hoi,
3 weken na mijn menstruatie in maart kreeg ik ineens licht bloedverlies, omdat ik dat wel vaker heb (is onderzocht, kan geen kwaad) maakte ik mij geen zorgen. 27 april werd ik niet ongesteld en ja hoor ik was zwanger!!! Heb bloeden was inmiddels gestopt. Dolgelukkig waren wij, omdat de test heel licht was, op 30 april voor de zekerheid nog een test gedaan en ook deze was duidelijk positief. Moeders voor Moeders kwam op 3 mei en die doen ook altijd een test, geen twijfel mogelijk; echt zwanger! Op 3 mei was ik 's morgens wel weer wat bloed verloren, maar via internet had ik gezien dat dat een innestelingsbloeding kon zijn (nog steeds geen paniek) toen het bloeden bleef, heb ik contact gezocht met een verloskundige. Op 8 mei bij haar geweest en middels een echo konden ze niets vinden in mijn baarmoeder (ik zou circa 5 weken zijn had ik uitgerekend). Dezelfde avond kon ik terecht voor een vaginaal echo en ook daar konden ze niets vinden, kortom er was geen baby te herkennen. Er kwam wel wat bloed mee tijdens het onderzoek. Ik had wel alle symptomen van zwanger zijn. Zij hebben nog een korte blik geworpen op de eileiders, maar ook daar zagen ze zo gauw niets (buitenbaarmoederlijk), het bloeden werd heviger en op 10 mei verloor ik soort compacte bloedprop (circa 5 cm), volgens de verloskundige was dit een miskraam, daar ga ik trouwens zelf ook vanuit, daarna heb ik ongeveer een week gebloed (wat heviger dan mijn ongesteldheid). Wie heeft ook zoiets gehad? Ik kan het nog steeds niet bevatten dat ik zwanger ben geweest, dat er niets te vinden was en dat het nu al voorbij is.....Op mijn broer en een directe collega na hebben wij niemand iets verteld, maar het lijkt wel of iedereen het merkt. Iedereen begint over baby's tegen mij, ik sta verbaasd dat ik al zo gewend was aan het idee om moeder te worden, dat het niet meer zwanger zijn als een groot gemis voelt.
3 weken na mijn menstruatie in maart kreeg ik ineens licht bloedverlies, omdat ik dat wel vaker heb (is onderzocht, kan geen kwaad) maakte ik mij geen zorgen. 27 april werd ik niet ongesteld en ja hoor ik was zwanger!!! Heb bloeden was inmiddels gestopt. Dolgelukkig waren wij, omdat de test heel licht was, op 30 april voor de zekerheid nog een test gedaan en ook deze was duidelijk positief. Moeders voor Moeders kwam op 3 mei en die doen ook altijd een test, geen twijfel mogelijk; echt zwanger! Op 3 mei was ik 's morgens wel weer wat bloed verloren, maar via internet had ik gezien dat dat een innestelingsbloeding kon zijn (nog steeds geen paniek) toen het bloeden bleef, heb ik contact gezocht met een verloskundige. Op 8 mei bij haar geweest en middels een echo konden ze niets vinden in mijn baarmoeder (ik zou circa 5 weken zijn had ik uitgerekend). Dezelfde avond kon ik terecht voor een vaginaal echo en ook daar konden ze niets vinden, kortom er was geen baby te herkennen. Er kwam wel wat bloed mee tijdens het onderzoek. Ik had wel alle symptomen van zwanger zijn. Zij hebben nog een korte blik geworpen op de eileiders, maar ook daar zagen ze zo gauw niets (buitenbaarmoederlijk), het bloeden werd heviger en op 10 mei verloor ik soort compacte bloedprop (circa 5 cm), volgens de verloskundige was dit een miskraam, daar ga ik trouwens zelf ook vanuit, daarna heb ik ongeveer een week gebloed (wat heviger dan mijn ongesteldheid). Wie heeft ook zoiets gehad? Ik kan het nog steeds niet bevatten dat ik zwanger ben geweest, dat er niets te vinden was en dat het nu al voorbij is.....Op mijn broer en een directe collega na hebben wij niemand iets verteld, maar het lijkt wel of iedereen het merkt. Iedereen begint over baby's tegen mij, ik sta verbaasd dat ik al zo gewend was aan het idee om moeder te worden, dat het niet meer zwanger zijn als een groot gemis voelt.