Afgelopen maandag ben ik er achter gekomen dat ik al 12 weken zwanger ben. Dit komt omdat ik voorgaande maanden gewoon ongesteld ben geworden, echter alleen weinig. Toen ik maandag een test deed, bleek ik 12 weken zwanger te zijn. Ik mag volgens de dokter ook geen abortus meer doen. Eigenlijk wil ik dat ook niet, maar nu komt het probleem. Mijn vriend weet het nog niet omdat hij tot donderdag weg is met zijn werk, maar hoe moet ik het hem vertellen? Hij is nog lang niet toe aan kinderen, en we hebben behoorlijk wat problemen. Wat kan ik als beste doen? En hoe ga ik om met zijn reactie straks? Want ik weet 100% zeker dat ie boos wordt...
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Ongewenst zwanger?
- Onderwerp starter liefmeisje89
- Startdatum
Woon je in Nederland of Belgie? Want in Nederland is abortus mogelijk tot 24 weken, dat zou dus nog een optie kunnen zijn. Maar je schrijft al dat je geen abortus wil.
Ik zou het je vriend donderdag als hij terug is vertellen, niet over de telefoon ofzo, maar persoonlijk. Geef hem ook de tijd om even aan het idee te wennen, het is nog al wat. Ik hoop toch niet dat hij boos zal worden, jullie hebben samen seks gehad en daar kan nou eenmaal een zwangerschap uit voortkomen. Hij is net zo verantwoordelijk als jij.
Maar het is misschien wel handig om te bedenken of jij dit kind ook alleen kan en wil opvoeden, want je hebt wel kans dat het daar op uit draait.
Heb je een baan? Steunen je ouders je? Kun je kinderopvang regelen?
Succes!
Ik zou het je vriend donderdag als hij terug is vertellen, niet over de telefoon ofzo, maar persoonlijk. Geef hem ook de tijd om even aan het idee te wennen, het is nog al wat. Ik hoop toch niet dat hij boos zal worden, jullie hebben samen seks gehad en daar kan nou eenmaal een zwangerschap uit voortkomen. Hij is net zo verantwoordelijk als jij.
Maar het is misschien wel handig om te bedenken of jij dit kind ook alleen kan en wil opvoeden, want je hebt wel kans dat het daar op uit draait.
Heb je een baan? Steunen je ouders je? Kun je kinderopvang regelen?
Succes!
pfoe heftig zeg! ik zou het donderdag vertellen als hij terug komt. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt. Maar waarom zou hij boos worden dan???
Succes!
Liefs,
Succes!
Liefs,
Het lijkt me heel raar als hij boos zou worden... Waar twee vrijen zijn twee schuldig! Ook hij wist dat dit een mogelijkheid was en toch heeft hij zijn piemel gebruikt... Misschien is het een eerste reactie uit shock?
Ik zou het indd ook zo snel mogelijk vertellen, persoonlijk en je eigen mogelijkheden uitzoeken. Als alleenstaande ouder krijg je veel financiele steun van de overheid, verdiep je er eens in!
Wel vind ik het raar van je arts dat hij zegt dat abortus niet meer kan, want officieel mag het wel, maar goed, je wilt geen abortus dus dat is geen optie. Heb je het al besproken met je ouders?
Ik zou het indd ook zo snel mogelijk vertellen, persoonlijk en je eigen mogelijkheden uitzoeken. Als alleenstaande ouder krijg je veel financiele steun van de overheid, verdiep je er eens in!
Wel vind ik het raar van je arts dat hij zegt dat abortus niet meer kan, want officieel mag het wel, maar goed, je wilt geen abortus dus dat is geen optie. Heb je het al besproken met je ouders?
Het is juist andersom.. Volgens Wikipedia mag je abortus laten uitvoeren tijdens de gehele zwangerschap....
Heel freaky moet ik zeggen...
Heel freaky moet ik zeggen...
Tja, bedenk eerst goed wat jij wilt. Je hebt het over abortus, maar zegt ook dat jet het liever niet doet. Wees eerst duidelijk naar jezelf toe. Als jij zeker weten geen abortus wilt, dan sta je straks sterker in je schoenen als je vriend moeilijk gaat doen. Laat je niet overhalen iets te doen waar je spijt van krijgt.
Verder moet je het dan niet langer uitstellen, maar als hij thuis is ook het nieuws gaan vertellen.
Je kan vantevoren zeggen dat je wel vermoed dat hij boos wordt, maar dat dit niet jouw bedoeling was en jullie sámen nu een kindje krijgen.
Probeer het vooral positief te brengen en zeg duidelijk dat jullie sámen hiervoor gezorgd hebben.
Als hij boos wordt, laat hem maar even. Geef hem ook even de tijd aan het idee te wennen.
En als er echt niet met hem daarna te praten valt, spreek dan een moment of dag af, waarbij jullie samen om de tafel gaan zitten en dingen bespreken.
Heel veel succes
Reneke
Verder moet je het dan niet langer uitstellen, maar als hij thuis is ook het nieuws gaan vertellen.
Je kan vantevoren zeggen dat je wel vermoed dat hij boos wordt, maar dat dit niet jouw bedoeling was en jullie sámen nu een kindje krijgen.
Probeer het vooral positief te brengen en zeg duidelijk dat jullie sámen hiervoor gezorgd hebben.
Als hij boos wordt, laat hem maar even. Geef hem ook even de tijd aan het idee te wennen.
En als er echt niet met hem daarna te praten valt, spreek dan een moment of dag af, waarbij jullie samen om de tafel gaan zitten en dingen bespreken.
Heel veel succes
Reneke
Lieve mensen,
Ten eerste bedankt voor al jullie reacties.
Op een paar vragen van jullie geef ik even antwoord.
Ik woon in Nederland, dus ook ik vind het raar dat mijn arts zei dat ik vanaf 12 weken geen abortus meer mag. Dat ik er over dacht, was mijn eerste reactie, omdat ik toch in paniek was. Ten tweede heb ik geen ouders/familie meer, dus ben ik afhankelijk van mn vriend, en m'n schoonouders. Ten derde is mijn vriend overspannen, en ik weet gewoonweg niet hoe hij met het nieuws om gaat. Het is een temperamentvolle jongen, die nog wel eens behoorlijk kwaad kan worden. Vandaar mijn angsten. Maar een ding weet ik zeker, ik wil het kindje houden...!!!
Ten eerste bedankt voor al jullie reacties.
Op een paar vragen van jullie geef ik even antwoord.
Ik woon in Nederland, dus ook ik vind het raar dat mijn arts zei dat ik vanaf 12 weken geen abortus meer mag. Dat ik er over dacht, was mijn eerste reactie, omdat ik toch in paniek was. Ten tweede heb ik geen ouders/familie meer, dus ben ik afhankelijk van mn vriend, en m'n schoonouders. Ten derde is mijn vriend overspannen, en ik weet gewoonweg niet hoe hij met het nieuws om gaat. Het is een temperamentvolle jongen, die nog wel eens behoorlijk kwaad kan worden. Vandaar mijn angsten. Maar een ding weet ik zeker, ik wil het kindje houden...!!!