
 
Hier precies het zelfde wij zij van af december bezig maar ben een half jaar niet ongesteld gewoorden in juli eindelijk ongesteld .
En nu gewoon helemaal niks dus denk  ik yes raak en ben ik op het internet al van alles aan het zoeken en welke kinderwagen en al die dingen terwel het nog niet eens zo ver is misschien sla ik wel een maand over en elke dag doe ik ovulatie testen om te kijken of er iets gebeurd en elke x woor ik er depri van als ik geen 2 streepjes zie 
 
Tot op zekere hoogte herkenbaar ;)
Ik ben in juni gestopt met de pil en in eerste instantie wilden we rustig afwachten hoe het allemaal zou lopen. In juli werd ik weer ongesteld (6 dagen, prima vloeien - zoals ik het gewend was) en konden we er echt voor gaan.
Volgens de app die ik bij houd zou ik afgelopen zondag ongesteld moeten worden. Niet dus... In plaats daarvan ben ik al wat dagen heel licht (oud) aan het vloeien, waardoor ik denk dat ik misschien wel een innesteling heb gehad afgelopen donderdag (toen werd ik 's ochtends misselijk wakker, en dat heb ik nooit!).
Ik heb testen in huis gehaald. Ik denk dat ik er morgen maar eens een ga nemen, als ik het aandurf. Ik ben stiekem best bang voor een negatieve test. Dan vraag ik me ook serieus af wat mijn lichaam aan het doen is...
 
Ik heb een hele goede tip! Loslaten hoeft niet.. dat lukt je ook niet. Hoe meer je het probeert, des te meer stress het je geeft. Probeer er positief mee om te gaan. Laat jezelf gewoon toe om er mee bezig te zijn maar blijf wel reeël. Je lichaam heeft tijd nodig na een spiraal en vaak gaat er sws even tijd overheen. Gun jezelf die tijd en begin alvast met voorbereiden.. lees leuke blogs, schrijf van je af op forums, kijk filmpjes en lees boeken. Al klinkt het heel makkelijk uit mijn mond.. zelf zijn we bijna 2 jaar bezig geweest om zwanger te worden. 1.5 jaar geleden een mk gehad. Vanaf moment 1 ben ik er heel veel mee vezig geweest. Iedereen zei maar: laat het los dan komt het vanzelf. Ja hoe dan? Steeds als ik ermee bezig was voelde ik me kut omdat ik het moest "loslaten". Totdat 2 maanden geleden een vriendin tegen me zei: hoezo loslaten? Je wilt het zo graag! Ben er lekker mee bezig maar bekijk het positief. Ik heb dat toen gedaan.. heb het er veel met mn vriend over gehad. Niet meer waarom het niet lukte en hoe kut t was. Maar hoe het straks met een kleintje zou zijn en lekker fantaseren over de toekomst. Ik ben nu 8 weken zwanger. Ik wil niet zeggen dat het daar aan ligt.. maar het heeft me zoveel rust gegeven! En symptonen.. geloof me, die denk je elke maand opnieuw weer te voelen.. je let nu overal zo erg op dat je alles aan een eventuele zwangerschap linkt. Het komt vanzelf, en misschien wel sneller dan je denkt ?
 
Ik hield in een app mijn vruchtbare dagen bij, want ik was al met de pil gestopt lang voor we zwanger wilddn worden. 
Dit gaf mij heel veel rust omdat ik wist dat ik in de dagen ervoor misschien wel vanalles kon voelen, maar een zwangerschap kon t niet zijn, want ik was simpelweg niet vruchtbaar. 
Wij waren dan ook wel heel secuur in het veilig doen rond de vruchtbare periode. 
Uiteindelijk wilden we beginnen, en ben ik me ook juist gaan inlezen want ik wilde weten hoe je dit het beste aan kan pakken, dat geeft voor jezelf okk wel rust. Ik werd rond de vruchtbare periodd toen ook wel heel zenuwachtig zo van zal t raak zijn?! En ik voel gekke dingen!! Maar in mijn geval bleek mijn onderbuik gevoel ook hartstikke te kloppen want het was oefenronde 1 raak. 
 
Ik vond het prettig dat we gewacht hebben en dat ik mijn menstruatie gewoon op orde had, dat geefr je in de niet vruchtbare weken namelijk wel even een bepaalde rust
 
Je zal echt de enige niet zijn hoor! Ik weet dat het heel naar klinkt. Maar er juist niet mee bezig zijn werkt toch echt het beste. En ja, dat is ook heel moeilijk. Ik was bij m'n eerste kindje ook 10 rondes verder toen ik wel zwanger bleek te zijn. Elke maand voelde ik me ook anders, en was m'n buik aan het rommelen. Ik denk zelfs dat ik een aantal keer een innestelingfout heb gehad. Maar toen ik er een beetje klaar mee was, en het toen een maand heb gelaten voor wat het was, was ik de maand erop wel zwanger. Terwijl ik er juist toen niet mee bezig was. 
Je kan aan je afscheiding zien wanneer je vruchtbaar ben, dan is je afscheiding/slijm dun. Je kan er dan draden mee maken. Klinkt heel vies, maat schijnt echt zo te zijn. Ik ben in die periode ook extra gevoelig. 
Maar goed, succes! Spannende tijd! 
 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan