Onmogelijke keuze

[GebruikerOVN]

Wat een heftig verhaal , wordt er een beetje emotioneel van omdat ik het erg voor jullie vind, niemand zou ooit zo'n keuze moeten maken.. 
Zouden jullie de zorg voor een ernstig gehandicapt kind willen en aankunnen? Als jullie dat denken te kunnen dan zou ik als toeschouwer van een afstand zeggen laat het kindje zitten, want stel nou dat het wel goed gaat.. maar ik zeg dit wel met een hele zak vol ervaring met gehandicapte mensen dus dat is voor mij misschien wat makkelijker om te zeggen. 
De hele periode zal enorm onzeker zijn maar ik wens jullie het beste.
Praat met artsen en weet samen alle beslissingen af. 

 

[Rosa82]

Goed om te lezen dat je er met je partner goed over kan praten. Lijkt me heel heftig (maar kan het me eigenlijk niet voorstellen) om telkens je kind te voelen bewegen en dan dat dubbele gevoel van willen hechten maar ook weer niet. Aangezien het je tweede zwangerschap is, zal je je baby al  langer voelen bewegen, denk ik. Dus ook al voordat je dit vreselijke bericht kreeg.
Als zelfs artsen vragen of ze de echobeelden mogen gebruiken over onderwijs dan is het dus echt iets wat nooit voorkomt. Is er in het ziekenhuis iemand die jullie kan begeleiden en ondersteunen bij het maken van een keuze? 
Krijg je binnenkort nog een extra echo om te zien hoe het zich ontwikkelt? 
Ik kan me ook voorstellen dat het hebben van al een gezond kind invloed heeft op je overwegingen. Want de oudere broer wordt ook beïnvloed door een wel of niet gezond nieuw kind in het gezin.
Nogmaals wens ik je heel veel sterkte met deze onmogelijke keuze. Hopelijk lukt het om een keuze te maken waar jullie beide achterstaan en dat het uiteindelijk gaat voelen als de juiste keuze. 
 

 

[Goudsbloem]

We hebben er de moeilijke keuze gemaakt om de zwangerschap af te breken. We hebben nog gesprekken gehad met rotterdam en de risico’s waren te groot.
we moesten 25-05 ons melden op het ziekenhuis en ze is 26-05 met 22 weken geboren. Met pilletjes is de bevalling ingang gezet.
we hebben haar zelf laten cremeren en ze hoort bij ons gezin. De pijn is niet te omschrijven. Het was zo’n mooi meisje..

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Pffffffffffffff Ik wil echt door mijn telefoon heen naar je toe om je een hele hele hele dikke knuffel te geven! Ik weet niet wat ik tegen je zeggen moet omdat de pijn die jij op dit moment moet voelen, daadwerkelijk niet te omschrijven is! Maar mijn moederhart kan alleen maar zeggen: Lieverds, een hele dikke kus voor jullie allemaal ik hoop dat jullie dit ooit een plekje kunnen geven. Ze is en blijft voor altijd jullie mooie meisje, niets kan dat veranderen! Zoals je al zei, ze zal altijd deel uit maken van jullie gezin!
Nogmaals het is dan wel digitaal maar echt een hele dikke knuffel, 
Xx

 

[Jillroos]

Wat enorm verdrietig om te lezen, jullie moeten wel enorm sterk zijn om deze beslissing te kunnen maken! Heel veel sterkte en liefde toegewenst! ?