Onrustige baby!

Mijn 16 weken oude baby is al sinds zijn geboorte ontzettend onrustig. De eerste twee maanden bestonden alleen maar uit huilen huilen huilen. Na 2 maanden werd het huilen een stuk minder, maar is hij nog steeds erg onrustig. Hij heeft een snelle zware ademhaling, is bijna de hele dag door jengelig, drinkt steeds maar kleine beetjes (max 60cc per keer) ik ben hem dus de hele dag door aan t voeden zodat hij voldoende binnen krijgt. Verder laat hij veel windjes en heeft hij groene ontlasting. Ik ben al meerder malen bij de huisarts en kinderarts geweest, maar volgens hun is er niets aan te hand. Ik vraag me echt af of er moeders zijn die dit ook hebben gehad met hun kleine en of er echt niets aan de hand is met hem. Slapen gaat overigens ook altijd gepaard met huilen en krijsen en hij slaapt ook max 45 min per keer. 'S nachts gaat wel beter en slaapt 2 x 4 tot 5 uur achter elkaar.
 
Hey... heel herkenbaar lees gerust mijn topics hihi mijn lieve dichter heeft de eerste 4 mnd 20 u per dag gekrijst bleek uiteindelijk heftige koemelkallergie met reflux als gevolg. Nu dit behandeld is/word blijft ze nog onrustig/temperamentvol als ik je verhaal zo lees lijkt Je zoontje intollerant/gevoelig/allergisch of zijn zn darmpjes miss onrijp om goed de voeding te verteren (moeizaam drinken/stinkwinden/groene ontl.) kan natuurlijk iets anders zijn maar het klinkt herkenbaar. Krijgt hij bv? Fv? 
 
 
Hey hoi!
Onze dochter (13 weken oud) was (en is nog steeds) de eerste 2 maanden ook ontzettend onrustig en slaapt overdag vaak ook maar 45 min. Ik weet niet hoe jouw bevalling is geweest, maar mijn dochter is op de wereld gekomen d.m.v. een vacuumpomp. Vaak heeft dit nogal een impact op zo'n klein babylichaampje waardoor ze last kunnen krijgen van bepaalde spanningen/pijn van de spieren en/of zenuwen.
Ook wij zijn hiermee naar het CB, de huisarts, kinderarts en kinderfysio geweest. Allemaal konden ze niks vinden en zou het er wel aan liggen dat het een temperamentvolle baby zou zijn..
Uiteindelijk zijn wij vorige week als laatste "redmiddel" naar een osteopaat gegaan. Die heeft haar uitgebreid onderzocht en kwam tot de conclusie dat ze toch vast zat aan de linkerkant van haar nek. Deze spieren/zenuwen staan weer in verbinding met de buik e.d. waar bepaalde klachten vandaan zouden kunnen komen. Nu gaan ze beetje bij beetje proberen de spanning weg te halen en zou ze rustiger moeten worden (Als dat de reden was voor haar onrust).
Ik heb nog maar 1 afspraak gehad dus ik kan je op dit moment nog niet vertellen of het resultaat boekt, maar wat mij wel opviel is dat ze een stuk vrolijker is en langer in de box/schommelstoel wil blijven liggen. Het is in ieder geval het proberen waard.
Die roze wolk was bij mij echt ver te zoeken, vooral in het begin. Nu hoop ik dat ze wat rustiger wordt, ook voor haarzelf.
Ik hoop dat je een reden vindt voor zijn onrust!
 
 
Wat vervelend om te horen dat jullie het ook zo zwaar hebben met jullie kleintje. Idd de roze wolk is ver te zoeken en iedereen die maar zegt geniet ervan nu ze nog zo klein zijn, nou ik kan niet wachten tot hij ouder wordt en het hopelijk stopt!! Desondanks hou ik superveel van hem uiteraard en probeer ik er alles aan te doen om het toch een beetje fijn te maken voor hem. Ostheopaat zijn we ook 2 x geweest, maar helaas niets opgeleverd. Mijn zoontje is ook met vacuümpomp op de wereld gezet en ik denk idd dat dat ook wel impact heeft gehad op zijn onrust nu. Nu lopen we bij een homeopaat, maar oook van de wonder korrels merken we nog niets. Hij heeft de eerste twee maanden BV gehad en daarna kV omdat hij zo slecht dronk en me productie steeds minder en minder werd. Ik denk idd ook iets van een voedselallergie, maar volgens de huisarts is dat absoluut niet het geval.
 
Nou inderdaad, je wilt graag dat je baby zo snel mogelijk ouder wordt zodat het voorbij is en je eindelijk eens kan genieten van je kind. Het klinkt heel hard, omdat iedereen er altijd maar vanuit gaat dat je blij en gelukkig moet zijn (''want je hebt er toch zelf voor gekozen'').
Maar als je alleen maar hele dagen thuis zit met een baby wat constant huilt dan kun je er echt niet van genieten hoor. En tuurlijk ben je ontzettend blij met dat lieve kleine wondertje wat jij op de wereld hebt gebracht, maar het is uitermate pittig als je een onrustig kindje hebt! Dat baby's huilen weet iedereen en daar ben je uiteraard op voorbereid, maar als het niks anders is dan huilen dan zie je die roze wolk echt niet voorbij komen.
Maar goed, uiteindelijk zal het echt beter worden (dit blijf ik ook tegen mezelf zeggen) en dan kijk je op deze periode terug en kun je alleen maar trots zijn dat je het overleefd hebt!
Ik hoop echt voor je dat je een oorzaak kunt vinden, tot die tijd heel veel sterkte en succes en weet dat je niet de enige bent!
 
Prff wat herkenbaar zeg! Tis inderdaad een kleine roze hel. Zo verliefd als je bent, maar je eigenlijk niet kan genieten. Ik merk nu sinds kort dat het iets beter gaat maar het is nog steeds loodzwaar. Ze huilt nu niet veel meer maar is indd nog erg bewerkelijk en intens, ik merk in mn omgeving echt zon reactie van ja maar ze huilt toch niet meer?? Ja maar ze fliptem nog wel 100x per dag hihi. Ik heb ook wel het idee nu ze iets meer kan dat ze ook blijer is. Eerst met het rollen en nu met het kruipen. Het proces frustreerd dr enorm maar als ze het iets beter kan lihkt ze echt opgelucht. Osteopaten en dergelijje hielpen hier bar weinig. Hoop dat het voor jou wel iets doet ❤️
 
Precies, ik dacht op een gegeven moment echt gewoon dat ik in een postnatale depressie zat. Liep op een gegeven moment alleen maar zelf te huilen met de baby op m'n arm.. Nu heb ik gelukkig lieve mensen om me heen die me graag helpen door even op te passen ofzo, maar om één of andere gekke reden wil ik dat ook weer niet want ik "moet het zelf kunnen". Stom hè.
Het valt mij ook op dat mijn dochter gefrustreerd raakt inderdaad als ze wil omrollen maar dat wil nog niet. Hoe oud is jouw dochtertje Sammerd?
Ik hoop echt dat de osteopaat helpt inderdaad, we zullen het zien. Ik zal op het forum blijven posten hoe het gaat :) 
Ik ben in ieder geval blij dat ik dit forum gevonden heb, eindelijk mensen die het begrijpen (zij het helaas dankzij vervelende omstandigheden) 
 
 
Precies, ik dacht op een gegeven moment echt gewoon dat ik in een postnatale depressie zat. Liep op een gegeven moment alleen maar zelf te huilen met de baby op m'n arm.. Nu heb ik gelukkig lieve mensen om me heen die me graag helpen door even op te passen ofzo, maar om één of andere gekke reden wil ik dat ook weer niet want ik "moet het zelf kunnen". Stom hè.
Het valt mij ook op dat mijn dochter gefrustreerd raakt inderdaad als ze wil omrollen maar dat wil nog niet. Hoe oud is jouw dochtertje Sammerd?
Ik hoop echt dat de osteopaat helpt inderdaad, we zullen het zien. Ik zal op het forum blijven posten hoe het gaat :) 
Ik ben in ieder geval blij dat ik dit forum gevonden heb, eindelijk mensen die het begrijpen (zij het helaas dankzij vervelende omstandigheden) 
 
 
Terug
Bovenaan