Ongepland zwanger, zoo veel veranderingen

A

ANONYMOUS_USERNAME

Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen.. Ik ben 25 jaar oud, al 5 jaar samen met mijn vriend, maar we hebben de nodige ups en downs gekend (hierdoor ook een tijd niet samen geweest). Sinds twee weken weet ik dat ik zwanger ben, na een termijnbepaling blijk ik 5 weken te zijn. Slik.. En nu? Ik wil absoluut kinderen, maar naar mijn mening hebben we ons leven nog onvoldoende op de rit.

Om een beetje een beeld te schetsen:Hij: eind twintig, zit financieel krap, woont 100km verderop en heeft sinds een jaar een baan waar hij mogelijk een opleiding kan volgen en wil hierdoor absoluut niet weg bij het bedrijf. Dit is reeel, gezien hij zijn hogere opleiding niet af heeft gemaakt.
Ik: net een leuke vaste parttime baan, gebonden aan mijn huidige woonplaats door vrienden/familie, zelfstandigheid (door bijv alleen te wonen) bevalt me goed.

We hebben veel gepraat en zijn tot de conclusie gekomen dat we het OF niet doen (zijn voorkeur) OF ik ga verhuizen en er voor gaan. Hij laat de definitieve keus aan mij. Maar oh want vind ik het moeilijk... Bij hem gaan wonen betekend: mijn eerste zwangerschap mee maken zonder mijn vrienden en familie dichtbij me, mijn baan (waar ik het erg naar mijn zin heb) opzeggen, in een stad gaan wonen waar ik niemand heb. Maar ook: mijn vrijheid opgeven, de komende jaren het financieel minder hebben, mijn dromen (om bijv. verder te studeren en te reizen) voorlopig laten varen.

Ik ben er nog niet aan toe. We zijn er nog niet aan toe. Maar het zit er al en ik heb gevoelsmatig geen keus..

Zijn er hier mensen die zichzelf herkennen in mijn verhaal?
 
Hey Sun, ik hoor hiereigenlijk nog niet, maar lees af en toe wel mee.

Lastige situatie, zeg! Is het geen optie om een huisje in het midden te gaan zoeken? Zo kunnen jullie allebei je baan houden (50 km reizen) en toch bij elkaar zijn, Ook zijn jouw familie en vrienden dan niet ver weg.

Zelf zou ik er helemaal voor gaan, maar dat komt ws omdat wij al ruim 2 jaar bezig zjin zonder resultaat. Dat verandert toch flink je kijk op van alles...

Succes met de beslissing!
 
Hey Daycey,

dank voor je reactie. In het midden wonen is inderdaad een optie, maar mijn vriend staat hier niet positief tegenover. Hij wil graag (zeg maar 'persé') in zijn huidige woonplaats blijven wonen. Mede hierdoor heb ik het gevoel dat ik de gene ben die veel moet inleveren.. Ben simpelweg bang dat ik doodongelukkig en eenzaam zal zijn, zo'n eind weg van de mensen die ik juist zo graag om me heen heb..

Wat naar voor jullie dat het niet wil lukken met zwanger worden.. Lijkt me erg vervelend om dan mijn verhaal te lezen (schrijf ik met een brok in mn keel..). Hopelijk krijgen jullie op een dag het goede nieuws!
 
Hee -Sun-,

Meis ten eerste gefeliciteerd met je zwangerschap
Zit in een soort gelijk situatie alleen mijn vriend komt uit Bulgarije, en wil daar naartoe terug omdat hij geen andere keuze ziet om dan met mij samen te zijn, alleen ik kan die stap wat moeilijker maken omdat ik hier alles heb.
Als ik jouw was ga voor dit kindje, het is zo iets moois wat daar binnenin groeit , jouw vriend moet ook jouw keuzes accepteren & respecteren
En misschien is het een goed idee met je vriend een goed gesprek te voeren en hem te vertellen wat jij er van vind..

Ben zelf nu 30+5, en ik was er eigenlijk ook niet 100% klaar ervoor, maar wat je er voor terug krijgt is het mooiste wat je kan bedenken.

Liefs Meisje1990
 
Hoi Sun,

Waarom nu al dit soort keuzes maken? Misschien kan je gewoon blijven wonen waar je nu woont, waar je de steun van je vrienden en familie hebt? Je hoeft toch niet op stel en sprong alles op te geven? Verhuizen kan over een jaar (of twee of drie) ook nog wel. Okee, je moet dan de kleine voornamelijk in eerste instantie alleen opvoeden met een weekendvader, maar dat is dan omdat de situatie nu eenmaal zo is. Ik begrijp ook dat je vriend deze kans niet wil laten lopen op een opleiding en ik begrijp ook dat jíj de steun van vrienden en familie nu erg nodig hebt. Een beslissing nemen waar je niet achter staat lijkt me geen goede basis voor de toekomst.
Succes met je keuze en ik hoop dat jullie er samen uitkomen.
 
Hoi meid,

Moeilijke situatie joh. Ik heb aan het begin van mijn zwangerschap (ben nu 37 weken) ook voor de keuze van wel of geen abortus gestaan,
Ik ben zwanger van de vierde en wij vonden drie kinderen echt genoeg. Ik was dan natuurlijk welliswaar al moeder maar weet daarom ook dat het best zwaar kan zijn. Ik heb ook een verantwoordelijkheid naar de andere ddrie kids en niemand zou erbij gebaat zijn als ik overspannen zou zijn over drie jaar. Het paste ook niet in ons huis, auto etc. Gewoon te veel van het goede.
We hebben toen heel lang samen gepraat en besloten (rationeel) dat we de zwangerschap af zouden breken. Echter toen we de keus gemaakt hadden waren we zo verdrietig en depri dat we wisten dat we nooit met deze beslissing zouden kunnen leven en zijn dus voor deze vierde gegaan. We hebben een goed huwelijk, alle twee een baan enz.
Ik snap dus dat jij in een hele andere situatie zit maar in die tijd heb ik veel gepraat met mensen die een abortus gehad hebben en veel gelezen op internet enzo. Wat mij daarbij opviel dat mensen die spijt hebben bijna allemaal "gepusht" werden door andere mensen (partner, ouders enz.) of die om rationele redenen de zwangerschap hebbben beindigd (geen geschikt huis, baan etc). De meiden die geen spijt hadden hadden veelal gevoelsmatig de beslissing genomen (niet klaar voor zijn, geen moeder willen zijn etc).
Mijn advies, hoe nietszeggend ook is dus om vooral je gevoel te volgen. Dat is moeilijk want je gevoel gaat waarschijnlijk alle kanten op.
Maar in je brief viel het me op dat je schreef dat je gevoelsmatig geen keuze hebt. Waarom voel je dat zo? Misschien interessant om eens naar te kijken.
Haha ik heb wel een heel erg lang verhaal geschreven maar ik wens je echt heel veel sterkte met je beslissing. Volg je gevoel en heb vertrouwen in de toekomst.
groetjes hanneke
 
he meis van harte gefeliciteerd,

Het blijft jullie keuze, maar denk goed na wat je doet, het is een wezentje in je lichaam, wat esk ook zegt je kan voor een tijdje blijven wonen en met je ouders,vrienden,familie praten wat zij voor jullie kunnen betekenen,

Daarbij bedoel ik, steun, je wilt blijven werken, voor oppas, er zijn veel mensen die een relatie hebben en als nog alleen ervoor staan omdat de man een baan hebben waar ze maanden weg blijven en dan weer tijdje terug zijn, het kind lijd er echt niet onder, als je maar ervoor gaat. en je kan altijd daarna kijken of je bij hem wilt wonen of in het midden gaan wonen.

Ik zelf woon nu al ruim 6 jaar met me man,maar ik moest in het begin ook een keuze nemen om bij me vrienden familie verweg te wonen, liefst wilde ik dar blijven, toch heb ik de stap genomen en langzaam maak ik nu vrienden door onze dochter, en me andere vrienden ja die zie ik nooit meer, dan zeg ik sorry maar dan zijn het geen vrienden.Wij konden ook niet meer terug naar waar ik vandaan kwam wegens me man zijn baan.

Dus probeer te denken wat je wilt, als je bij hem zou gaan wonen is een grote stap maar wel een stap voor nieuwe toekomst en vrienden maak je snel ( ik niet maar nu onze dochter naar de peuterspeel gaat wel) door bv, baby zwemmen, kinderdag verblijf als je die keuze gaat maken, ik weet niet of je vriend in een goede buurt woont, of dat jullie kijken of je in zijn woonplaats een huisje kan zoeken waar redelijk veel ouders met jonge kinderen wonen?

IK zeg niet dat je het moet doen maar ik zeg je dit uit ervaring van ver verhuizen van je vertrouwde wereldje dat goed komt.

Veel s6 met je keuze.

Liefs
 
Herken het wel, maar bij ons woonden we maar 20 kilometer uit elkaar. Ik ben op mijn 21ste ongepland zwanger geraakt. Zijn toen een aantal maanden erna gaan samenwonen.
Nu 4 jaar later, is er een tweede bijgekomen (nu bijna 5 maanden). Je leven veranderd en het is niet automatisch zo dat je vrienden dan met je mee veranderen. De meeste vrienden die ik toen had waren alleen maar bezig met uitgaan en jongens. En je zal je ouders minder zien, maar 100 kilometer is met de auto goed te doen. Wat je ook kiest, veel succes er mee.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan