ontzwangeren

hoi hoi
ik ben nu voor het eerst sinds 5 jaar aan het ontzwangeren en wil dat ook graag zo houden.
ik heb in 5 jaar tijd 4 kids gekregen en tussendoor ook nog twee miskramen gehad.
na de bevalling werdt bij mij reuma geconstateerd en kreeg daar medicijnen voor waar ik giga allergisch voor bleek te zijn,ik heb in totaal 4maand aan de prednison gezeten.
het voordeel van prednison is dat als je het gebruikt je jou heel goed voelt,maar stop je ermee ben je een hoop ellende.dus om heel eerlijk te zijn weet ik niet of ik me zo kloten heb gevoeld door te ontzwangeren of doordat ik gestopt was met de prednison.
heb er nu 6 en vindt het heel mooi geweest zo,dus voor mij geen zwangerschap,ontzwangeren enz meer,ben er klaar mee!!!
liefs sil
 
Hey andere mama's,

Ben blij dat ik hier even ben gaan kijken (net nieuw dus...). Mijn zoontje is nu ruim 9 maanden, alles gaat onwijs goed. Maar ik voel me de laatste maanden depri, niet echt happy (heb er eigenlijk niet het goede woord voor). Ik heb een heel goede zwangerschap gehad, m'n zoontje lag wel in stuit, mocht gelukkig 'gewoon' bevallen en dat is ook allemaal goed gegaan. De kraamweek en de eerste maanden waren ook echt super. Niet echt roze wolk ofzo, wel realistisch maar kon er echt heerlijk van genieten. M'n zoontje sliep ook al na 7 weken door, dus lichamelijk knap je dan onwij goed op! Na 4 maanden ben ik weer aan het werk gegaan. Heb een leuke baan en wil ook graag blijven werken. Ik had graag 2 dagen gewerkt, maar het minimum daar is eigenlijk 3 dus werk nu 3 om 2 best goed alternatief. Ook de oppas bevalt prima. Maar heel langzaam is het er soort ingeslopen dat ik niet echt kan genieten, over een probleem van maak of zie, erg heftig op dingen reageer enzo. En ik weet gewoon echt niet waar het vandaan kom. Heb niets om over te klagen ( misschien is dat het wel...) maar ik baal er echt van. Het neemt gewoon heel veel plezier uit m'n leven weg. Ook voor m'n man is het heel rot want hij heeft er het meest mee te maken. Het lijkt net of ik heel egoistisch ben, en dat wil ik niet zijn. Ik wil graag een lieve moeder en een lieve echtgenote zijn ( wat klinkt dat zwaar he). Heb nu 2 gespreken gehad bij zo'n man van het riagg, maar het helpt helemaal nix, volgens mij snapt hij het niet helemaal. Misschien moet ik het gewoon de tijd gunnen... Wie herkent zich hierin???

Groetjes,
 
Hoi Knuffelmom

Bedankt voor je reactie! Het lijkt een beetje op wat ik ook meemaak. Ik heb ok een goeie zwangerschap gehad.  In mijn kraamperiode was het super gezellig kreeg hel veel mensen over de vloer. Nu hoor ik bijna niemand meer daar heb ik ook best wel moeite mee. Ik voel me ook erg eenzaam. Ik heb ook echt het gevoel dat alles van mijn kant moet komen. Ook als ik dan met vriendinnen heb afgesproken voel ik me erg onzeker en h ik het idee dat er niks uit me komt. Ik voel me dan saai.
Ik heb in oktober pas een afspraak met de psychiater. ik ben benieuwd.Ik vind het ook zo moeilijk om uit te leggen hoe ik me precies voel.

Ik hoop dat ik snel weer de oude ben!

Kus
 
Hoi allemaal,
Nou ik dacht dat ik er niet zo'n last van had, maar als ik dit zo lees dus wel. Waar ik vooral moeite mee heb is dat ik mijzelf zo'n moeke vind. Mijn zoon is nu 8 maanden en is echt superlief en daar geniet ik ook echt van. Maar ik kan soms zo zeuren, loop om het minste of geringste mijn man af te blaffen en de seks is ook echt minimaal. Ben nu aan de lijn, er moet nog 8 kilo af en ik voel me zo saai. Heb vorige week zelfs na 3,5 jaar weer gerookt en ben aan de wijn gegaan,  terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet zo lekker vind, om vooral niet zo saai te zijn. Hoe sneu is dat? En dan die emoties als er iets met kinderen is. Bij mijn oppas is er ook een kindje wat verwaarloosd word door zn ouders, die wordt gedropt zonder sokken, zonder gegeten te hebben en schrikt overal van, als ik dat dan zie sta ik tranen met tuiten te janken.
Ontzwangeren? Ja, ik heb er last van.
groetjes,
Proudmamma
 
Hoi hoi,

Wel prettig he, dat het voor meer moeders herkenbaar is, want soms had ik echt het gevoel dat verder niemand hier last van had!! Het is bij mij niet zo dat contacten met vrienden en of familie anders zijn geworden of minder, dus daar heb ik geen last van het is alleen dat ik kan zeuren om nix, en dat natuurlijk vooral tegen m'n man. En op zo'n moment vind ik ook echt dat ik in m'n gelijk sta, ik  kan het dan  ff niet anders zien!! Stom he. Het gevoel hebben dat je dingen niet meer objectief kan bekijken. Ik weet het het klinkt heel wazig allemaal... zo voelt het ook!! Terwijl ik anders altijd heel goed weet wat ik wil en waar ik voor sta!!!

Nu  heb ik  besloten een poosje te stoppen met de pil... en ik moet zeggen dat ik echt het gevoel heb dat het beter gaat, het is nog maar  1 maand, dus je kan er natuurlijk ook nog niet alles over  zeggen maar het voelt  veel beter! Pas had ik een meningsverschil met m'n man en ik reageerde gewoon  normaal!!!  Normaal trok ik het me helemaal  aan en dan denken het ligt natuurlijk weer aan mij, o wat ben ik toch zielig...nu dacht ik alleen ja jammer,   maar pech en  ik  kon gewoon lekker SLAPEN, normaal lag ik dan een halve nacht te malen en te huilen!! Dusse  misschien ook  een  idee!!

groetjes  
 
Ja errug herkenbaar. Daniel is nu (bijna) 9 mnd en ik ben de laatste zoooo moe. Heb ook een periode gehad dat ik nergens energie voor had, het liefst de hele dag op bank zat. En nu duik ik het liefst elke keer dat Daniel slaapt mijn bed in, maar ja met mijn werk als gastouder wordt dat een beetje moeilijk. Er lopen immers meer kids rond.
En sex!? Wat is dat??? Moet er niet aan denken. Ben blij als ik in bed lig en kan rusten. Vind het wel sneu voor mijn man hoor, maar hij is zooo lief en geduldig.
2 weken terug was ik voor het eerst echt ongesteld, ik had er al een week last van, voordat het doorzette, dus ook dat is herkenbaar. Aan de pil ben ik niet, want ik geef nog borstvoeding. Ik dacht eigenlijk dat de vermoeidheid daaraan lag en aan de gebroken nachten en de hooikoorts. Maar als ik jullie verhalen lees.......
Ik hoop dat het snel over gaat.

Groetjes, Yvette
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan