Ons kindje zal het waarschijnlijk niet gaan redden

A

Anoniem

Guest
hoi meiden

Zoals sommige van jullie misschien wel weten verlies ik al
ruim 3 weken bloed.
ik heb ook al 3 keer een inwendig onderzoek gehad en ze konder maar niks
vinden wat de oorzaak was ik moest maar steeds afwachten en wachten
en wachten. Want het hartje van de baby klopt nog en zolang
dat het geval was ging het goed.
Tot woensdag 9 mei toen was ik het zat al die krampen en dat bloeden
wij zijn toen naar het ziekenhuis gereden en ik nam mij voor om daar niet
te vertrekken totdat ik wist wat er aan de hand was.

Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd totdat ik bij een dokter kwam
waar ik wel serieus genomen werd.
Hij maakte een echo en we zagen het hartje kloppen en ik was opgelucht
maar tot mijn grote schrik lag het kindje heel krom en verstijft in mijn buik.
En toen vertelde de dokter dat ik  weinig tot geen vruchtwater meer had,
en dat het kindje daardoor geen levensverwachting meer heeft.

Nu moet ik wachten tot dinsdag (op mijn verjaardag nog wel) en dan horen we of er alweer wat vruchtwater is aangemaakt maar die kan is heel klein zei de dokter.
En als dat dus niet het geval is zal ik moeten bevallen van een overleden kindje.
En deze dagen tot dinsdag zijn zoooo verschikkelijk.
Ik moest even mijn verhaal kwijt aan jullie.
Ben nu 19 weken zwanger (nog wel)

Groetjes ilona
 
Ooh Ilona,
Wat een verschrikkelijk nieuws. Ik wens je alle sterkte van de wereld toe, want dit is echt heel hard.
Ik hoop voor je dat het toch nog allemaal goed komt.
Heel veel liefs,
Ivy
 
Jeetje Ilona,

wat verschrikkelijk zeg. Wat gemeen ook dat je de hele tijd heen en weer bent gestuurd. Ik hoop voor je dat je dinsdag toch nog wat positief bericht krijgt. Ik wil jullie in elk geval heel veel sterkte wensen.

Groetjes van Marloes
 
Lieve Ilona,

Wat afschuwelijk om jullie verhaal te lezen. En deels helaas herkenbaar voor mij en mijn man. December 2004 ben ik bevallen van ons dochtertje, ons allereerste kindje. Ik was 19 w en 6 d. De bevalling was ingeleid, want ons dochtertje had het syndroom van potter: o.a. geen niertjes, geen blaas en dus geen vruchtwater. 4 uur na de geboorte is ze overleden.

Ik wil je graag het hele verhaal vertellen, maar dat komt nog wel. Ik hoop dat het meevalt en dat jullie ukkie wel niertjes en een blaasje heeft en zodoende vruchtwater aan kan maken.

x Miranda (32 w. en 6 d. zwanger van onze 3e spruit!)
 
Hoi,
Wat erg voor jullie, ik kan me voorstellen hoe moeilijk jullie het hebben. Ik heb dit nl. zelf ook meegemaakt, alleen kwam het niet door te weinig vruchtwater maar door een afwijking in mijn bloed (trombofolie) waarvan ik tijdens die zwangerschap niets wist. Ik had ook al een aantal weken bloedingen maar bij elke echo bleek ons kindje gewoon te bewegen en het hartje klopte goed. Tot die ene dag dat ze heel stil in mijn buik zat en het hartje niet meer klopte..onze wereld stortte in. Ik was op dat moment 17 weken zwanger. De gynaecoloog vertelde dat ik opgenomen zou worden en een infuus met weeen-opwekkers zou krijgen. Ik mocht zelf weten of ik meteen de volgende dag wilde komen of dat ik even een paar dagen tijd nodig had.
Ben toen wel maar meteen de volgende dag gegaan, het moest toch en ik wilde door, hoewel je je kindje natuurlijk helemaal niet kwijt wilt, maar eigenlijk waren we haar al kwijt. Voor de weeen kreeg ik pijnstillers en het was een pijnloze bevalling maar wel een heel pijnlijke ervaring natuurlijk. Elk jaar op die datum denken we er weer aan terug, ze zou nu 3 geweest zijn. Ik heb wel nog echo-fotootjes van haar, maar verder niets. Zag laatst ergens dat iemand hand- en voetafdrukjes had laten maken van hun overleden te vroeg geboren kindje, dat had ik achteraf ook wel gewild maar helaas. We hebben het een plekje kunnen geven en het is gelukkig geen trauma geworden voor ons. Praat erover, laat je troosten, het is niet niks. Hou je niet groot want dit is gewoon heel erg. En probeer straks wel de draad weer op te pakken!
Wij hadden het geluk dat we een goede gyn hadden die ons goed begeleid heeft en de oorzaak boven tafel heeft gekregen. Familie en vrienden stonden voor ons klaar. Inmiddels hebben wij - mede door medicijnen tegen trombofolie - inmiddels een schitterende zoon van 2 en ben ik zwanger van ons 2e kindje! Maar ons eerste meiske vergeten we nooit. Heel veel sterkte,
Liefs, Line
 
Jeetje ilona wat verschrikkelijk zeg!
Ik kan vanaf hier niet veel doen of zeggen maar wil je heel veel sterkte wensen  deze tijd!
Heel veel succes en sterkte dinsdag!!
Liefs diana
 
och meid toch..

Ik wil jullie veel sterkte wensen de komende tijd en hopelijk komt het nog goed..
Hou je ons op de hoogte?

Ik duim voor je!

xxx meimams
 
hoi

Heel erg bedankt voor jullie lieve reacties ons kindje heeft wel alle organen
en de niertjes werken wel maar of het nog genoeg vruchtwater aan kan maken
weten ze niet want als het net zo hard weer wegloopt heeft het ook geen zin.
En ze kunnen de oorzaak ook niet vinden en dat is zo frustrerend.
Maar dat idee van een gipsafdruk vind ik wel heel mooi want ik wil het kindje
toch een naam geven en ik wil iets tastbaars hebben als herrinering.
In het ziekenhuis vroegen ze nu al of we het kindje willen begraven of cremeren
of dat we het volledig door het ziekenhuis willen laten doen.
Ik vond dit er hard aankomen gezien we dindag pas de definitieve uitslag krijgen.
Ik zal niet meteen reageren denk ik na dinsdag maar ik hou jullie zeker op de hoogte.

groetjes ilona
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan