Onhandige actie

[Anoniem]

Nu onze zoon bijna tien maanden is en hij steeds sneller kruipt, zich optrekt en "wilder" wordt, heb ik een vraag aan jullie allemaal:
Hebben jullie wel eens een onhandige actie waardoor je kleine zich zeer doet en het op een brullen zet? Met als gevolg dat je met buikpijn en een MEGA schuldgevoel rondloopt en bang bent dat je kleine er iets aan overhoudt?
Of ben ik de enige onhandige moeder. Ik noem: trui uittrekken vanuit de kinderstoel waarna z'n koppetje tegen de kinderstoel stoot, hem in de auto in z'n kinderstoel zetten maar dat hij dan door mijn schuld zijn hoofd aan het portier van de auto stoot...

Verder ben ik geloof ik best een lieve moeder hoor maar soms ZO onhandig!

 

[Anoniem]

Ik denk dat iedere moeder dat wel heeft, en zich er dan rot om voelt. Maar ja wij zijn ook maar mensen.

Ik vergeet wel eens de knoopjes van het truitje los te maken en dan zit ze vast in haar truitje, hoofdje tegen portier gebeurt mij ook wel eens. Maar de ergste is wel dat ik het blad van de kinderstoel naar beneden wou duwen en toen zat haar vingertje ertussen

Ik denk dat ze het ons wel vergeven hoor.

Groetjes sandra

 

[Anoniem]

Och meid, dat zijn ze zo vergeten. Wat dat betreft heeft een kinderhart heel veel liefde....
Ik heb gelukkig met Milan nog geen domme acties gehad. Maar met Jorick toen hij 1/2 jaar oud was moest ik hem even in bad alleen laten zitten omdat ik even een handoek ging pakken (1 voetstap bij het bad vandaan) Ik laat hem los en hij zit, ik kijk om en zie hem staan twee handjes op de rand van het bad en ik stap naar hem toe en KEDENG met zijn hoofdje op de rand van het bad en bloeden..... Ik huilen en Jorick direct uit bad gehaald, gekeken waar het bloed vandaan kwam en direct de eerste hulp gebeld. Moest dat arme jochie 4 hechtingen in zijn bovenooglid hebben omdat door de klap er zo'n druk op het oogje was gekomen en dus los gegpletst was......

Ik heb me echt wekenlang schuldig gevoeld en dan zegt iedereen ook nog tegen je ach meid kon je niets aan doen... Nou idd ik kon er niets aan doen maar vanaf die tijd ligt er voordat iemand in bad gaat er een handoek voor ze klaar. En ik blijf er dus echt bij zitten.... Dit zal mij niet nog een keer gebeuren.

Jorick heeft er niets aan overgehouden en als hij de foto's ziet, zegt hij wat was ik toen  stoer he mam.

 

[Anoniem]

Hahahahaha, ik moet toch wel een beetje lachen om jouw topic, want hier nog zo'n stuntelige mama. En ik heb toch al 2 kinderen. Tja, je wilt vaak snel even wat doen en denkt er dan niet echt bij na, waardoor wel eens wat butspartijen worden  veroorzaakt. Ik denk ook wel eens bij mezelf: nou, dat had je wel eens wat voorzichtiger kunnen doen, maar vaak is het gewoon de snelheid waarmee ik dingen wil doen. Ik geloof ook niet dat mijn kinderen er iets aan over houden (tenminste dat hoop ik ook niet )

Groetjes Fonske .

 

[Anoniem]

Kan het ook niet laten te  gniffelen om je topic, ik zie het ook helemaal voor me. Ze hebben soms wel wat te stellen met hun ouders, onze arme schaapjes. Hopelijk blijft het bij de kleine ongelukjes en houden ze er inderdaad niets aan over.
Groetjes mv Thom

 

[Anoniem]

Hoi!
Hier nog zo'n moeder. AAGH! Kan de hoeveelheid bulten en blauwe plekken door moeders toedoen al lang niet meer op 2 handen tellen..... Idd: het stoeltje in de auto staat toch ook wel erg hoog in de auto vergeleken met de autodeur... Die box vind ik bij het optillen van je kind toch ook wel erg smal... En die tafelpunt zit altijd in de weg als ik mijn kinderen van de grond wil tillen...
Groetjes, Ingrid
PS: ik bedenk me plotseling al die tandjes door de lip....AI..

 

[Anoniem]

uhhh, wij staan trots te kijken en te lachen om hoe goed Kian op z'n knietjes kan zitten....BOEM! Met z'n gezicht tegen de spijlen. BRULLEN!!!

wij zien meneer opstaan in de box. Nog nooit eerder gedaan....BOEM achterover, nek dubbel en hoofd ongeveer tussen de spijlen...BRULLEN

Ik stond erbij en ik keek ernaar (en voelde me daarna schuldig).
Moeder zijn gaat ook met vallen en opstaan hoor!!
Liefs Nelleke

 

[Anoniem]

Hoi hoi,

Hahaha..sorry,ik moet toch ook wel lachen hoor.Zo herkenbaar...

Liefs Kitty en Tess.