Onverwacht zwanger...

A

Anoniem

Guest
Hallo Iedereen,

Sinds een aantal dagen weet ik dat ik zwanger ben (nu 6 weken)  en dit kwam totaal onverwachts. Mijn vriend en ik studeren allebei nog en zijn er eigenlijk (vooral mijn vriend) nog niet aan toe. Toch is het kindje van harte welkom en wil ik er het beste van maken. Abortus is voor mijn geen optie.
Graag kom ik in contact met andere jonge (aanstaande)  moeders (begin 20) die hetzelfde hebben meegemaakt of tips hebben.

Liefs,
Lotje
 
Hallo Lotje,
Ik val niet in de categorie meiden die je zoekt (ben 36 en zwanger van mijn 3e kindje) maar ik wil je wel veel sterkte wensen!
Groetjes, J
 
heyhey.

mijn eerste zwangerschap was ook totaal niet gepland!
ik ben nu 19. was toen 18.
we zaten met onze handen in t haar.
ik studeerde nog, mijn vriend werkte via een uitzendbureau.
we woonden niet samen. we hadden gewoon helemaal niks.
daarnaast was onze relatie nog maar pril. (  4 maanden)
toch besloten we dat we het kindje zouden houden.
abortus is voor mij uit ten doene.

gelukkig waren mijn ouders erg behulpzaam en mijn vader ging gelijk op zoek naar een woning. mijn moeder kocht digen die ik nodig had voor in het huis.
en godzijdank had ik een leuk bedrag gespaart op mn rekening.

na ruim 3 maanden bleek ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben.
ik heb in die periode heel veel gehuild en weer heel veel steun gehad van mn ouders.

nu denk ik: het had gewoon zo moeten zijn.
ik was totaal nog niet klaar voor een kindje.

nu we alles op orde hebben, raakte ik in mei weer zwanger. maar nu bewust.
onze drang op kinderen was heel groot na mn bbz.
ik was nog net niet afgestudeerd. een maand later pas.
dus kon dit gewoon afmaken.en mn vriend kreeg een vast contract bij een bedrijf.

in je verhaal vertel je dat je het kindje dolgraag wilt houden.
ik weet dat het een zware beslissing is.
waarschijnlijk zal je je studie ervoor moeten opgeven.
ook moet je goed bedenken of het qua financien gaat lukken.

ik ben er achter gekomen dat een kind je al klauwen met geld kost voordat het er uberhoud uit is hahaha.
hoewel we heel veel hebben gehad van mn familie en ouders.  ( kinderkamer, kleertjes, kinderwagen enz)

ik wil je in ieder geval heel veel sterkte wensen!
en praat veel met je vriend over hoe je dit gaat aanpakken.

veel liefs, do
37 wkn+2 dgn
 
Heel erg bedankt voor deze bemoedigende reacties. Het is voor mij nu alleen nog zo onwerkelijk. Ben zelf bijna 20. Heb net een afspraak gemaakt met de verloskundige en hoop dat ik binnekort terug mag komen voor een echo.
Nu ik weet dat er een kindje op komst is, begin ik het leuker te vinden en ben straks inderdaad dolgelukkig als het allemaal goed gaat! Ik kan op niks beters hopen.

Maar zo'n buiten baarmoedelijke zwangerschap.. Kunnen ze dat via een echo niet zien aankomen? Want na 3 maanden is toch best laat?
En wat ontzettend leuk dat ja weer zwanger bent. Zo zie je maar dat de eerste zwangerschap al een hoop verandert in je leven!

Liefs,
Lotje
 
quote: ilci reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('17-01-2008 09:15:41'));

Hallo Lotje,
Ik val niet in de categorie meiden die je zoekt (ben 36 en zwanger van mijn 3e kindje) maar ik wil je wel veel sterkte wensen!
Groetjes, J



Ilci, natuurlijk ook de allerbeste wensen voor jou en je kindje! Bedankt voor de leuke reactie!
 
