Onzeker over vk

Mijn vk en ik hadden al geen soepele start: bij 9 weken zwanger moest ik voor het eerst bij haar langskomen en kon ze op de echo geen zwangerschap zien, laat staan het hartje. Ik zat in die tijd redelijk op m'n toppen van m'n emoties, door de hormonen uiteraard, maar ook omdat mijn lieve omaatje 2 dagen voor die afspraak was overleden en ik erg gehoopt had op goed nieuws. De volgende dag bij een ander echobureau bleek echter dat er wel degelijk sprake was van een zwangerschap, zelfs al ouder dan verwacht en met een goed kloppend hartje erin.  Opluchting en blijdschap alom natuurlijk, maar die dag in onzekerheid was verschrikkelijk. En achteraf gezien onnodig, want de vk had weliswaar geconstateerd dat mijn baarmoeder gekanteld is, maar het was niet bij haar opgekomen om   dan een vaginale echo te maken, iets wat in dit geval redelijk standaard is en waartoe ze volgens de echoscopiste prima toe in staat was (ze was tenslotte door deze mevrouw opgeleid).
Goed, kan gebeuren. Vooral op aandringen van mijn man (ik  kan  weleens wat kort door de bocht gaan in mijn oordeel en de gierende hormonen hebben me niet veel milder gestemd )  heb ik haar een tweede kans gegeven. En sindsdien is het er eigenlijk niet veel beter op geworden. Haar spreekuren lopen standaard meer dan een half uur uit, of je nu een afspraak hebt om 8 uur 's ochtends of om 4 uur 's middags. Het enige dat ze doet is me op de weegschaal zetten, de ene keer zeggen dat ik te dik word en me doorsturen naar de dietiste (ok, ik ben 29 weken zwanger en 12 kilo aangekomen, het had inderdaad minder gekund,  maar ik kan met stelligheid zeggen dat ik gezond eet), de andere keer zeggen dat ik teveel vocht vasthoud en me op een dieet van peterselie en selderij zetten (bah!). Haar laatste verhaal is dat ik me moet instellen op een groot kind, tussen 8 en 10 pond. Geen probleem hoor, maar bij de echo gisteren kreeg ik te horen dat mijn kindje prima op groeischema ligt, gemiddelde lengte heeft en gemiddeld gewicht. Niks geen groot kind.
Misschien zijn het de hormonen, maar ik weet niet of ik genoeg vertrouwen in haar heb om me te helpen m'n kindje op de wereld te zetten (dat gaat dan wel poliklinisch gebeuren, maar toch). Ze heeft me nog helemaal niets verteld over de bevalling, haar rol daarin, wat ik kan verwachten en wat er van mij verwacht wordt. Ze weegt me, meet m'n bloeddruk, luistert naar het hartje van m'n kindje en zet me weer buiten.
Het is een heel verhaal, maar het lucht in ieder geval op dit op te schrijven. Ik weet niet of het handig is om nu nog van vk te wisselen, ik hoef tenslotte nog maar 11 weken en ga dan weer opnieuw die molen in. Daarbij komt dat ik me zo kan voorstellen dat een andere vk niet heel blij is als ik nu pas kom aanzetten.
Oftewel: ik weet het even niet meer. Hebben jullie hier ervaring mee of wellicht tips??
 
Wat vervelend dat je je niet fijn voelt bij je VK.
Is het 1 vrouws praktijk? (hier bestaat de praktijk uit 3 VK's die je allemaal minimaal 1x ziet tijdens de controles en tja wie er aan je bed zal staan met de bevalling is even afwachten).
Ben nu zwanger van de 3e, maar toen ik zwanger was van de 1e had ik met 1 van die vrouwen erg veel moeite hoe ze omging met ons en de controles etc. Was hier enorm gefrustreerd van en op een gegeven moment zat ik jankend in de auto terug naar huis terwijl we even daarvoren zo mooi het hartje van onze baby hadden gehoord.... voor mijn man was het toen genoeg en de keer erna hebben we apart gevraagd om bij haar op controle te komen en of dat een iets langere afspraak kon zijn....
Heb toen heel duidelijk aangegeven wat me dwarszat en hoe ik mij daar bij voelde en dat dit behoorlijk mijn beleving van het zwanger zijn negatief beinvloedde. We hebben toen een goed gesprek gehad en oké het zal niet mijn favoriet van de 3 worden... kan nu prima met haar door 1 deur en zij heeft de bevalling van de 2e begeleid en dat ging ook super.

Dat ze nu nog niet over de bevalling zijn begonnen is op zich niet zo raar, dat doen ze vaak pas wat verderop in de zw.schap (mocht er in de komende 5-10 weken iets gebeuren zal haar rol ophouden bij je doorverwijzen naar het zhuis...) en dan zal er ook ruimte zijn voor je vragen. Maar als je die nu hebt moet je ze ook gewoon stellen al is het maar voor je eigen gevoel.

Spreek je uit, desnoods laat je je vriend/man dat voor je doen als je het zelf te moeilijk vindt want met dit gevoel de rest van je zw.schap en richting je bevalling.... is op zijn minst niet fijn te noemen!

groetjes,
Marije
 
Hoi hoi,

Wat een naar gevoel moet dat zijn als je je bij de vk niet fijn voelt. Misschien kan je nog wel bij een ander terecht als je met haar er niet uitkomt? Probeer het anders gewoon. Bel een praktijk op en leg je situatie uit. Wie weet heb je geluk. Het is iig niet echt fijn om zo naar je bevalling toe te moeten met dit gevoel.

Hopelijk kom je er gauw uit joh. Groetjes Peet
 
Hoi Bijemama,

Mijn ervaring met mensen die kort door de bocht gaan, zoals jij over jezelf vertelt, is dat ze heel goed op hun intuitie kunnen vertrouwen. Als jij er geen goed gevoel bij hebt, moet je er echt nu werk van maken.

Het is jouw lijf, jouw baby  en jouw bevalling en die is heel belangrijk! Het wordt een topsportprestatie waarvoor je een gouden medaille gaat verdienen. Daar moet je straks met  trots op terug kunnen kijken. En het zou echt heel jammer zijn als je vk daar een vervelende rol in speelt.

Ik zou ook zeggen, probeer gewoon bij een ander te komen. Mijn zus is met 30 weken zwangerschap nog verhuisd en ook van vk gewisseld. Dus het zou moeten kunnen.

Veel wijsheid gewenst!, MamaJeanny
 
Hoi,

Gewoon lekker kort door de bocht: STOPPEN!
Misschien hebben vriendinnen of kennissen tips voor een andere praktijk? Vrienden van ons zijn ook heel laat gewisseld (naar die van ons). Klikte ook vanaf het begin niet. En nu hebben ze een fijn kindje en ze heeft een fijne bevalling achter de rug.

Gevoel volgen dus. Ik ben zelf bijv ook gestopt met yoga. Heb wat last van mijn bekken en loop bij de fysio (waar ik veel vertrouwen in heb). Voel me al een stuk beter. Maar had t gevoel dat ik over mijn grenzen ging bij de yoga en dat ik de dagen erna slechter af was. Ook het gevoel dat ik me moest verantwoorden bij de juf. Die keek dan weer afkeurend als ik niet mee deed. Waardoor je het gevoel hebt, nou vooruit ik moet niet flauw doen. Met als gevolg enkele dagen veel last en pijn.

Succes met je besluit!
 
Ten eerste: Wat vervelend voor je zeg!!!

Ik zou zeker op zoek gaan naar een andere vk. Als je bijv. 8 weken voor de bevalling wordt door verwezen naar de gyn. kom je ook op het laatste moment. Ik vind de bevalling één van de meest indrukwekkende gebeurtenissen in je leven en dan moet je je zover mogelijk prettig voelen!!! Laat het niet verzieken door de vk.

Groetjes en heel veel sterkte!!!!

Jolanda
 
Wat vervelend zeg!! Als ik jou was zou ik gelijk een andere vk opzoeken!! Het moeten wel klikken tussen jullie! En als dat er niet is zal de bevalling ook moeilijk gaan als zei die begeleid!!!

Ik heb dit ook gehad met iemand tijdens mijn vorige zwangerschap.........ik vertrouwde haar vanaf het begin al niet, ze heeft dan ook kleine foutjes gemaakt tijdens de zwangerschap. Maar ik dacht: och ze werken hier met 6 vrouwen en zei is een invalster dus die zal ik wel niet krijgen........................en wie kwam er voorrijden toen me vliezen waren gebroken........ZEI.
Zei wat onderzoekjes bij mij doen,.....ging ze voelen of ze het hoofdje kon vinden. Die kon ze niet vinden..........   Ik zei al: nou hij heeft er toch echt een.........
15 min later had ze hem dan gevonden.
Hierdoor bekroop me wederom een naar gevoel. Uit eindelijk ben ik ook in het ziekenhuis bevallen!! Thuis ging het gewoon niet meer en zei maar drammen dat ik thuis moest blijven! Gelukkig ben ik gegaan want ik was dood en dood ziek ondertussen, hierdoor zijn we zelfs bijna ons zoontje verloren!! Dus ze had de situatie ook niet helemaal goed inschat! me zoontje en ik hebben ook in het ziekenhuis moeten blijven voor antibiotica etc.

Heel veel succes met je keuze!! Maar denk aan je zelf!!!! Jij bent diegene die de klus moet klaren!!
 
Hoi!

Ik zou toch ook maar stoppen bij haar. ook al hoef je nog maar een aantal weken het zijn wel belangrijke weken en de bavalling natuurlijk al helemaal! Gewoon een ander bellen en het probleem voorleggen. Denk niet dat ze je weigeren!!

Succes!!!!
 
Terug
Bovenaan