onverwacht jaloers

A

ANONYMOUS_USERNAME





Hallo meiden....

Ik zit even in een dipje. Ik heb net gehoord dat mijn schoonzus en broer eind van het jaar papa en mama worden.... Ik wist niet dat ze bezig waren en ze waren met twee maanden zwanger. Wij zijn GVD al een jaar bezig!!! En het klinkt zo kinderachtig, maar ik had mijn ouders zo ontzettend graag als eerste opa en oma gemaakt....... Mijn lief was er ook erg door geraakt. Op dit soort momenten is het gewoon K*T dat we aan niemand hebben laten weten dat we bezig zijn. Wij verdienden dit nu toch??!! De tranen prikken achter mijn ogen, dit had ik van mezelf  niet verwacht. En daar komt bij dat de relatie met mijn schoonzus nou ook niet bepaald close is, dus dat maakt dat ik nog wat extra baal.  Onze reactie op hun nieuws was eigenlijk gespeeld, ik dacht alleen maar SHIT in plaats van dat ik blij voor ze was. Nou ja, dat zal vast wel snel bijdraaien, maar mijn lief en ik hebben het er niet makkelijk mee.

Ik ga er maar vanuit dat  dit gevoel  vast niet al te lang blijft hangen en ik duim des te harder voor ons dat we deze maand lucky zijn!!!!!!!!!!!

Bedankt dat ik mijn verhaal(tje) even kwijt mocht..........

lfs
VB
 
Hoi meid,

Kan me voorstellen dat je baalt! Wat is het soms in de wereld toch oneerlijk verdeeld. Maar je mag de moed niet opgeven. Probeer positief te blijven. Er komt een dag...

Heel veel sterkte! Huil maar eens lekker uit, dat lucht altijd effe op!
Ik denk aan je!
Juffy
 
gadverdamme, heb jij dat... Maar misschien dat ik je een beetje kan troosten. Het is natuurlijk voor een moeder heel speciaal dat haar kind een kind krijgt maar het is toch anders als het je dochter is. Jou schoonzus zal ook eerder haar moeder om raad vragen dan haar schoonmoeder, ook al is de band met haar schoonmoeder nog zo goed. Jou ouders zullen net zo blij zijn als jij straks zwanger bent, let maar op. Maar ik kan me voorstellen dat je baalt omdat je het zo graag wilt. Ik ben ook al een jaar bezig en  het lijkt wel of iedereen om me heen zwanger wordt behalve ik. Sterkte en hou voor ogen dat jij op een dag ook mammie bent.

Groetjes Monique
 
Hoi hoi,
Ik heb dit ook pas meegemaakt.
Ik ben in sept 04 gestopt met de pil en nog steeds niet zwanger. Wij hebben aan niemand verteld dat wij bezig zijn. Mijn zwager en schoonzus vertelde ons (heel onverwachts) eind maart dat ze in dec. hun 1ste kindje verwachten, terwijl zij nooit met kinderen bezig zijn geweest. Ze vertelden ons dat ze in jan. begonnen waren en dat het zo "gepiept"was (binnen 3 mnd). Onze eerste gedachten waren dan ook  GVD waarom bij hun zo snel. Wij waren natuurlijk wel blij voor ze maar het stak wel. Ik moest echt mijn gezicht in de plooi houden en moeite doen om blij te kijken. Ik zag er tegen op om haar straks met een dikke buik rond te zien  hobbelen terwijl het bij ons zo lang duurt.
Afgelopen vrijdag heeft ze een miskraam gehad (na 10 wkn). Dit vind ik natuurlijk heel erg voor ze maar ik heb ook zoiets van ; ach die beginnen straks weer te klussen en zijn weer eerder zwanger dan ik

Dus meid: kop op, er komt een tijd (heel snel hoop ik) dat wij aan heel de wereld mogen zeggen: JJJJJJJEEEEEEHHHHHHH IK BEN ZWANGER

 Yara
 
Hoi hoi..ik herken je verhaal zo erg dat ik even moet reageren!!


mijn schoonzus was vlede jaar in juli zwanger geraakt...ik was een half jaartje bezig..en ik had het ook niet van hun verwacht..ik was stik jaloers en vondt het zo oneerlijk..hun waren gelijk zwanger en er kwamen nog allemaal andere dingen bij waarom ik het..niet van hun verwachte...ik heb heel erg gehuild..want ik wou het ook zo graag..en ik wou net als jou me schoonouders eerste oma maken maar helaas werkt de natuur niet zo..ik weet precies hoe je je voelt...het deed me ook erg pijn om haar zo vrolijk te zien..en er werd steeds over gesproken..het heeft een hele tijd geduurd voordat ik het accepteerde..eigelijk pas toen het geboren was.nu zit ik er niet meer mee..het beste wat je kan doen is proberen toch blij voor ze te zijn..en ook over je gevoelens te praten..jou tijd komt vanzelf wel..en als zei het al heeft mee gemaakt dan moet jij het nog allemaal meemaken?

en wie er oook eerst is..elk kindje is weer bijzonder en anders als van de andere kinderen..en dat zullen je ouders schoonouders echt wel zien...

sterkte en ik leef erg met je mee want ik heb precies hetzelfde doorgemaakt
 
Hoi,

Kan je wel begrijpen hoor, maar ik ben zelf juist 'die schoonzus'....
Mijn broer en zijn vriendin waren nog niet bezig met kinderen, maar toen mijn vriend en ik vertelden dat we een kindje zouden krijgen kon je toch later merken dat de vriendin van mijn broer graag het eerst kleinkind van mijn ouders/ haar schoonouders had willen 'krijgen'.
Ze was wel heel blij voor ons en op zich ook niet verbaasd dat ik zwanger was, maar toch.... dus die 'jaloezie' kan zelfs de kop opsteken als je zelf niet bezig bent!

Vlak voor de geboorte van onze zoon, vorig jaar juni, zijn mijn broer en zijn vriendin uit elkaar gegaan en ondanks dat ze het toen wel even moeilijk heeft gevonden dat wij eerder aan kinderen waren begonnen ziet ze onze zoon nu bijna net zo vaak als dat zijn oom hem ziet (alleen niet meer samen).

Laatst had ik het er toevallig over met mijn moeder dat onze zoon nu waarschijnlijk eerder een broertje of zusje zou krijgen dan een neefje of nichtje en als allles goed gaat dan klopt dat ook, want ik weet sinds gister dat ik zwanger ben van de 2e.

Meiden, 'gedane zaken nemen geen keer' en ik ga voor jullie duimen dat jullie ook snel zwanger zullen zijn en opa's en oma's vinden al hun kleinkinderen leuk!!!! (daar hoef je niet voor te zorgen, die mag je lekker verwennen )

Groetjes,
Marije
 
Lieve meiden

Bedankt voor jullie reacties.... Dat is echt even een hart onder de riem. Mijn gevoel is al een beetje gezakt. Maar het is toch altijd heerlijk om te merken dat je niet de enige bent die bepaalde zaken overkomt!

Liefs
VB
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan