Onbegrip a.s. vader

Hoi meiden.

Ik lees nu al jullie berichtjes en ik herken het helemaal niet!
Ik ben nu bijna 10 weken zwanger en alleen maar misselijk en overgeven.
Ik ben ook ruim anderhalve week thuis gebleven van mijn werk omdat ik zo ziek er van was. Nu hoef ik nog maar twee keer per dag over te geven en ik ben veel moe.
Maar vanaf de dag dat ik er ziek van was heeft mijn man me overal bij geholpen.
Hij deed sávonds het huishouden een beetje en kookte voor mij.
Hij sjeesde elke dag weer naar de winkels om dingen te halen waar ik toen trek in had... echt heel lief.
Maar ik vind het wel rot voor jullie want zwanger zijn is niet zomaar iets.
Probeer je man er goed bij te betrekken en bespreek het anders eens met je verloskundige!

Nou meiden succes met de mannen!  

Liefs Noomie 23 jaar, 9w en 5 d.
 
Dames,

Ook voor mij is dit allemaal heel herkenbaar.
Ik ben zooooo ontzettend misselijk, moe en ziek geweest de afgelopen paar weken dat ik echt zoiets had van 'wat overkomt mij nu' ?
Voor het eerst zwanger, dus je weet niet echt wat je kan verwachten, maar DIT had ik dus totaal niet zien aankomen.
Gelukkig heb ik een hele lieve vriend .. na zijn werk opruimen, eten maken, hondjes uitlaten en altijd halen wat ik op dat moment terstond lust .
Het enige probleem was dus dat hij mijn moodswings totaal niet kon begrijpen.
Dat ik het ene moment heel lief kon zijn en het volgend moment ontzettend snauwerig en pissig.
En doordat ik me zo verschrikkelijk ellendig voelde kon ik hem eigenlijk niet zo goed om mij heen verdragen en waren al zijn lief bedoelde aanrakingen en bedoelingen  alleen maar storend.

Op een gegeven moment had ik ook het gevoel dat hij niet echt blij was met de zwangerschap of zich niet echt betrokken  voelde, maar toen heeft  mijn vk  uitgelegd dat dit ook voor mannen  een hele moeilijke tijd is.
Alles veranderd, jij voelt je niet goed, hij moet alles overnemen  dus echt blij kan hij nog niet zijn met de zwangerschap (wat je wel van hem verwacht).
Maar na alle  zwangerschapskwaaltjes  breken dan de leuke tijden aan  en dat merk ik nu ook wel.
Gelukkig voel ik me nu stukken beter en gaan dingen weer veel beter.
Maar in een ieders verhaal hierboven herken ik wel wat.
Wat hebben zwangere vrouwen toch veel gemeen met elkaar

Groetjes Tamara
12 weekjes zwanger -- 24 jaar
 
Hallo Allemaal,

Ohh wat ben ik blij dat ik dit allemaal lees... Ik ben nu (pas) 7,5 week zwangeren ben gelukkig maar heel soms misselijk (maar dan kan natuurlijk nog erger worden), maar ben enorm opstandig. Ik ken mezelf niet op deze manier, ben normaal een bezige bij en kan niet stil zitten, maar nu wil ik alleen maar liggen en hangen!!!! Mijn man heeft er zo nu en dan wel begrip voor,maar als hij dat ook niet opbrengt, word de sfeer er alleen maar gezelliger op......... Ik hoop dat het snel overgaat en voor de rest van alle zwangere dames, veel succes.

groetjes Rach.
 
Hoi!

Wat een toestand is dat als je partner er zo weinig van begrijpt! Het lijkt mij belangrijk vaak met elkaar in gesprek te gaan, zodat je allebei snapt wat er in de ander omgaat. Bij ons werkt dat doorgaans erg goed.
Verder ben ik gezegend met een man die totaal niet moeilijk doet over huishouden en wat dies meer zij. Hij doet het  of ik doe het en we proberen ook altijd rekening met elkaar te houden. Is hij moe of druk, dan doe ik het en omgekeerd.

Qua zwangerschap kan ik nog niet helemaal meepraten, ben pas een week of 4 zwanger en heb (nog) geen klachten. Ik heb hem  het boekje van Kluun (Help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt) cadeau gegeven waarin op humoristische wijze de zwangerschap, moodswings en alles beschreven wordt 'voor een man, door een man'. Zelf heb ik een negen maanden dagboek gekocht waar bij iedere dag kort beschreven staat wat er allemaal gebeurt, zowel wat betreft de ontwikkeling van het kindje als wat je als vrouw kunt merken van het zwanger zijn. Ik lees hem iedere avond voor wat er vandaag gebeurd is en wat er morgen gaat gebeuren. Ook wil ik hem erbij betrekken door hem iedere avond mijn buik in te laten smeren met olie of crème. Voor hem leeft het  veel meer  op deze manier.

Christa, waarom regel je het brood van je man niet de avond ervoor? Dan staat alles voor hem klaar en hoef je toch je bed niet uit. Je kunt eventueel zelfs zijn zakje boterhammen in de vriezer leggen. Als hij het meeneemt 's ochtends, is het ontdooid tegen lunchtijd en heeft hij nog vers brood ook! (Dit laatste doe ik voor mezelf altijd omdat ik er 's ochtends geen tijd voor wil maken en ook niet van oud brood houd.)

Nou allemaal veel succes met zwanger zijn en met jullie mannen! Ik wens jullie (toch) een hele fijne zwangerschap!!

Groetjes,
Tess
 
Wat een herkenning. Ik zit hier namelijk pissig achter de computer, mijn man is net boos weggegaan.

Ik ben 17 wkn zwanger en heb weinig klachten behalve dat ik heeel erg moe ben. Ik heb tot vrijdag 4 dagen per week gewerkt(ben leerkracht) en daarna deed ik ´s avonds ook nog wel wat in het huishouden. Nu ben ik vrij en ben rond 1 uur terug mijn bed ingegaan omdat ik zo moe was. Mijn man boos. Hij vindt dat ik teveel slaap. Ik heb hem het ook al proberen uit te leggen maar het komt niet aan. Ik snap wel dat het voor hem moeilijker te begrijpen is maar hij kan het toch proberen. Nou ja dikke ruzie met dikke tranen en man naar zijn schoonouder...kan ik toch nog ff slapen
 
jeetje zeg, ik schrok me dood van de verhalen.



heb ik het dan zo getroffen !!



Mijn mannetje let op me, zorgt voor me, doet een hoop voor en dat deed
hij ook al voordat ik zwanger was. Hij is best een huismannetje. We
werken allebei fulltime en hij doet nu zwaarder werk.



Maar steeds aan mij vragen of het gaat, of ik wel voorzichtig doet
(soms een beetje overdreven, ik ben niet van porselein) en als ik moe
ben, zegt ie gaat effe op bed liggen of zo.   soms krijg ik lieve
smsjes als hij weer een vrijdag avond borrel op zijn werk heeft, en
zegt hij dat ik het niet zo laat moet maken (omdat ik zaterdag morgen
om 6 uur op moet en geen ochtenmens ben)



Heb niet echt last gehad van misselijkheid, maar wel van
verschrikkelijk vermoeidheid.   Stond mijn mannetje na het werk ook
gewoon nog te koken en af te ruimen.



Dus ik denk dat ik mijn handen mag dichtknijpen met deze jongen. En gelukkig dat het dus ook anders kan.

 
Hallo allemaal ?
Ik zou graag mijn verhaal hier kwijt willen. 
Ik ben 9 weken zwanger en ervaar alles wat je niet wilt als je zwanger bent. Ik kan plots mijn vriend niet meer knuffelen of ik krijg het benauwd. Zelfs een kus en ik voel dat ik moet overgeven. Zijn adem ruikt plots heel sterk naar alcohol (maar hij drinkt geen alcohol) en ik kan het niet uitstaan, maar door dit geval hebben we vaak ruzie, omdat hij vind dat hij ook gevoelens heeft en de Ouwe ik mis.. Ons laatste ruzie ging weer over hetzelfde. Over mijn gedrag tegen over hem die ik geen controle over heb en uit boosheid heb ik mijn koffers gepakt en ben ik naar mijn ouderlijk huis terug gekeerd en die avond bracht hij gelijk alles wat van mij is en bij hem was naar mij, wat natuurlijk heel hard aan voelde en sindsdien moet hij mij en het kind niet meer. Alleen omdat ik mijn koffers pakte en vertrok. Het was ons 1 ste hevige ruzie en gelijk besta ik niet meer voor hem, wie heeft er ook zoiets meegemaakt? Vriendelijke groeten H. 
 
Ik vind dat je vriend wel iets meer begrip op kan brengen, ik zelf ben nu 17 weken zwanger en ben echt vanaf dag 1 tot en met week 9 ziek zwak en misselijk geweest. Met een kleine van 1,5 die rondparadeert toch iets lastiger. Gelukkig is onze dochter wel een heel makkelijk kind en kan zichzelf wel redelijk goed vermaken.
Mijn man zegt ook dat ik wel iets meer klaag als bij onze dochter. Waarbij ik dus bijna nergens ladt van had. Maar hij snapt het wel dat het ook pittiger is als je er al een hebt rondlopen.
Maar zodra mijn man uit werk komt en ik ben misselijk of moe neemt hij de kleine meid over en kookt ook nog.
En ik heb ook de eerst weken al vanaf 8 uur 's avonds in bed gelegen vond hij ook niet zo gezellig maar begrip was er gelukkig wel.
Ik hoop dat je vriend zich iets meer in kan denken in jou situatie en dat het idd niet niks is met al die gekke hormonen!
Fijne zwangerschap nog verder
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan