Hoi dames,
Volgens verhalen en mensen om me heen is het normaal maar toch zit ik er heel erg mee.
Denk ook dat ze dat misschien zeggen om me gerust te stellen, maar daar heb ik niks aan natuurlijk.
Ik ben echt dolgelukkig met mijn vriend en mijn lieve zoon Lars. Maar sinds Lars er is kan ik zo bot doen tegen mijn vriend. Hij kan soms echt niks goed doen en dan loop ik over de kleinste dingen te zeuren.
Ik herken mezelf hier helemaal niet in en hoop dat het snel over gaat.
Ik wil zo helemaal niet zijn, maar het komt dan in één keer opzetten, snap er niets van.
Gisteren reageerde ik ook zo fel waar Lars bij was en toen voelde ik me zo schuldig en rot.
Herkennen dames dit en kloppen de verhalen van anderen dat dit heel normaal is na een bevalling?
Liefs Kim
Volgens verhalen en mensen om me heen is het normaal maar toch zit ik er heel erg mee.
Denk ook dat ze dat misschien zeggen om me gerust te stellen, maar daar heb ik niks aan natuurlijk.
Ik ben echt dolgelukkig met mijn vriend en mijn lieve zoon Lars. Maar sinds Lars er is kan ik zo bot doen tegen mijn vriend. Hij kan soms echt niks goed doen en dan loop ik over de kleinste dingen te zeuren.
Ik herken mezelf hier helemaal niet in en hoop dat het snel over gaat.
Ik wil zo helemaal niet zijn, maar het komt dan in één keer opzetten, snap er niets van.
Gisteren reageerde ik ook zo fel waar Lars bij was en toen voelde ik me zo schuldig en rot.
Herkennen dames dit en kloppen de verhalen van anderen dat dit heel normaal is na een bevalling?
Liefs Kim