Heej Lotje,

Wat een vervelende situatie. Ik snap best dat jullie erg onzeker zijn en dat het best moeilijk is allemaal. Heb je het al aan je ouders verteld? En aan de ouders van je vriend? Hoe reageerden die? En je vriend.. je schrijft dat hij er nog niet aan toe is. Maar is hij wel van plan je te blijven steunen?

Ik heb wel veel bewondering voor je dat je het kindje graag wil houden. Maar je zult wel heel sterk in je schoenen moeten staan want je zult veel vervelende reacties krijgen en daar moet je echt boven staan!
En ja, een kindje kost geld, zeker, maar tweedehands spullen zijn ook oke!
Het 'ergste' (klinkt zo raar)  is als dalijk je kindje er is. De slapeloze nachten. Het huilen waarvan je niet weet waarom en het waarschijnlijk krampjes zijn...

Het is belangrijk dat jij met je vriend een besluit neemt. En blijft je vriend niet bij je dan is het belangrijk een vertrouwd iemand achter de hand te hebben, bijvoorbeeld je moeder, want het zal niet makkelijk worden.

Maar geloof me.. als je eenmaal je kindje in je armen hebt.. dan gaat die liefde nooit meer weg. Heel veel succes!

Liefs Kirsten (ben op mijn 21e bewust mama geworden van dochter Tyche)
 
hey lotje,

Ik heb hetzelfde meegemaakt als jou.
ik was 19 toen mijn vriendin zei dat ze dacht dat ze zwanger was van een man die ze amper drie maanden kon ik was daar zwaar op tegen maar toch had ik haar over gehaald om dan samen een test te doen ik was niet eens echt overtijd en aan de pil had 9 maanden verkering met een jongen die absoluut niet de ware was voor mij. en eigenlijk was ik al een beetje klaar met die relatie!
dus ik had eerst de test gedaan en boem mijn wereld stortte even in gelijk een dikke plus !!! mijn ouders waren net vertrokken op vakantie voor 4 weken. en je gaat ze dan niet bellen met zulk nieuws in eerste instantie dacht ik erg aan een abortus.... en dat uitte ik ook naar andere mensen en ze vonden het een goede beslissing maar iets in me zei als het geen miskraam word dan zal het zo wel bedoeld zijn ik ga voor mijn kindje en niet voor mijn relatie ik zie wel wat er gebeurd.
ik kon gewoon bij mijn ouders blijven wonen mijn vriend is ok bij mij ingetrokken het was geen ideale situatie na 9 maanden is toen mijn zoon geboren Dean Logan nadat hij zes maanden was is de relatie met mijn vriend stukgelopen gelukkig kwam ik niet lang daarna mijn huidige vriend tegen waar ik nu mee samenwoon en heel erg gelukkig mee ben en nu 29 weken zwanger van de tweede (gepland)!
met wat steun van je ouders en vrienden kom je er echt wel als ik het over mocht doen zou ik er zeker weer voor kiezen het is het 1000 maal waard ik heb nu een gezonde knul van bijna 3 die ik voor geen goud meer weg doe!
het is echt niet altijd makkelijk maar het maakt je leven   wel een heel stuk leuker en ik heb nu bewust voor een tweede gekozen want als ik dadelijk 38 ben kan ik gaan reizen en de bloemetjes buiten zetten geloof nooit de mensen   die zeggen daar gaat je leven en je jeugd want met wat hulp kom je een heel eind!!
succes en sterkte

groetjes

Kitty 23 jaar
 

Hoi,

Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar wil je toch een hart onder de riem steken....

Het zal zwaar worden, en ja alles is duur, maar een kindje is niet veel nodig, het zijn wij zelf die de meest gekke dingen aanschaffen, een kindje is net zo tevreden als het tweede, derde of vierdehands is, als het maar schoon is....

Denk ook aan dat je niet de enige bent, in Nederlad hoeven kindjes geen honger te hebben, wij ook niet, hier zijn tig van oplossingen voor, en meid je krijgt er straks veel liefde voor terug....

Zet hem op!!!!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan