ohhh ik voel me even een takkewijf

hoi
ik denk ook dat je het hartstikke goed hebt gedaan.maar begrijp je gevoel wel,ik kan Mila ook zo moeilijk laten huilen het gaat me door merg en been.
Ik had het van het weekend ook met haar.we waren bij mijn schoonouders en daar wilde ze niet in bed.begint me daar toch te brullen en ikke erheen en weer terug net als jij.dat deed ze nog nooit,uiteindelijk er weer uit en een poos later weer geprobeerd en weer brullen.toch even volgehouden en uiteindelijk viel ze in slaap en na drie kwartier begon ze te brullen.ik heb het idee dat Mila ineens beseft dat ze ergens anders is dat er allemaal andere mensen zijn.ze keek zo angstig om haar heen bij mijn schoonouders in dat bedje echt heel sneu.kan het niet iets van een nieuwe fase zijn bij jou zoontje.?
Je bent in ieder geval een goede moeder hoor!
succes groetjes piewie
 
Je bent zeker geen takkewijf. Waag het niet dat ooit van jezelf te zeggen!! Je probeert gewoon consequent te zijn, één van de belangrijkste eigenschappen die een goede mama moet hebben.

Fonske.
 
Terug
Bovenaan