A
Anoniem
Guest
Meiden ik moet even mijn EI kwijt....
Mijn moeder heeft vandaag een auto ongeluk gehad.
Ik zat net vanmorgen aan Ma te denken en wilde misschien vanmiddag even een bakkie thee bij "oma" doen, zodat ze Iris ook weer even zou zien en kon knuffelen...
Ik belde dus even tussen de middag om te vragen of ze thuis was, zegt ze dat ze op bed ligt. Man, ik schrok me echt lam! en even moest gaan zitten om t trillen van mijn benen op te vangen
Ze werd van achter aangereden terwijl ze stil stond, te wachten om een parkeerplaats in te draaien en eerst achteruit tegen de hoofdsteun sloeg en de auto daarna vooruit tegen een muur knalde. Dikke whiplash dus.
De dame die haar aanreed met 60 km/u zei dat ze haar niet had zien staan door de laagstaande zon. Dat vrouwtje kwam net terug van de garage waar ze haar auto had laten taxeren omdat ze in scheiding ligt. Nu kan ze weer terug, want die auto ligt ook in de kreukels (trekhaak in voorkant gehad).
Dit is de 2e keer in 2 jaar tijd dat ze van achter aangereden wordt en ze heeft nog steeds last van de whiplash van de vorige keer. Ik ben wel blij dat er gelukkig mensen bij waren die het zagen gebeuren en dat een van hen mijn moeder gelijk naar de dokter heeft gebracht.
Ze is thuis gelijk plat gaan liggen op de verduisterde logeerkamer om haar hoofd rust te geven, waardoor de effecten van de whiplash misschien wat minder heftig zullen zijn als de vorige keer.. toen kende ik haar amper terug.
Mijn vader had nachtdienst en ligt nog te slapen, Ma is op de logeerkamer gaan liggen om hem niet wakker te maken. Maar hij zal straks wel erg schrikken want ze ligt nu zelf weer in de kreukels en ze had zijn auto mee (de grote diesel) en die ligt nu ook in puin. Het is nog maar afwachten of het te repareren is of dat het total-loss is. We hopen op reparatie, want het spaarpotje kan niet zoveel meer hebben.
Ik heb gevraagd dat pa mij belt, zodat we even kunnen kortsluiten of ik in moet springen om eea over te nemen (huishouden, hondjes laten lopen, kat verzorgen, kids van mijn zusje opvangen (zouden bij Oma logeren vannacht)). Ik heb ook gelijk heb aangeboden een van onze twee auto's uit te lenen, zodat ze gewoon een auto hebben, maar dat wilde ma toch niet aannemen.
We zouden vrijdag met zijn 4-en (ma, schoonmama, zusje en ikzelf-met-Iris) naar de HHB gaan en over de 9maandenbeurs struinen. Daar keken we allemaal erg naar uit, een dagje met de dames. Maar nu is t maar afwachten of dat nog wel kan of dat de dokter zegt dat t onverantwoord is voor Ma om vrijdag op pad te gaan, vanwege al het licht en de herrie enzo op zo'n beurs. Als Ma niet meekan, gaan we met ze 3-en. Kan ze wel mee, dan rijd ik wel met onze AX en zet haar voorin....
Ongelukken zitten in een klein hoekje.
Maar waarom dan mijn Ma voor de 2e keer in 2 jaar tijd?! 'Tis gewoon niet eerlijk....
Nou ja, wilde t gewoon even delen...
Esther
Mijn moeder heeft vandaag een auto ongeluk gehad.
Ik zat net vanmorgen aan Ma te denken en wilde misschien vanmiddag even een bakkie thee bij "oma" doen, zodat ze Iris ook weer even zou zien en kon knuffelen...
Ik belde dus even tussen de middag om te vragen of ze thuis was, zegt ze dat ze op bed ligt. Man, ik schrok me echt lam! en even moest gaan zitten om t trillen van mijn benen op te vangen
Ze werd van achter aangereden terwijl ze stil stond, te wachten om een parkeerplaats in te draaien en eerst achteruit tegen de hoofdsteun sloeg en de auto daarna vooruit tegen een muur knalde. Dikke whiplash dus.
De dame die haar aanreed met 60 km/u zei dat ze haar niet had zien staan door de laagstaande zon. Dat vrouwtje kwam net terug van de garage waar ze haar auto had laten taxeren omdat ze in scheiding ligt. Nu kan ze weer terug, want die auto ligt ook in de kreukels (trekhaak in voorkant gehad).
Dit is de 2e keer in 2 jaar tijd dat ze van achter aangereden wordt en ze heeft nog steeds last van de whiplash van de vorige keer. Ik ben wel blij dat er gelukkig mensen bij waren die het zagen gebeuren en dat een van hen mijn moeder gelijk naar de dokter heeft gebracht.
Ze is thuis gelijk plat gaan liggen op de verduisterde logeerkamer om haar hoofd rust te geven, waardoor de effecten van de whiplash misschien wat minder heftig zullen zijn als de vorige keer.. toen kende ik haar amper terug.
Mijn vader had nachtdienst en ligt nog te slapen, Ma is op de logeerkamer gaan liggen om hem niet wakker te maken. Maar hij zal straks wel erg schrikken want ze ligt nu zelf weer in de kreukels en ze had zijn auto mee (de grote diesel) en die ligt nu ook in puin. Het is nog maar afwachten of het te repareren is of dat het total-loss is. We hopen op reparatie, want het spaarpotje kan niet zoveel meer hebben.
Ik heb gevraagd dat pa mij belt, zodat we even kunnen kortsluiten of ik in moet springen om eea over te nemen (huishouden, hondjes laten lopen, kat verzorgen, kids van mijn zusje opvangen (zouden bij Oma logeren vannacht)). Ik heb ook gelijk heb aangeboden een van onze twee auto's uit te lenen, zodat ze gewoon een auto hebben, maar dat wilde ma toch niet aannemen.
We zouden vrijdag met zijn 4-en (ma, schoonmama, zusje en ikzelf-met-Iris) naar de HHB gaan en over de 9maandenbeurs struinen. Daar keken we allemaal erg naar uit, een dagje met de dames. Maar nu is t maar afwachten of dat nog wel kan of dat de dokter zegt dat t onverantwoord is voor Ma om vrijdag op pad te gaan, vanwege al het licht en de herrie enzo op zo'n beurs. Als Ma niet meekan, gaan we met ze 3-en. Kan ze wel mee, dan rijd ik wel met onze AX en zet haar voorin....
Ongelukken zitten in een klein hoekje.
Maar waarom dan mijn Ma voor de 2e keer in 2 jaar tijd?! 'Tis gewoon niet eerlijk....
Nou ja, wilde t gewoon even delen...
Esther