Onzeker

Hallo Dames,

Na een tijdje niet meer actief te zijn geweest, vind ik het toch fijn alle berichten weer te volgen, zeker nu voor de meeste het einde van de zwangerschap nadert.

En over het einde gesproken.. Wij zijn 25 november uitgerekend en alles loopt 100% naar wens. Op wat klachten over maagzuur en moeheid na, heeft mijn vrouw eigenlijk nergens last van. Onze kleine meid groeit goed, ligt al in de juiste houding maar toch stelt dit mij allemaal niet gerust.

Hoe gaan jullie mannen hier mee om? Ik zelf merk dat er de laatste tijd steeds meer spanning begint te komen. Iedere keer als ik er aan denk krijg ik klamme handen en spelen mijn zenuwen op.

Vooral het idee dat mijn vrouw dit "klusje" moet klaren geeft mij een onzeker gevoel. Niet dat ze dat niet aankan, want ze is een hele sterke vrouw, maar gewoon het feit dat ik bij alles vrijwel machteloos sta. Meer dan haar ondersteunen en verzorgen kan ik niet.

Hoe ervaren jullie mannen dit? Maar vooral, hoe zorg ik er nu echt voor dat ik me hierop voorbereid, zodat ik straks niet als 1 of andere kluns aan haar bed sta....
 
hallo Geert,
ik ben op 3 maart bevallen van een prachtige dochter.
het is handig om misschien nu al aan je vrouw te vragen wat zij zou willen dat jij doet.
en als ze dan eenmaal aan het bevallen is tussen de weeen door nog eens te vragen wat je kan doen voor haar. mijn vriend koelde me af met een nat washandje. want in het ziekenhuis was de kamer 37 graden!!!! als ze in het ziekenhuis wil bevallen vraag dan aan de verloskundige wat je zou kunnen doen..

heeft ze rugweeen dan kun je tegendruk geven met je vuist op die spier alleen niet elke vrouw vind dat fijn.

mijn vriend ging ook gewoon naast me liggen op dat krappe bedje. helemaal tegen mij aan
 
Hallo Geert

Wat lief dat je je zoveel zorgen maakt!
Ik heb het idee dat mijn man het allemaal nog niet beseft. Hij maakt zich voor mijn gevoel nergens druk om en laat mij veel dingen alleen beslissen. Ik zou het heel fijn hebben gevonden als mijn man wat begripvoller zou zijn. Voor ons is het de eerste en ik ben ook wel onzeker over veel dingen en zou het zo fijn vinden als ik een luisterend oor van hem zou krijgen!

Ik denk als ik zo je bericht lees dat je vrouw enorm gelukkig mag zijn met zo'n zorgzame lieve man!
En jullie slepen elkaar er wel doorheen!
Geniet vooral van het speciale moment!

Groetjes Esther (decembermama)
 
Je onzekerheid is heel logisch! Je hebt geen idee wat er dadelijk precies gaat gebeuren... Maar ook je vriendin heeft dat niet ;-)
Praat vtv idd over wat zij denkt prettig te vinden en van jou verwacht, maar... Schrik niet als ze op t moment supreme ineens alles anders wil!!! Je kunt nl vtv niet bedenken hoe het zal zijn of hoe je reageert. Het is anders dan al het andere wat je ooit hebt gevoeld of meegemaakt.

Probeer dus zo flexibel mogelijk te zijn, trek je niks persoonlijk aan, bereid je goed voor, dus vluchttas klaar, benzine in de auto, iets te eten en drinken in de buurt (ook voor t ziekenhuis), schoon shirt en deo en tandenborstel voor jezelf inpakken is ook handig en zorg voor zo prettig mogelijke
omstandigheden voor je lief...

Voor mijn man is t al de derde x (voor mij tweede) maar bij alles wat ik voel (38.6 w nu) schiet hij acuut in de stress ;-)

Als man voel je je hoe dan ook toch altijd wel een soort machteloos denk ik... Hmmm tja, dat is dan jullie lot, zelf bevallen is ook geen pretje ;-p

Succes en geniet nog even van t met z'n tweetjes zijn...
 
Hoi Geert,

Ik denk dat Mickey het goed omschrijft. Verder kun je ook niet zoveel doen. Wees lief voor je vrouw en kijk naar haar behoeftes. Dat kan erg verschillen. Van washandjes nat maken tot meepuffen tot met rust gelaten willen worden.
Dit wordt ons vierde kindje (ben morgen 36 weken)en mijn man is niet zo'n stresser gelukkig. (hoewel de eerste keer toch een verhaal apart is)
Gewoon de wetenschap dat je in de buurt bent en dat ze altijd op jou steun terug kan vallen is vaak al een geruststelling.
verder afwachten. komt allemaal goed! Dat klusje klaren jullie samen!!
groetjes en veel succes
Hanneke


 
Hallo Meiden,

Bedankt voor jullie lieve berichtjes. Normaal ben ik ook altijd vrij nuchter, maar dit is echt totaal anders.

Praten doen we gelukkig al veel, en ik ken haar al een hele tijd dus kan vrij goed inschatten wat ze wel en niet fijn vind.

En Esther: ik denk dat jou man zich heel goed beseft wat er gaat gebeuren. Ook voor jou man is alles nieuw en mogelijk dat jij daardoor het gevoel krijgt dat hij je niet voldoende steunt op bepaalde vlakken. Vergeet echter niet dat "jullie" tijdens de zwangerschap ontzettend wisselvallig kunnen zijn, en hij hier mogelijk moeilijk mee om kan gaan. ( Ik weet het, jullie vinden van niet). Mogelijk laat hij jou daarom alleen de beslissingen maken, zodat hij het niet verkeert kan doen ;)

Probeer dus ook begripvol terug te zijn en niet op ieder punt je man direct aan te vallen. Voor ons is het ook nieuw!! :)

Succes allemaal!!
 
Haha Geert, nu sla je de plank toch ff mis hoor... Er is NIKS met ons vrouwen aan de hand!!! We reageren volstrekt NORMAAL en wat er ook gebeurt... Het ligt ZEKER niet aan ONS ;-))))

Mijn man verheugt zich stiekem al erg op t moment dat de hormonen mijn lichaam weer wat hebben verlaten... Al was het alleen maar zodat ik de krant niet steeds voor z'n neus wegpak, omdat ik em zooooo lekker vind ruiken Hahaha. Ook schaamt ie zich dood dat ik elke x even de schoenenwinkel in wil zonder iets te kopen, ben gewoon verslaafd aan de geur daar. ( ok ik geef toe: niet helemaal normaal..)

Maar bereid je voor: de eerste weken/ maanden na de geboorte had ik nog veel meer last van m'n hormonen dan tijdens de zwangerschap :-(

 
Hallo Mickey,

Jou punten zijn idd heel herkenbaar ;) Ik moet zeggen dat het allemaal wel mee valt met een zwangere vrouw... Alleen je mening geven of een discussie voeren valt in deze 9 maanden niet te doen... (Voor de man tenminste)... Leg me nou eens uit waarom jullie opeens denken overal gelijk in te hebben?? ( Was normaal ook wel zo maar dan kunnen wij er nog tegenin gaan ;) )

Is dit een bepaald hormoon dat jullie aanmaken??

"Ja en amen" heb ik de laatste maanden veel gebruikt....
 
Terug
Bovenaan