Hoi
Ik ben moeder van twee knappe gezonde jongens van bijna 3 & 1,5 jaar. Nu ben ik er vrijdag achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Ik ben alleen enorm aan het twijfelen, houden of weghalen….
Het is het mooiste wat er is een klein eigen wondertje op de wereld. Maar we zijn na beste een drukke tijd van baby’s, verbouwingen en mijn partner een hernia eindelijk aan het bijkomen en weer een beetje aan het opladen. (Daarnaast vind ik het toch ook wel weer een hoop onzekerheid, gezondheid, geld technisch, gewoon weer zoveel zorgen, minder aandacht voor mijn jongens)
Als ik voor/tegens opschrijf zijn er meer tegens maar eerlijk niets zo bijzonder als zwangerschap en een kindje krijgen.. dus wat moet ik nu.
Ik heb PCOS en ben al 4 jaar niet echt ongesteld, nu ben ik er vrijdag achter gekomen en ben ik al 7 weken (bijna 8 nu) dus het hartje klopt ookal.. dit maakt de keuze nog moeilijker en daarnaast moet het ook weg gezogen worden onder plaatselijk verdoving of narcose allebei vind ik het een vreselijk idee….
Zijn hier mensen die ook in deze situatie hebben gezeten? Of mensen die een abortus hebben gehad en hoe jullie dit ervaarden…
Er is geen goed of fout maar ik kan de keuze maar 1 keer maken en wil in beide gevallen geen spijt krijgen…. Ik vind het vreselijk… ?
Ik ben moeder van twee knappe gezonde jongens van bijna 3 & 1,5 jaar. Nu ben ik er vrijdag achter gekomen dat ik weer zwanger ben. Ik ben alleen enorm aan het twijfelen, houden of weghalen….
Het is het mooiste wat er is een klein eigen wondertje op de wereld. Maar we zijn na beste een drukke tijd van baby’s, verbouwingen en mijn partner een hernia eindelijk aan het bijkomen en weer een beetje aan het opladen. (Daarnaast vind ik het toch ook wel weer een hoop onzekerheid, gezondheid, geld technisch, gewoon weer zoveel zorgen, minder aandacht voor mijn jongens)
Als ik voor/tegens opschrijf zijn er meer tegens maar eerlijk niets zo bijzonder als zwangerschap en een kindje krijgen.. dus wat moet ik nu.
Ik heb PCOS en ben al 4 jaar niet echt ongesteld, nu ben ik er vrijdag achter gekomen en ben ik al 7 weken (bijna 8 nu) dus het hartje klopt ookal.. dit maakt de keuze nog moeilijker en daarnaast moet het ook weg gezogen worden onder plaatselijk verdoving of narcose allebei vind ik het een vreselijk idee….
Zijn hier mensen die ook in deze situatie hebben gezeten? Of mensen die een abortus hebben gehad en hoe jullie dit ervaarden…
Er is geen goed of fout maar ik kan de keuze maar 1 keer maken en wil in beide gevallen geen spijt krijgen…. Ik vind het vreselijk… ?